Τς τς τς ερασιτέχνες... Τι γίνεται, όταν κάποιος πάει να κάνει τη δουλειά ειδικού; Αποτυχία, καταστροφή, αλλά και πολλές φορές γέλιο.
Το ίδιο συμβαίνει είτε καταπιάνονται με υδραυλικά, είτε με ηλεκτρικά (προσοχή εκεί τουλάχιστο να κλείνουμε το γενικό) ή τα... εκκλησιαστικά.
Πας στον επαγγελματία να σου κάνει αυτό που θες. Γι αυτό υπάρχουν, έχουν σπουδάσει και ξέρουν. Σίγουρα έχουν περισσότερη πείρα.
Όταν λοιπόν θες να κάνεις κάποιον άγιο, το αναθέτεις στον παπά. Όχι τον πολιτικό, αυτός είναι άσχετος, τον άλλο, με τα ράσα. Η Εκκλησία θα εξετάσει και θα σου πει, αν γίνεται.
Μην περιμένεις αμέσως απάντηση, το καλό πράμα αργεί. Γιατί εδώ γίνεται σοβαρή δουλειά. Και κερδοφόρα. Δεν είναι, είπαμε, "αυτός είναι άγιος" και τελειώσαμε.
Έχουμε γιορτές, ύμνους, ναούς προς τιμήν του, θαύματα, τάματα... Τι το περάσαμε; Βουλή, να κάνουμε ότι θέλουμε; Θέλει οργάνωση, ψάξιμο, υπομονή. Γιατί φαντάσου να ανακηρύξουν κάποιον άγιο με τις εικόνες του, τα τροπάρια του, με τα σέα του, τα μέα του, και μετά να τους βγει σκάρτος; Πάει το ποίμνιο, λάκισε! Καθότι το πρόβατο είναι φοβητσιάρικο.
Δεν μπορεί λοιπόν να κάνεις άγιο, όποιον γουστάρεις. Πρέπει να δεις αν ήταν "καλός". Το "καλός στο κρεβάτι" δεν πιάνεται. Έχω ακούσει άγιους να κάνουν χίλια δυο θαύματα, αλλά δεν πηδάνε ποτέ.
Επομένως όταν κάνεις άλματα, είτε στο στίβο, είτε στην πολιτική, όσο καλός κι αν είσαι σ' αυτό, δεν έχει σημασία για την Εκκλησία. Και δω θα συμφωνήσω με τους κληρικούς.
Αν είναι σεξιστής; Κοίτα, ούτε αυτό έχει σημασία. Οι θρησκείες άλλωστε θεωρούν τις γυναίκες "αμαρτία και κατώτερες, γι αυτό και δεν πρέπει να προκαλούν με την εμφάνισή τους".
Δηλαδή οι γυναίκες φταίνε, που ο άλλος είναι λιγούρης ή διεστραμμένος;
"Η Εύα, που ήταν πουτάνα κι έφαγε το μήλο". Βρε μήπως έκανε τίποτε άλλο, πιο σοβαρό; Έξωση για ένα μηλαράκι; Τι να 'χε κάνει; Ξέρω 'γω; Μήπως "έφαγαν" τους άλλους ανθρώπους κι έμειναν μόνοι τους στον Παράδεισο; Μήπως έκαναν τίποτε με τα ζώα; Το φίδι πχ;
Υπερβολική μου φαίνεται πάντως η αντίδραση του Θεού. Ειδικά όταν Αυτός συγχωρεί κι αγαπά. Άκου για ένα μήλο! Για σουβλάκι δηλαδή τι θα γίνονταν; Θα τους παλούκωνε;
Δεν βγάζουμε άκρη, οπότε πίσω στο θέμα μας. Ποιό θέμα; Το πρώτο, την αγιότητα. Αν δεις γυμνή γυναίκα αμαρτάνεις κι εσύ κι αυτή, ξέχνα την αγιοσύνη. Κι αν κάνεις τίποτε πριν το γάμο;
Κόλαση κατευθείαν κι οι δυο! Οπότε προτείνω "πάρτι με ούζα", να μην είστε μόνο δυο, να το πάτε πλειοψηφικά!
Όχι ε; Το φαντάστηκα.
Κι αν οι συμμετέχοντες στην τσόντα ήταν δεξιοί; Το ίδιο κάνει; Οκ, με κάλυψαν.
Αν κάποιος είναι ρατσιστής; Νταξ, αυτό μπορούν να το παραβλέψουν. Αν είναι ανθρωποφάγος φασίστας, δεν πειράζει. Κομμουνιστής να μην είναι, αυτοί είναι άθεοι.
