Τι θα είχε συμβεί εάν ένας Ρομά είχε δολοφονήσει ένα παιδάκι Ελληνικής οικογένειας; (2 Βίντεο)

Γράφει ο mitsos175.

Τι θα κάναμε άραγε αν ένα κτήνος, ένα ανθρωπόμορφο τέρας σκότωνε ένα αθώο παιδί;
Πως θα τον χαρακτηρίζαμε; Αιμοσταγή δολοφόνο, παρανοϊκό εγκληματία, το μεγαλύτερο κάθαρμα κλπ, ενώ θα απαιτούσαμε την αυστηρότερη τιμωρία. Χωρίς “αλλά”, χωρίς δικαιολογίες κι ελαφρυντικά.

Σήμερα, στην Άμφισσα, ένα τέτοιο καθίκι πυροβόλησε και σκότωσε ένα παιδάκι. Ένα κοριτσάκι μόλις 13 χρονών.
Θα περιμέναμε την άμεση σύλληψη του φονιά και την καταδίκη της πράξης.

Έλα όμως που τα ΜΜΕ έχουν άλλη γνώμη. Βλέπετε το κοριτσάκι ήταν Ρομά, έτσι τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, που διαφημίζουν το ναζισμό προσπάθησαν να δικαιολογήσουν το φονικό.

Σύμφωνα με την "Καθημερινή" (προπαγάνδα) δήθεν “έγινε καυγάς μεταξύ ενηλίκων Ρομά”.
Σύμφωνα με τον "Ενικό": “Επιχειρηματίας πυροβόλησε και σκότωσε” λες κι έχει σημασία το επάγγελμα.

Όλα τα ΜΜΕ, -πλην Καθημερινής- , συμφωνούν ότι ο δράστης του φονικού “όταν αντιλήφθηκε μια ομάδα τσιγγάνων να έχουν διαρρήξει το σπίτι του, τους καταδίωξε πυροβολώντας εναντίον τους με κυνηγετική καραμπίνα. Όμως, τα σκάγια τραυμάτισαν θανάσιμα το κορίτσι που, σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, βρισκόταν σε κοντινό σημείο”.
Με άλλα λόγια ένας νέος “εξοστρακισμός”! 

Σκοτώνει κάποιο παλιοτόμαρο μια μικρή Ρομά; Τα ΜΜΕ προσπαθούν ύπουλα να πουν ότι “φταίνε και οι Ρομά!” Μάλιστα δίνουν έμφαση στα επεισόδια, αφού οι συγγενείς και φίλοι του δολοφονημένου παιδιού διαμαρτυρήθηκαν, όπως είναι φυσικό. Κι εδώ ρωτάω όλους σας: Αν ήταν το δικό σας παιδί, τι θα κάνετε; Τι θα περιμένατε από τους μπάτσους; 

Πρόκειται για ένα στυγερό έγκλημα. Πρόκειται επίσης για προσπάθεια κουκουλώματος με σκοπό τη δικαιολογία παρόμοιων εγκλημάτων.
Τα ΜΜΕ δημιουργούν εσκεμμένα κλίμα εναντίον των μειονοτήτων και των μεταναστών. Δικαιολογούν έτσι- αν όχι παροτρύνουν - κάθε καθίκι, κάθε ρατσιστή, να χτυπά στο ψαχνό, υπερασπιζόμενος δήθεν την περιουσία του. Μάλιστα μπορεί να χτυπά κι εντελώς αθώους, αμέτοχους, φτάνει να είναι Ρομά, πρόσφυγες κοκ.

Η υπόθεση είναι ανάλογη της δολοφονίας του Αλεξάνδρου Γρηγορόπουλου. Μόνο που αυτή τη φορά δεν ήταν μπάτσος αλλά “γνωστός επιχειρηματίας”. Τα κίνητρα για μένα είναι παρόμοια: Μίσος προς μια ομάδα ανθρώπων. Όπως ο μπάτσος έψαχνε να σκοτώσει οποιοδήποτε αναρχικό, έτσι και ο αστός πυροβόλησε εναντίον οποιουδήποτε φτωχού. 

