Παραμονή Πρωτοχρονιάς, κι άλλη μια μικρή διαδρομή στο αέναο ταξίδι του χρόνου, τελειώνει! Κι είναι τούτη η διαδρομή ξέχωρη για τον καθένα. Αλλιώτικα μετρά στα νιάτα, τότε που όλα μοιάζουν παντοτινά. Μα αν το σκαρί σου ολοταχώς βαδίζει για το λιμάνι, τότε τούτες οι μέρες για απολογισμούς και μετρήματα προσφέρονται.
Και κέρδη πολλά θα μετρήσουν αυτοί που πια στη ζωή τους μόνο το αληθινό κράτησαν. Όσοι με γενναιότητα από ιμιτασιόν ανθρώπους, ιμιτασιόν συναισθήματα, ιμιτασιόν καταστάσεις, να απαλλαγούν μπόρεσαν.
Κείνοι που τις περιπλανήσεις έπαψαν σε τοκογλύφους και αγύρτες και γεμολόγο έψαξαν τα δικά τους "διαμάντια" να εκτιμήσει.
Μα και όφελος μεγάλο γνώρισαν αυτοί που στο ταξίδι δίπλα στον κατατρεγμένο συνάνθρωπο πορεύτηκαν. Απ ' το δικό τους δόσιμο πιότερο οι ίδιοι πλούτισαν, πιότερο όμορφοι γινήκαν.
Απολαβή στις αποσκευές κόμισαν όμως και κείνοι που πεισματικά και με θάρρος να παραμείνουν έξω απ’ το "αυγό" πάλεψαν. Μοναχικοί αλλά όχι μόνοι μ' αξιοπρέπεια βαδίζουν το δρόμο της δικής τους Ιθάκης.
Οσο για μένα που μαζί σας σκόρπιες σκέψεις και πλημμυρισμένα συναισθήματα μοιράστηκα και τούτη τη χρονιά, τούτο να ευχηθώ θέλω: Υγεία και δύναμη. Κι αφού άλλο πια δεν ορίζουμε παρά μόνο τον εαυτό μας ασ’ προσπαθήσουμε και φέτος να τον κρατήσουμε όσο πλιότερο ανθρώπινο μπορούμε!
Δημοσίευση σχολίου