Οι φασίστες απλά δεν έχουν το θεό τους. Άλλωστε δεν είναι οι ίδιοι ρατσιστές, "οι άλλοι είναι μαύροι".
Κι αν οι φασίστες βρεθούν τυχαία αγκαλιά με το παπαδαριό σε κάνα συλλαλητήριο, τότε γίνονται "πατριώτες", "ειρηνικοί διαδηλωτές", "άγιοι" κι αυτοί, άσχετα αν ανοίξουν το κεφάλι κανενός "άπλυτου μπολσεβίκου αναρχοκομουνιστή".
"Λεπτομέρειες, πταίσματα". Ο φασίστας πάντως κάνει μπάνιο. Στο αίμα των θυμάτων του. Κι αν, λέμε αν, βάλει πρωτοσέλιδο τις τελευταίες στιγμές ενός μαχαιρωμένου, ενός δολοφονημένου για να 'κονομήσει και σύναμμα να τρομοκρατήσει, συχωρεμένο μωρέ κι αυτό. Άλλωστε "το γεύμα των λαθρομεταναστών στοιχίζει πολύ" οπότε τους σφάζουνε.
Βλέπετε πόσο χυδαίος, πόσο ελεεινός, βρωμερός και τρισάθλιος, μπορεί να γίνει κάποιος χωρίς να πει τη λέξη "πούστης";
Τα αστικά ΜΜΕ και οι κληρικοί λένε τα πιο αισχρά χωρίς να μεταχειριστούν κακές λεξούλες. Έτσι έχουμε λογοκρισία, στη λέξη, αλλά ασυδοσία στο νόημα.
Ο Ζακ πχ ήταν gay, δεν ήταν "κουνιστός, αδερφή, πισωγλέντης", όλες αυτές τις λέξεις που λένε οι μικροαστοί και οι λούμπεν. Που όμως επειδή ήταν gay, έπρεπε να εισβάλει μαστουρωμένος μ' ένα μαχαίρι με σκοπό να κλέψει. Και να πεθάνει γι αυτό, από "νοικοκυραίους που υπερασπίστηκαν την περιουσία τους". Άλλοι υποψήφιοι άγιοι κι αυτοί.
Άσχετα, αν ποτέ ο Ζακ δεν κράτησε μαχαίρι, δεν βρέθηκαν στο αίμα του ναρκωτικά και φυσικά δεν ήταν ποτέ κλέφτης.
Ο Ζακ θα πάει Κόλαση κι οι φονιάδες, αν εξομολογηθούν, Παράδεισο!
Και γαμώ τις δικαιοσύνες. Καθώς φαίνεται, εκεί τα δικαστήρια είναι όπως ακριβώς κι εδώ. Οπότε κάποιοι θα τη σκαπουλάρουν πάλι. Γι αυτό λέει ο λαός "όλα εδώ πληρώνονται". Ή θα τα πληρώσουν εδώ, ή καθόλου. Πάλι ξέφυγα, συγνώμη.
Είπαμε πολλά, έχουμε όμως ακόμα περισσότερα. Δυστυχώς δεν έχουμε χρόνο. Κι επειδή ο χρόνος είναι χρήμα καθώς δεν έχουμε τίποτε από τα δυο, το συντομεύουμε. Πολύ θα θελα πάντως να είχα πάει εκδρομή στο βουνό παίρνοντας μαζί μου τα απαραίτητα: Μερικές βαλίτσες γεμάτες χρήματα. Γιατί μόνο χρήματα; Γιατί, αν έχεις πολλά χρήματα αγοράζεις τα πάντα, ακόμα κι ανθρώπους. Κάποιοι βέβαια δεν πουλιούνται καταστρέφοντας τον υγιή ανταγωνισμό των αγορών.
Το "πλούσιος" λοιπόν αρχικά δεν ήταν κριτήριο αγιότητας, έγινε όμως στις μέρες μας. Τι νομίζετε; Η Εκκλησία εξελίσσεται.
Σε κάποιους τομείς. Δέχτηκαν πχ ότι η Γη είναι περίπου στρογγυλή και κινείται! Έκαναν βέβαια μερικές χιλιάδες χρόνια, οπότε ας περιμένουμε μερικούς αιώνες, μέχρι να γίνει η ΝΔ κυβέρνηση και να περάσει η συμφωνία των Πρεσπών με τις ευλογίες του κλήρου. Γιατί, αν δεν βλογήσει ο παπάς και το δακρυγόνο σβήνει. Στους δεξιούς έσβησε. Στους κομμουνιστές λειτουργεί κι είναι φρεσκότατο. Θαύμα - θαύμα!
