Η συζήτηση στη Βουλή θύμισε παλιές δικομματικές «μονομαχίες» μεταξύ «του φωτός και του σκότους». Και ποιος δεν θυμάται: Οπότε το «φως» συμπορευόταν εξόφθαλμα με το «σκότος», φρόντιζαν να σκεπάζουν -από κοινού-τον πολιτικό ορίζοντα με «αστραπές» κομματικού χαρτοπόλεμου και με «βροντές» πυροτεχνημάτων πολιτικού αντιπερισπασμού. Τουτέστιν, το έργο «όσο περισσότερο συμφωνούμε, τόσο περισσότερο τσακωνόμαστε για να παριστάνουμε ότι διαφωνούμε» είναι παιγμένο πολύ πριν ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. ψηφίσουν -μαζί- το μνημόνιο...
Κατά τα λοιπά, μετά τη συζήτηση -το «επίπεδο» της οποίας κάποιες φορές απόγινε- ποιος αμφιβάλλει ότι η διαπλοκή συνετρίβη, ότι τα κάθε λογής λαμόγια δεν βρίσκουν λαγούμι να κρυφτούν...
Κάποιες «μικρολεπτομέρειες», δε, εν καιρώ θα διευθετηθούν κι αυτές. Τέτοιες «λεπτομέρειες» είναι, για παράδειγμα, ότι το ΝΑΤΟ (το απολύτως εμπλεκόμενο με τα σκανδαλώδη εξοπλιστικά) παραμένει εδώ. Η «Ζήμενς» (της γνωστής υποθέσεως) παραμένει εδώ. Το διαρκώς ανακεφαλαιοποιούμενο τραπεζικό σύστημα (για το οποίο τόσα ακούστηκαν) παραμένει εδώ.
Επίσης, πέραν των νόμων στους οποίους αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός, εδώ παραμένει και εκείνος στον οποίο δεν αναφέρθηκε: Μιλάμε για τον νόμο 4336, το τρίτο μνημόνιο, δηλαδή. Εκτός, βέβαια, αν δεν είναι διεφθαρμένη μια πολιτική που αναπαράγει τη φτώχεια (των πολλών) στο όνομα της σωτηρίας (των λίγων).
Κάτι ακόμα: Λίγο πριν από τη συνεδρίαση, η κυβέρνηση παραδέχτηκε επισήμως ότι τα νέα δημοσιονομικά μέτρα ανέρχονται σε -τουλάχιστον- 5,4 δισ. ευρώ. Με τόσο ακριβό εισιτήριο, γι’ αυτό ίσως και η παράσταση στη Βουλή να κράτησε μέχρι τις 4 τα ξημερώματα: Οταν αφαιρείται «άρτος» επιμηκύνονται τα «θεάματα».
Δημοσίευση σχολίου