Και πάλι για την αστική δικαιοσύνη με αφορμή μια τοποθέτηση του Συριζαίου βουλευτή Γ. Κυρίτση

Του Γ.Γ.

 Αρχικά να ευχαριστήσουμε τον Γιώργο Κυρίτση που μας βοήθησε να εμπλουτίσουμε το πολιτικό μας λεξιλόγιο αφού αγνοούσαμε ότι σ’ αυτό περιλαμβάνεται και η λέξη «πουτσιλίκια».
Στην συνέχεια να στιγματίσουμε την θρασυδειλία  του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ που μπροστά στις αντιδράσεις που προκάλεσε μια ανάρτησή του στο facebook –από ακροδεξιούς τύπου Φαήλου Κρανιδιώτη μέχρι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης- έσπευσε να την αποσύρει, και να ‘ρθούμε στην ουσία.

Το τι επακολούθησε την πρόσφατη σύλληψη των Κώστα Σακκά και Μάριου Σεϊσίδη σε γενικές γραμμές είναι γνωστό.

Ο δημοσιογράφος Γιώργος Κυρίτσης που από σπόντα βρέθηκε να κατέχει βουλευτική έδρα  –διαδέχτηκε τον Νίκο Χουντή όταν αυτός κατέλαβε την έδρα του Μανώλη Γλέζου στην Ευρωβουλή- θεώρησε σκόπιμο να αναρτήσει στον προσωπικό του λογαριασμό  στο facebook  ένα σχόλιο στο οποίο, σύμφωνα με τους επικριτές του, παρουσιάζεται να υιοθετεί τις απόψεις που διατύπωσε ένας χρήστης του Ιντερνέτ, -πιθανόν αναρχικός- σε μέσο κοινωνικής

(Ο ίδιος αναφέρει ότι "συμφωνεί σε γενικές γραμμές" κάτι που σημαίνει ότι έχει ενστάσεις στο ξένο γραπτό που παραθέτει).

Αναπαράγει δηλαδή ο Γ. Κυρίτσης μια σωστή -από αναρχική σκοπιά- άποψη για τον ρόλο του αστικού κράτους και ενός πυλώνα του, του μηχανισμού απόδοσης "δικαιοσύνης".
Αν δηλαδή για κάτι θα έπρεπε να κάνουμε κριτική στον Συριζαίο βουλευτή -πέρα απ' το ότι έχει μεταμορφωθεί σε ένα ντόμπερμαν υπεράσπισης της ταξικής μνημονικής κυβερνητικής πολιτικής, φτάνοντας κάποιες φορές στα όρια της χυδαιότητας με την γραπτή και τηλεοπτική παρουσία του - θα είναι γιατί -δεχόμενος τις πιέσεις- απέσυρε την ανάρτησή του και όχι γιατί την έκανε.

Με την ευκαιρία ένα απόσπασμα από περασμένη τοποθέτησή μου:

Οπως το κράτος είναι όργανο της ταξικής κοινωνίας και ιδιαίτερα της κυρίαρχης τάξης, της αστικής (που κατέχει τα μέσα παραγωγής και εκμεταλλεύεται την εργατική τάξη), έτσι και η Δικαιοσύνη, που είναι στοιχείο αυτού του ταξικού κράτους, είναι και αυτή ταξική γιατί υπηρετεί, στα πλαίσια του κράτους, το ταξικό εκμεταλλευτικό σύστημα, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, το καπιταλιστικό σύστημα.

Τα συνταγματικά νομικά διατάγματα του αστικού κράτους, με βάση τα οποία κινείται η Δικαιοσύνη, είναι κομμένα και ραμμένα να δίνουν λεφτά στους πλούσιους και γροθιές στους εργαζόμενους αποτελώντας βασικό δεκανίκι του καπιταλιστικού συστήματος.

Στις συνθήκες του καπιταλισμού, δεν υπάρχει δημοκρατία, ελευθερία, δικαιοσύνη για τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Το κράτος τους και οι καπιταλιστές είναι θανάσιμοι εχθροί της εργατικής τάξης και όλων των εκμεταλλευόμενων λαϊκών στρωμάτων.

Κι αυτό το κράτος στο οπλοστάσιο του διαθέτει ένα βασικό όπλο. Την αστική δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της, την εξουσιαστική κάστα των δικαστών.

Για την λειτουργία της αστικής δικαιοσύνης είχα μια αντιπαράθεση με τον δημοσιογράφο Μανώλη Κοττάκη την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ.