Που πλουτίζει σε βάρος μας. Που αγωνιά. Όχι γιατί πεθαίνει ο λαός, αλλά γιατί καταρρέει το σαθρό προσωπείο, το φτηνό επίχρισμα του σάπιου οικοδομήματος που άφησαν οι πολιτικές τους παρεμβάσεις.
Και με φτηνά κόλπα (μα τόσο φτηνά!) προσπαθούν να κρύψουν τις ευθύνες τους. Να αποσπάσουν συναίνεση. Να εφησυχάσουν. Να αποκοιμίσουν. Να ξεγελάσουν. Μόνο που οι ευθύνες τους δεν κρύβονται. Τις γνωρίζει ο λαός.
Τσακίσανε την περίθαλψη, κλείσανε νοσοκομεία, απέλυσαν προσωπικό, απογύμνωσαν όσα έχουν απομείνει. Και ήταν έτοιμοι για πολύ χειρότερα. Να περικόψουν κι άλλο τις υγειονομικές δαπάνες. Να χαρίσουν μεγαλύτερο μερίδιο στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Να κλείσουν κι άλλο οι πόρτες των νοσοκομείων για το λαό.
Αφήνουν γιατρούς και νοσοκόμους απλήρωτους. Να λιώνουν καθημερινά από την ασταμάτητη και εντατικοποιημένη δουλειά. Να μην μπορούν ούτε τα ρεπό τους να πάρουν. Να σακατεύονται σωματικά και ψυχολογικά. Να μην τους αναγνωρίζεται το δικαίωμα της ένταξης στα βαρέα και ανθυγιεινά.
Και τολμάει σήμερα η κυρία του κυρίου, αυτή η ύαινα της άρχουσας τάξης, να μας πει ότι «νοιάζεται» και να μας κάνει υποδείξεις να «νοιαστούμε» μαζί της.
Ε, λοιπόν, όχι. Δεν έχουμε ανάγκη τις «υποδείξεις» της. Δεν είμαστε μαζί της, είμαστε εναντίον της και εναντίον της τάξης που εκπροσωπεί. Και καλά θα κάνει να συνεχίσει να φοβάται. Γιατί αντί για διατεταγμένο χειροκρότημα θα λάβει οργισμένη γροθιά. Και όχι από το σπίτι!
ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
Δημοσίευση σχολίου