Την 1η Νοέμβρη του 2013, ενάμιση μήνα μετά την αποτρόπαια δολοφονία του Παύλου Φύσσα, εκτελέστηκαν δύο μέλη της περιφρούρησης των γραφείων της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο.
Το αντιφασιστικό κίνημα από την πρώτη κιόλας στιγμή έβαλε ισχυρούς φραγμούς στην προσπάθεια «εξίσωσης» των νεκρών. Τα πολιτικά μνημόσυνα που προσπαθεί να στήσει κάθε χρόνο η Χρυσή Αυγή, βρίσκονται στο περιθώριο της πολιτικής ζωής και σύντομα θα τελειώσουν οριστικά. Κρίσιμο ανάχωμα στη θυματοποίηση των ναζί παίζει η αντιφασιστική συγκέντρωση που οργανώνεται κάθε χρόνο. Από το 2014, ακόμα και την περίοδο της τρομοκρατίας της κυβέρνησης Δένδια – Βορίδη, η ΟΡ.Μ.Α. μαζί με άλλες αντιφασιστικές κινήσεις, έβαλαν αποτελεσματικό οργανωτικό και ιδεολογικό φραγμό σε αυτή τη μάχη.
Ένα από τα βασικά επιχειρήματα των υποστηρικτών της θεσμικής δημοκρατίας είναι η «καταδίκη της βίας απ` όπου κι αν προέρχεται». Η βία που χτυπάει τα λαϊκά συμφέροντα είναι άδικη, αλλά σε αυτή ανήκει και η συντεταγμένη κρατική βία μέσα από την αστυνομία και τα δικαστήρια. Η φασιστική βία, όμως, είναι άλλης φύσεως και δεν ανήκει στις κλασσικές κατηγορίες της παρεκκλίνουσας συμπεριφοράς που αντιμετωπίζει η αστική δημοκρατία. Δεν έχει «ταπεινά» κίνητρα. Δεν είναι μια «ακραία» υπεράσπιση δικαιωμάτων, αλλά προσομοιάζει με αυτή της μαφίας και του οργανωμένου εγκλήματος.
Σε μια περίοδο, λοιπόν, που εκτυλίσσεται μαζική ρατσιστική βία από οργανωμένα Τάγματα Εφόδου, προκύπτουν πολλές αντιδράσεις. Άλλες είναι πολιτισμένεςκαιοργανωμένες και άλλες καταφεύγουν στη θυμική συμπεριφορά που φτάνει και σε ακραίες ενέργειες. Η προσπάθεια από μεριάς πολιτικών ομάδων να αναγνωστεί η εκτέλεση της 1ης Νοεμβρίου ως «ξεκαθάρισμα λογαριασμών ύποπτων παράκεντρων» δεν βοηθά καθόλου το αντιφασιστικό κίνημα. Όχι γιατί υπάρχουν ατράνταχτα επιχειρήματα ή πληροφορίες για το ποιόν των εκτελεστών, αλλά γιατί εθελοτυφλούν μπροστά στο γαϊτανάκι της βίας που ξεδιπλώνει η φασιστική και η αντιφασιστική δράση.
Οι εκτελεσμένοι στο Νέο Ηράκλειο, λοιπόν, δεν είναι αποτέλεσμα μιας τυφλής βίας. Δεν ήταν «κάποιοι» Χρυσαυγίτες, κάποιοι τυχαίοι ψηφοφόροι, πρόσκαιροι φίλοι ή περαστικοί από ένα εθνικιστικό συσσίτιο. Ήταν δύο πιστά μέλη των ναζί που ενάμιση μήνα μετά το χαμό της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα επέλεξαν να είναι περιφρούρηση και να προστατεύουν τις δολοφονικές σφηκοφωλιές από τη λαϊκή μήνι. Αυτές οι περιφρουρήσεις ήταν οι τοπικοί τρομοκράτες της κάθε γειτονιάς και μέχρι τότε οπλοφορούσαν με κάθε νόμιμο ή παράνομο μέσο.
Η διάλυση του ετήσιου πολιτικού μνημόσυνου δεν είναι προσβολή προς τις οικογένειες των νεκρών. Έχουν κάθε δικαίωμα να πενθήσουν τους συγγενείς που χάσανε από τη Χρυσή Αυγή. Θέλουμε να βοηθήσουμε τις οικογένειες να ξεπεράσουν τη ντροπή να έχουν κάποιο μέλος τους χρυσαυγίτη, γι` αυτό και πρέπει να τελειώσουν οριστικά οι φασιστικές φιέστες που στήνονται γύρω τους.
Τα ονόματα των εκτελεσμένων ναζιστών θα ξεχαστούν. Θα μείνουν σαν ανώνυμοι φονιάδες μαζί με τον υπόλοιπο υπόκοσμο. Μόνο οι ήρωες, οι αγωνιστές του λαού, οι επαναστάτες έχουν πρόσωπα και ονόματα και αυτούς τιμά η εργατική τάξη και η νεολαία.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
ΤΕΤΑΡΤΗ 1/11 18:00
ΣΤΑΘΜΟΣ ΗΣΑΠ ΝΕΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Δημοσίευση σχολίου