Οι «κόρακες» φοβούνται.

Γράφει ο mitsos175. 

«Νέα ματαίωση πλειστηριασμών στο Ειρηνοδικείο Αθηνών. Κανένας από τους 18 πλειστηριασμούς που ήταν προγραμματισμένοι να γίνουν σήμερα δεν πραγματοποιήθηκε στο Ειρηνοδικείο Αθηνών.
Σύμφωνα με πληροφορίες στο Ειρηνοδικείο Αθηνών ήταν προγραμματισμένοι να γίνουν 18 πλειστηριασμοί, τέσσερις εκ των οποίων αφορούσαν οφειλές άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ.
Παράλληλα, από τους εννέα συμβολαιογράφους που έπρεπε να εμφανιστούν δεν προσήλθε κανείς».

Πρόκειται για μια ακόμα νίκη του Λαϊκού Κινήματος. Κάποιοι γκρινιάζουν, άλλοι απλά κάθονται περιμένοντας ν’ αλλάξει μαγικά ο κόσμος. Πολλοί όμως δρουν αποφασιστικά και φέρνουν αποτέλεσμα. Όπως είπε ο Μπρεχτ «Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει».
Οι «κόρακες» φοβούνται. Δεν είναι τυχαίο που ο λαός τους ονόμασε έτσι. Οι κόρακες, είναι αδηφάγα πτηνά, αλλά τρώνε κυρίως πτώματα. Δεν θέλουν Αντίσταση. Οι ενέργειες όμως των Συντρόφων δείχνουν ζωντάνια.

Μάλιστα τ’ αποτελέσματα των δράσεων δεν εξαντλούνται μόνο στη ματαίωση των πλειστηριασμών. Ξεμπροστιάζουν και τα κόμματα εξουσίας που κυβέρνησαν αλλά και τους φασίστες, που αμήχανοι προσπαθούν να σπιλώσουν τους αγωνιστές, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των αφεντικών τους. Όμως έτσι οι μάσκες τους πέφτουν κι ο κόσμος βλέπει το ποιόν των ναζί. Κάθε πλειστηριασμός οικίας φτωχού εργαζόμενου που ακυρώνεται είναι κλωτσιά στο αποκρουστικό πρόσωπο του φασισμού.

Φυσικά τα ΜΜΕ, οι ακροδεξιοί και οι πολιτικοί - μαριονέτες των τοκογλύφων έχουν λυσσάξει. Προσπαθούν ξανά και ξανά να κάμψουν την Αντίσταση. Μάταια. Όσα ψέματα κι αν πουν, οι περισσότεροι καταδικάζουν την λεηλασία της περιουσίας των οικονομικά ασθενέστερων. Γνωρίζουν πως, αν δεν σταματήσει το πλιάτσικο, αργά ή γρήγορα θα έρθει η σειρά τους, αφού τα χαράτσια αυξάνουν μαζί με τις περικοπές των εισοδημάτων.

Παλαιοτέρα δεν υπήρχε τέτοια αντίδραση. Όμως τώρα ο κόσμος έχει πλέον αλλάξει δραστικά, αφού άλλαξαν οι συνθήκες. Όλο και περισσότεροι κατανοούν ότι το πρόβλημα είναι πρόβλημα όλου του σάπιου Συστήματος και δεν αφορά λίγους. Όσο αφήνουμε τ’ αρπακτικά τόσο θα τρέφονται με τις σάρκες μας. Αυτό έχει γίνει πλέον κατανοητό. Ότι κι αν κάνουν λοιπόν τα παράσιτα, θα πέσει στο κενό. Η οργή για την αδικία είναι τεράστια. Χρειάζεται μόνο μια σπίθα. Κι εμπιστοσύνη. Γιατί ο κόσμος είναι πολύ καχύποπτος, αφού κάηκε πολλές φορές στο κουρκούτι.

Αυτή την σχέση εμπιστοσύνης με την πλειοψηφία πρέπει να οικοδομήσουν όσοι θέλουν να αλλάξει ριζικά ο κόσμος. Κι ο καλύτερος τρόπος είναι η Αλληλεγγύη. Ακριβώς αυτές οι προσπάθειες δείχνουν την Αλληλεγγύη, την Ενότητα. Η Αλληλοβοήθεια, ο Αγώνας, είναι καίριο χτύπημα στο διεφθαρμένο Σύστημα. Γιατί ο Καπιταλισμός προωθεί τον εγωισμό, τη ματαιοδοξία, τη διχόνοια, την αδράνεια, για να μπορούν να μας εκμεταλλεύονται οι λίγοι αποτελεσματικότερα.

Δεν είμαστε μόνοι μας. Είμαστε μαζί, είμαστε οι περισσότεροι και παλεύουμε για Δίκαιη - Ισότιμη Κοινωνία. Η τελική Νίκη είναι βέβαιη…