Παρέμβαση του "Ρουβίκωνα" για την ταξική φύση της αστικής "δικαιοσύνης"

Του Γ. Γ.

Αυτό που συμβαίνει αυτό το διάστημα με τον "Ρουβίκωνα" δεν νομίζουμε ότι έχει προηγούμενο. Το να φιλοξενεί δηλαδή σχεδόν καθημερινά η ειδησεογραφία, και μάλιστα σαν "έκτακτη επικαιρότητα" δράσεις της αναρχικής αυτής ομάδας.

Ετσι και σήμερα το μεσημέρι αιφνιδιάζοντας τους αστυνομικούς που υπήρχαν στο χώρο μέλη του Ρουβίκωνα και της Αναρχικής Συλλογικότητας Νέας Φιλαδέλφειας μπήκαν στο προαύλιο χώρο των δικαστηρίων της Ευελπίδων, φωνάζοντας συνθήματα και πετώντας τρικάκια. Αποχώρησαν χωρίς οι μπάτσοι να προλάβουν να αντιδράσουν και να υπάρξουν προσαγωγές. Αλλωστε δεν θα μπορούσαν να τους αποδώσουν καμιά σοβαρή κατηγορία.

Μετά απ' αυτή την ενέργεια δημοσιεύεται κείμενο στο indymedia το οποίο τιτλοφορείται "Η δικαιοσύνη είναι σαν τα φίδια: Δαγκώνει μόνο τους ξυπόλυτους" και στο οποίο με συγκεκριμένες αναφορές τονίζεται η ταξική φύση της αστικής δικαιοσύνης.

"Το ταξικό πρόσωπο της Δικαιοσύνης είναι κάτι που γίνεται φανερό με την πρώτη ματιά στις δικαστικές αίθουσες όλου του κόσμου, από τα πρώτα κι όλας λεπτά. Όποιος έχει βρεθεί έστω και ελάχιστα σε δικαστικές αίθουσες, έχει γίνει μάρτυρας καταστάσεων όπου βαριεστημένες αυθεντίες του νόμου μοιράζουν τις ποινές σαν τα στραγάλια όταν πρόκειται για φτωχοδιάβολους, μικροπαραβατικούς και κοινωνικούς αγωνιστές", σε αντίθεση  με τη "λίστα των σκανδάλων ολκής που έχουν περάσει από τις δικαστικές αίθουσες τα τελευταία 15-20 χρόνια και δεν έχει καταδικαστεί ουσιαστικά κανείς", αναφέρεται στο κείμενο.

 Όσο μας το επιτρέπουν οι μικρές μας δυνάμεις και οι περιορισμένοι μας πόροι θα αγωνιζόμαστε για ένα πιο δίκαιο κόσμο. Ας συνεχίσουν να υπηρετούν κι αυτοί τις δικές τους “αξίες” της μίζας, της λαμογιάς και της ρεμούλας και θα μας κρίνει όλους η ιστορία. ΟΤΑΝ Η ΑΔΙΚΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΜΟΣ, Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ, είναι η κατακλείδα του κειμένου που υπογράφεται από την Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας και την Αναρχική Συλλογικότητα Νέας Φιλαδέλφειας.

Ολοκληρώνοντας να επαναλάβουμε και την δικιά μας σχετική τοποθέτηση που δεν διαφέρει απ' αυτή των παραπάνω αναρχικών συλλογικοτήτων: Οπως το κράτος είναι όργανο της ταξικής κοινωνίας και ιδιαίτερα της κυρίαρχης τάξης, της αστικής (που κατέχει τα μέσα παραγωγής και εκμεταλλεύεται την εργατική τάξη), έτσι και η Δικαιοσύνη, που είναι στοιχείο αυτού του ταξικού κράτους, είναι και αυτή ταξική γιατί υπηρετεί, στα πλαίσια του κράτους, το ταξικό εκμεταλλευτικό σύστημα, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, το καπιταλιστικό σύστημα. 

Τονίζαμε επίσης σε περασμένη ανάρτησή μας

Τα πράγματα όμως είναι απλά. Τα συνταγματικά νομικά διατάγματα του αστικού κράτους, με βάση τα οποία κινείται η Δικαιοσύνη, είναι κομμένα και ραμμένα να δίνουν λεφτά στους πλούσιους, γροθιές στους εργαζόμενους και να στηρίζουνε τον βάρβαρο καπιταλισμό.

Στις συνθήκες του καπιταλισμού, δεν υπάρχει δημοκρατία, ελευθερία, δικαιοσύνη για τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Το κράτος τους και οι καπιταλιστές είναι θανάσιμοι εχθροί της εργατικής τάξης και όλων των εκμεταλλευόμενων λαϊκών στρωμάτων. 
Κι αυτό το κράτος στο οπλοστάσιο του διαθέτει ένα βασικό όπλο. Την αστική δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της, την εξουσιαστική κάστα των δικαστών.

Αλλωστε, η δικαστική κάστα έχει διαπρέψει στο παρελθόν, στις πιο μαύρες περιόδους της νεοελληνικής ιστορίας. Στελέχωσε τα έκτακτα στρατοδικεία του εμφύλιου και του μετεμφυλιακού μοναρχοφασισμού, υπηρέτησε χωρίς κανένα πρόβλημα τη χούντα και ήταν το μόνο κομμάτι του κρατικού μηχανισμού που δεν υπέστη αυτή την κουτσουρεμένη και υποκριτική «αποχουντοποίηση».


Είναι δηλαδή εντελώς παραμύθιασμα στον κόσμο όταν οι αστοί πολιτικάντηδες θέλουν να περάσουν την αντίληψη ότι στα πλαίσια του καπιταλισμού ενός συστήματος απ’ την φύση του διεφθαρμένου θα μπορέσει να εξαλειφθεί ή να περιοριστεί η διαφθορά αν υπάρχουν «σωστοί δικαστές».