Θα συμφωνούσαμε απόλυτα με τον "Ριζοσπάστη" αν δεν ... ξεχνούσε κάποια πράγματα

Του Γ. Γ.

Θα συνυπογράφαμε μέχρι κεραίας το σημερινό σχόλιο του «Ριζοσπάστη» που αναφέρεται στην παραχάραξη της ιστορίας, που επιχειρείτε μέσω του βιβλίου του Χρήστου Κεφαλή «Υπόθεση Κατίν» και την προβολή που δίνει σ’ αυτό ο αρθρογράφος  της «Εφημερίδας των Συντακτών», Θανάσης Γιαλκέτσης, αν ο συντάκτης του Οργάνου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, δεν .. ξεχνούσε κάποια πράγματα.
Και ποια είναι αυτά;

Πρώτον ότι ο τύπος, συγγραφέας του βιβλίου «Υπόθεση Κατίν» ο οποίος μας αυτοσυστήνεται ως «Χημικός και Συγγραφέας» έκανε τα πρώτα πολιτικά βήματα σου σαν μέλος της ΚΝΕ και αργότερα του ΚΚΕ. 
Αποκτώντας ένα κάποιο ακροατήριο, μετά την αποχώρηση του από το ΚΚΕ και έχοντας την υποστήριξη κάθε είδους ρεφορμιστικής και τροτσκιστικής συλλογικότητας προχωράει στην έκδοση ενός περιοδικού με  τον βαρύγδουπο τίτλο «Μαρξιστική Σκέψη».

Ηταν τέτοιο το αντισταλινικό –αντικομουνιστικό μένος αυτού του ατόμου, που τον οδηγούσε να γράψει τέτοιες εξωφρενικές ανοησίες που αμφιβάλλουμε αν θα το έκανε τόσο απροκάλυπτα ένας άλλος «μετανοημένος» κομμουνιστής όπως π.χ. ο υπουργός προπαγάνδας της Απριλιανής χούντας Γ. Γεωργαλάς.

Έγραφε π.χ., ο Χρήστος Κεφαλής στην «Μαρξιστική Σκέψη» (τεύχος 6 Ιούλης-Σεπτέμβρης 2012): «Ο Στάλιν επιδίδεται ουσιαστικά σε φιλο-ναζιστική προπαγάνδα, την ώρα που οι ναζί βρίσκονται έξω από τη Μόσχα … Ο Στάλιν και οι συνεργάτες του εκτιμούσαν τότε την επικράτηση των ναζί ως εξέλιξη θετική για την ΕΣΣΔ επειδή όξυνε τις ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις, και αυτό επιχειρείται να δικαιωθεί βεβαιώνοντας ότι ο ναζισμός ήταν ως το 1938 προοδευτικός και έγινε αντιδραστικός μόνο στη συνέχεια».

Δεν νομίζουμε, λοιπόν ότι εμείς θα μπορούσαμε να δώσουμε καλύτερη απάντηση για το τελευταίο πόνημα του «χημικού – συγγραφέα» απ’ αυτή που έδωσε ο Νίκος Μπογιόπουλος μέσω της ιστοσελίδα «Ημεροδρόμος», οπότε πάμε παρακάτω.

Ο «Ριζοσπάστης» επίσης … ξεχνάει ότι αυτός που ανέλαβε να διαφήμιση το βιβλίο του Χρήστου Κεφαλή, μέσα από τις σελίδες της απογευματινής εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ, της «Εφημερίδας των Συντακτών», είναι ο Θανάσης Γιαλκέτσης ο οποίος χαρακτηρίζει αυτό το ρυπαρογράφημα «μια θαρραλέα και μαχητική υπεράσπιση της ιστορικής αλήθειας, μια ευθύβολη πολεμική εναντίον των νεοσταλινικών του σημερινού ΚΚΕ που πλαστογραφούν ανενδοίαστα την ιστορία». 

Ποιος είναι ο Θανάσης Γιαλκέτσης, Πρόκειται για ένα πρόσωπο που υπήρξε στέλεχος της ιδεολογικής επιτροπής του Κ.Κ.Ε., ένα άτομο που υποτίθεται έδινε τις κατευθυντήριες γραμμές για να διαπαιδαγωγούνται θεωρητικά τα μέλη του ΚΚΕ. (Αυτοί που γνωρίζουν λένε ότι ήταν το "αγαπημένο παιδί" του Μάκη Μαϊλη).
Αυτός ο τύπος, λοιπόν, εδώ και χρόνια έχει καταντήσει ένας σφοδρότατος αντικομουνιστής (Εχει τεράστια διαφορά από κάποιον που κάνει πολεμική τις πολιτικές απόψεις του ΚΚΕ).

Και αυτό το λησμονεί ο «Ριζοσπάστης» στο κείμενο του που αναφέραμε αρχικά:

  Κατιν-ιστές

Με το αντικομμουνιστικό βιβλίο «Υπόθεση Κατίν» ασχοληθήκαμε και άλλη φορά σ' αυτήν εδώ τη στήλη. Ο συγγραφέας του δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, αφού τα στοιχεία που παρουσιάζει για να πείσει ότι η σφαγή των Πολωνών στρατιωτών οργανώθηκε από τους Σοβιετικούς «κοσμούν» εδώ και χρόνια τα εγχειρίδια της πιο μαύρης προπαγάνδας ενάντια στο σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, με «πιστοποιητικό γνησιότητας» από τις ναζιστικές και αμερικανικές υπηρεσίες.

Αξίζει, ωστόσο, να σταθεί κανείς λίγο παραπάνω στη «διαφήμιση» που γίνεται στο συγκεκριμένο έργο και στον συγγραφέα από εφημερίδες και ιστοσελίδες που λανσάρονται ως «ανεξάρτητες», «προοδευτικές» και «αριστερές», όπως για παράδειγμα η «Εφημερίδα των Συντακτών», το «TVXS.gr» κ.ά.

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί το κάνουν... Αρκεί να διαβάσει την κατακλείδα του άρθρου με το οποίο η «Εφημερίδα των Συντακτών» σύστησε στους αναγνώστες της το συγκεκριμένο βιβλίο: «Οι δημοσιολόγοι του νεοσταλινικού ΚΚΕ αρνούνται πεισματικά την αναμέτρηση με τα πραγματικά ιστορικά δεδομένα της υπόθεσης Κατίν. Τους ενδιαφέρει μόνο η επικράτηση της δικής τους "αλήθειας", που, όπως δείχνει ο Κεφαλής (σ.σ. ο συγγραφέας), κρύβει πίσω της ένα βουνό απάτης, ψευδών, πλαστογραφιών, θράσους και αναισχυντίας».

Το ΚΚΕ είναι επομένως ο στόχος, ο ιδεολογικός και πολιτικός τους αντίπαλος. Ο αντικομμουνισμός, η αναθεώρηση της Ιστορίας, η εξίσωση του ναζισμού με τον κομμουνισμό, δεν αφορούν το παρελθόν, αλλά κυρίως το μέλλον, τη διέξοδο από την καπιταλιστική βαρβαρότητα, στην οποία αντιτάσσονται φανατισμένα, διαλέγοντας αστικούς μύθους και γκεμπελικά κατασκευάσματα, από το πάνω ράφι της βιβλιοθήκης των χρυσαυγιτών.