Σήμερα θα μιλήσουμε για την ανθρωποφαγία. Ως ένα site που σέβεται όλες τις απόψεις θα φιλοξενήσουμε ένα άνθρωπο, o οποίος είναι κανίβαλος. Επειδή όμως είναι δύσκολο να βρούμε σήμερα ανθρωποφάγους...
- Α, μην το λέτε αυτό! Ξέρετε πόσοι συνάδελφοι κυκλοφορούν;
- Τι εννοείτε;
- Πολιτικοί, μεγάλοι Δημοσιογράφοι, Τραπεζίτες, Εφοπλιστές, ανώτεροι Κληρικοί, Φασίστες... Όλοι αυτοί τρέφονται με ανθρώπους.
- Μιλάτε μεταφορικά.
- Γιατί έχει μεγάλη διαφορά να φας τον άλλο σούπα ή να τον πνίξεις στα νερά του Αιγαίου;
- Θεωρώ πολύ άσχημα και τα δυο. Πάντως υπάρχει διαφορά. Η ανθρωποφαγία είναι βλαβερή, αηδιαστική και ανήθικη συνήθεια.
- Οι απόψεις μας διαφέρουν.
- Δεν περίμενα να μοιάζουν. Πείτε μας όμως γιατί τρώτε ανθρώπινο κρέας;
- Να σας πω. Κατ αρχήν είπατε ότι ο κανιβαλισμός είναι ανήθικος. Γνωρίζετε ότι ξεκίνησε ως θρησκευτική τελετουργία, με σκοπό να αποκτηθούν οι ιδιότητες του νεκρού, να αποκτηθούν μαγικές δυνάμεις και να διατηρηθεί η ενότητα, όταν ο νεκρός ανήκε στην ίδια φυλή, αλλά και να υπάρξει εκδίκηση ή οικειοποίηση ξένων ιδιοτήτων, όταν ο νεκρός ανήκε σε ξένη φυλή;
- Σας ευχαριστώ.
- Που σας είπα την αλήθεια;
- Που μου δώσατε έναν ακόμα λόγο να χαρώ γιατί είμαι άθεος.
- Είστε όμως... νόστιμος.
- Μήπως μου την πέφτετε;
- Μα όχι, αλλού το πάω...
- Ωχ, ωχ, νάτο. Και το έλεγα, τι τις θέλω τέτοιες συνεντεύξεις;
- Νιώθω μια λιγούρα....
- Έχω φρούτα στο ψυγείο, αν θέλετε παραγγέλνω και πίτσα.
- Προτιμώ εσάς.
- Ναι αλλά με προτιμώ κι εγώ, αρτιμελή και ζωντανό.
- Δηλαδή δεν θα με αφήσετε να εφαρμόσω τις γαστρονομικές μου απόψεις; Με εμποδίζετε να εκφράσω τη γνώμη μου;
- Με το γίνω το γεύμα σας θα εκφράσετε την άποψη σας;
- Φυσικά, αυτό δεν είναι Ελευθερία;
- Κι η δικιά μου Ελευθερία να θέλω να μη φαγωθώ;
- Σεβαστή!
- Πάλι καλά... - Αλλά όχι αποδεκτή! Ελάτε τώρα, αρνείστε να δώσετε φαγητό σε κάποιον που πεινά; Ωραίος αριστερός είστε.
- Βρε ανθρωποφάγε, βρε δημοσιογράφε... - Μη με βρίζεις, ανθρωποφάγος ναι, κανίβαλος εντάξει, αλλά δημοσιογράφος γιατί; Θα σε πω πολιτικό...
- Τι λες ρε, που θα κάτσω να με φας, γιατί έχεις αυτή την ιδέα.
- Νταξ αλλά στους άλλους κάθεσαι να σε φάνε.
- Σε ποιούς;
- Στους πολιτικούς, τα ΜΜΕ, τις Τράπεζες, τ' αφεντικό...
- Ποιός είπε πως κάθομαι; Αγωνίζομαι με διάφορους τρόπους.
- Ναι αλλά δεν πέτυχες και πολλά. Γι αυτό σου λέω, έλα να σε απαλλάξω από τη δυστυχία σου. Μπορούμε να κάμουμε και διαπραγμάτευση αν θες!
- Ε; Διαπραγμάτευση σε τι;
- Να! Aν μου κάτσεις να σε φάω ήσυχα κι ωραία, θα σε μαγειρέψω όπως θες εσύ: Ψητό, κοκκινιστό, στη σχάρα τηγανιτό, κεφτέδες... Μια ομοϊδεάτισσα από τη Γερμανία, η Άγγελα, μου είπε πως είναι καλό να διαπραγματεύομαι πρώτα με το θύμα μου. Η μαμά μου πάλι λέει πως δεν πρέπει να παίζω με το φαγητό... Να σε κάνω λοιπόν στιφάδο που είναι το αγαπημένο μου;
- Όχι!!! Δεν θα φας. Έχω γλαρόσουπα. Αυτό που πάς να κάνεις λέγεται έγκλημα και τιμωρείται.
- Πώς; Ώστε έτσι; Σκοπεύεις να με διώξεις για τις ιδέες μου! Πολιτική δίωξη! Ντροπή!
- Αυτό δίωξη; ΔΙΩΞΗ; Είπες αυτή τη λέξη σε Κομμουνιστή; Ε λοιπόν κάποιος θα φαγωθεί εδώ μέσα, αλλά αυτός δεν θα είμαι εγώ!
- Τι κάνεις; Τι θες το σκουπόξυλο;
- Να δεις την εφαρμογή της Μνημονακής πολιτικής στην πράξη. Τώρα μάντεψε σε ποιανού οπίσθια θα μπει.
- Φεύγω, θα διαμαρτυρηθώ στην ΕΕ!
- Να πας στο διάολο ρε.
- Φυσικά θα πάω και στη ΝΔ να δω το Μητσοτάκη. Η φίμωση της ανθρωποφαγίας δεν θα περάσει!
- Βρε ούστ!
Δημοσίευση σχολίου