Την Τρίτη 28/03 δικάζονται εφτά συνάδελφοι συνδικαλιστές ενεργά μέλη του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού. Οι συκοφαντικές κατηγορίες είναι η ηθική αυτουργία σε απόπειρα εκβιασμού και η απόπειρα εκβιασμού. Αυτό που ονομάζεται εκβιασμός είναι οι διεκδικήσεις των συναδέλφων για δεδουλευμένα και ένσημα και η ακύρωση των εκδικητικών απολύσεων.
Ας ξεκινήσουμε όμως από την αρχή. Είναι κοινώς γνωστό ότι στα μαγαζιά της διασκέδασης και του φαγητού οι συνάδελφοι δουλεύουν χωρίς ένσημα, με μισά ένσημα, χωρίς δώρα Χριστουγέννων και άλλα επιδόματα γιατί τα αφεντικά έχουν δημιουργήσει την επονομαζόμενη «πιάτσα» και εκβιαστικά σου λένε «αν δε θέλεις φύγε, τόσα δίνουν όλοι στην πιάτσα». Όταν διεκδικείς, βρίσκεις μπροστά σου κάθε λογής μπράβους και προστάτες, είτε παρακρατικούς είτε και κρατικούς.
Αυτό συνέβη και στην περίπτωση των μαγαζιών «Βοτανοπωλείο» και «Σαλαντίν» στα Πετράλωνα και στον Κεραμεικό αντίστοιχα. Αφού απολύθηκαν 4 εργαζόμενοι για τη συνδικαλιστική τους δράση και ζήτησαν να ακυρωθεί η απόλυση και να ξαναπιάσουν δουλειά, στη συνέχεια στοχοποιήθηκε το ίδιο το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων για τις δράσεις που οργάνωσε και την αλληλεγγύη που έδειξε.
Οι παρεμβάσεις και η νόμιμη πίεση που άσκησε το σωματείο ενόχλησαν το καλοστημένο σύστημα της «πιάτσας», που στράφηκε εναντίον του. Επιστρατεύτηκε ακόμη και η κρατική ασφάλεια (και μάλιστα το τμήμα προστασίας του πολιτεύματος που πρέπει να μετονομαστεί σε τμήμα προστασίας συμφερόντων των αφεντικών και των μαγαζατόρων) για να προσπαθήσει να συκοφαντήσει και να ασκήσει δίωξη στο σωματείο. Προσπαθεί αποτυχημένα και χοντροκομμένα να βαπτίσει τις νόμιμες παρεμβάσεις μας ως απόπειρες εκβιασμού, προσπαθώντας ευθέως να ποινικοποιήσει τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Στις 28/03 λοιπόν δικάζεται ουσιαστικά ο μαχητικός αυτοοργανωμένος συνδικαλισμός, που μακριά από εργατοπατέρες και λογικές ανάθεσης και γραφειοκρατίας μάχεται για τα συμφέροντα της τάξης μας.
Γίνεται ο συνδικαλισμός να φοβίζει τα αφεντικά, να μεγαλώνει την δύναμη των εργαζόμενων και να αναγκάζει το κατασταλτικό σύστημα, δικαστικό και αστυνομικό, να αναλάβει δράση προς συμμόρφωση;
Είτε πρόκειται για συνδικαλισμό Βάσης, είτε πρόκειται για Ελευθεριακό συνδικαλισμό ή Αναρχοσυνδικαλισμό, που και στις δύο περιπτώσεις μιλάμε για πραγματικό συνδικαλισμό, ο οποίος καθιστά τον ίδιο τον εργαζόμενο υπεύθυνο για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων του μέσα από συλλογικές διαδικασίες. Με αυτοοργάνωση μέσα από σωματεία ή διακλαδικές συνελεύσεις και με όπλο την αλληλεγγύη ανάμεσα σε διαφορετικούς κλάδους δημιουργεί αγώνες μαχητικούς που δεν συμβιβάζονται. Αυτό ακριβώς φοβάται κάθε αφεντικό μικρό ή μεγάλο και για αυτό φτάνουν να απειλούν με μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση και εκβιασμό. Αυτή η δύναμη που έχουμε αναγκάζει το κράτος να ενεργοποιήσει εισαγγελείς και αστυνόμους υπό τις εντολές των εκάστοτε εργοδοτών.
Καμία δίωξη στους συναδέλφους και στο σωματείο
Όχι στην ποινικοποίηση των αγώνων και στην κατάργηση των συνδικαλιστικών ελευθεριών.
Δημοσίευση σχολίου