Η αντίδραση μας πρέπει να είναι ανάλογη, γιατί αν αφήσουμε ή δικαιολογήσουμε τέτοια κακουργήματα, θα επαναληφθούν. Στην ουσία είναι τρομοκρατία: Ένας μαλάκας πυροβολεί ξαφνικά στο δρόμο και σκοτώνει ένα παιδί. Τι σας έρχεται στο μυαλό; 

Η προσπάθεια δικαιολόγησης των ΜΜΕ δείχνει καθαρά ναζιστική νοοτροπία. Και ότι το έγκλημα είναι ταξικό.
Προχωράμε προς ένα Μεσαίωνα, όπου ο πλούσιος θα έχει εξουσία ζωής και θανάτου πάνω στους φτωχούς!
Κάνει ακόμα εντύπωση πως ένα τέτοιο φονικό δεν παίρνει την ανάλογη θέση.
Στους τίτλους ειδήσεων του Google πχ θάφτηκε, ενώ αντίστοιχα εγκλήματα που αφορούσαν άλλα παιδιά ήταν το πρώτο που βλέπαμε όταν μπαίναμε στο site.

Οι Ρομά έχουν απόλυτο δίκιο που διαμαρτυρήθηκαν. Βιώνουν συνέχεια το ρατσισμό. Όταν πρόκειται για υποχρεώσεις είναι Έλληνες, όταν όμως πρόκειται για δικαιώματα;

Απαιτούμε την τιμωρία του δολοφόνου. Απαιτούμε ισονομία, να μην υπάρχουν διακρίσεις ταξικές, θρησκευτικές, εθνικές ή άλλες. Αλλιώς δεν υπάρχει δικαιοσύνη.

Άραγε θα πει τίποτα η λαλίστατη δεξιά για την ανομία; Θα καταδικάσει το φόνο; Αυτό κύριε Μητσοτάκη, δεν είναι εγκληματικότητα; Για μερικά τζάμια η ΝΔ βγάζει ανακοινώσεις. Για άνθρωπο και μάλιστα μικρό παιδί;

Υ.Γ: Ρητορικές ερωτήσεις: Τι θα είχε συμβεί εάν ένας Ρομά είχε δολοφονήσει ένα παιδάκι Ελληνικής οικογένειας; Ποια θα ήταν η αντιμετώπιση του φονιά από τα ΜΜΕ; 

Υ.Γ: Στο παρακάτω βίντεο ακούμε μια κατάθεση ψυχής από τον Κώστα Χατζή. Είναι από τους ελάχιστους τσιγγάνους που κατάφεραν να ξεφύγουν από το γκέτο και το περιθώριο που τους έχουν καταδικάσει διαχρονικά οι αστικές κυβερνήσεις.
Αυτός και κάποιοι άλλοι/ες, ειδικά ταλαντούχοι καλλιτέχνες-Αγγελόπουλος, Βιτάλη κ.α- ουσιαστικά απαρνήθηκαν την καταγωγή τους. Επέλεξαν άλλα όργανα και όχι τα "παραδοσιακά" τσιγγάνικα, κλαρίνο, τουμπερλέκι, ασπάστηκαν δυτικές θρησκείες, μιλούσαν και μιλάνε άψογα ελληνικά, έχοντας αποβάλει πλήρως την τσιγγάνικη προφορά, διάλεξαν ένα είδος ρεπερτορίου που απευθυνόταν όχι στους τσιγγάνους, αλλά στο "καταναλωτικό κοινό" κλπ- και έτσι κατάφεραν να ξεφύγουν από ένα δαιδαλώδες σύμπλεγμα αποκλεισμών. 

Ντοκιμαντέρ με θέμα τη ζωή των Τσιγγάνων. Ακούγονται τραγούδια από τον Μάκη Χριστοδουλόπουλο, τη Δώρα Μασκλαβάνου κα τον νεαρό Κώστα Παυλίδη.  Η μουσική είναι του Νίκου Κηπουρού. Το ντοκιμαντέρ διακρίθηκε με το βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ και μοντάζ στο 30ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1989) και τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο ΥΠΠΟ για τη μουσική του (1990).