"Ο θεός κλαίει για τη Μακεδονία, όταν βρέχει". Όταν μπουμπουνίζει, τι κάνει; Φασολάδα;
"Δεν ντρέπεσαι, ρε άθεε, να τα λες αυτά"; Ντρέπομαι και ζητάω ταπεινά συγνώμη. Άλλωστε εδώ μιλάμε για άγιους. Που λέτε, υπάρχουν πολλά κριτήρια. Όπως στον ΑΣΕΠ. Όμως υπάρχει και το μέσον. Όπως είπαμε για να γίνει κάποιος άγιος περιμένει. Μπορεί και αιώνα. Υπάρχει σειρά, νούμερο; Ναι, αλλά κάποιοι προηγούνται, έχουν περισσότερα μόρια.
Δεν φτάνει μόνο να είναι καλός, να κάνει θαύματα, πρέπει να συμφέρει και το καθεστώς. Τα καλά και συμφέροντα που λένε. Αν έκανε δυο τρία θαύματα και κάμποσες καλοσύνες, μπορεί να περιμένει καμιά εκατοστή χρόνια. Περνάνε γρήγορα. Αν όμως είναι του κόμματος, αυτός προηγείται.
"- Κι εδώ βύσμα; Μέσον κι εδώ"; - Κι εδώ. Τι να κάνουμε όμως; Να απαιτήσουμε άμεσους διορισμούς αγίων; Ακόμα το παλεύουμε για τους ζωντανούς.
Θα πω τώρα το κριτήριο στο οποίο κόβονται οι περισσότεροι υποψήφιοι. Σαν τις Πανελλαδικές που μπαίνει ένα θέμα "παλούκι", που δεν το λύνει ούτε ο Μέγας Αλέξανδρος με τη σπάθα του. "Ποιος σαδιστής τα σκέφτεται αυτά" αναρωτιούνται οι μαθητές.
Αν λοιπόν ο κόσμος πει "αυτός μάλιστα, ήταν καλός, άγιος", τότε έχουμε ένα νέο ολόφρεσκο κι ευωδιαστό άγιο. Προχωράει η δουλειά. Κτίζονται ναοί, φτιάχνουν εικόνες, γράφονται προσευχές, πουλάνε φυλαχτά και όλα τα σχετικά. Επιτυχία, συγχαρητήρια. Τα φράγκα φυσικά πάνε στους ζωντανούς παπάδες που είναι οι κατασκευαστές. Άλλωστε ο ίδιος άγιος τι θέλει; Τίποτα! Φαίνεται πως στον Παράδεισο δεν έχουν ευρώ. Κανείς δεν τα πήρε μαζί του. Εμ βέβαια! Παράδεισος κι ευρώ γίνεται; Δεν γίνεται!
Τα παραπάνω δεν αφορούν μόνο έναν. Αφορούν όλους, όσους κατά καιρούς τους κάνουν αγιογραφίες, για να ξεχάσουμε τι μας έκαναν, όσο ζούσαν. Το ότι λέμε " Θεός σχωρέστον" (και καλά κάνουμε στις περισσότερες περιπτώσεις), δεν σημαίνει πως χάσαμε τη μνήμη μας, ούτε πως έγιναν καλές οι αδικίες που είχε κάνει, όταν ζούσε ο μακαρίτης, ειδικά, αν αυτές έγιναν εις βάρος συνανθρώπων μας για το κέρδος.
Μην τρελαθούμε κιόλας.
ΥΓ Δεν θυμάμαι πως λέγεται ένας μύθος, που είδα δει στην TV πολύ παλιά. Ένας φτωχός έψαχνε νονό για το νεογέννητο παιδί του.
Πρώτα εμφανίστηκε ο διάβολος. Τον έδιωξε λέγοντας πως "εσύ κοροϊδεύεις τους ανθρώπους". Έπειτα εμφανίστηκε ο Θεός. Αρνήθηκε λέγοντας ότι "Εσύ Κύριε, αδιαφορείς για τους ανθρώπους". Φάνηκε μετά ένας μαυροντυμένος λέγοντας του πως ήταν ο θάνατος. "Εσύ παίρνεις πλούσιους και φτωχούς το ίδιο. Εσύ θα είσαι ο νονός του παιδιού"... mitsos175.
Δημοσίευση σχολίου