(Σχόλιο απ’ αφορμή τη βροχή καταγγελιών για καταπάτηση των εργατικών δικαιωμάτων από τους καπιταλιστές, με άλλοθι την «πανδημία κορωνοϊού»).
Η νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται είναι ολοφάνερη από τα στοιχεία και τις καταγγελίες που καθημερινά βλέπουν το φως της δημοσιότητας. (Βλ. χαρακτηριστικά τις καταγγελίες της ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ, τις αντίστοιχες καταγγελίες του ΕΡΓΑΣ και του ΠΑΜΕ, αλλά και τις ειδήσεις για το πλήθος των απολύσεων και των αδειών άνευ αποδοχών ή για την «τηλεργασία» χωρίς τους όρους των συλλογικών συμβάσεων εργασίας…).
Μεγάλοι και μικροί κεφαλαιοκράτες, όλοι αυτοί δηλαδή που καταχρηστικά ονομάζονται "εργοδότες", ενώ στην πραγματικότητα είναι εργολήπτες, αφού μόνο η εργατική τάξη δίνει έργο και νέες αξίες στους ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής, αυτοί λοιπόν οι κύριοι κεφαλαιοκράτες, από την πρώτη μέρα της κορωνοπανούκλας νόμισαν πως βρήκαν μια καταπληκτική ευκαιρία για το πλήρες ξεπάτωμα των εργασιακών δικαιωμάτων που απέμειναν στους πραγματικούς παραγωγούς όλου του κοινωνικού πλούτου.
Αντίστοιχα οι λαογδάρτες-υπάλληλοι των καπιταλιστών, που μας κυβερνάνε, πιθανότατα πίσω από τα μέτρα των απαγορεύσεων για την πανδημία, να φαντάζονται πως βρήκαν την ευκαιρία να δέσουν και να «γυψάρουν» την κοινωνία μια για πάντα, τώρα με τη διάχυση του τρόμου και της καχυποψίας για το διπλανό και αύριο με το ...στρατιωτικό νόμο ή με οποιοδήποτε άλλο αυταρχικό αντιδραστικό μέτρο επιβολής.
Δεν πρέπει επομένως να τους αφήσουμε, ούτε τους μεν ούτε τους δε, να προχωρήσουν το σχέδιο του εξανδραποδισμού των πάντων από μια δράκα παράσιτα.
Από την κορωνοπανούκλα που πιθανότατα κάποιοι από τους ιμπεριαλιστές διέσπειραν σκόπιμα στην ανταγωνίστριά τους Κίνα και τώρα δεν μπορούν να τη μαζέψουν ούτε στις δικές τους διαλυμένες από τους «νεο-φιλελέδες» υποδομές υγείας-πρόνοιας, προσπαθούν τώρα να επωφεληθούν ακόμα και οι έσχατοι μπακάληδες-τοκογλύφοι της φάρας των καπιταλιστών, ακριβώς επειδή, για την ώρα, δεν βρίσκουν απέναντί τους οργανωμένο το εργατικό - λαϊκό κίνημα.
Πολιτικά συμπεράσματα, λοιπόν, και ανάλογη συλλογική οργάνωση και δράση του λαού πρέπει να βγει από τη συγκυρία κι όχι τρομολαγνεία, ατομικισμός και παθητικότητα, όπως γυρεύουν τα τσακάλια της εκμετάλλευσης.
Μην ξεχνάμε ότι το 1918-1919, όταν η ισπανική γρίπη θέριζε εκατομμύρια, η αστική τάξη διεθνώς έτρεμε και έσπευδε να αρχίσει τις γαλαντόμες "επιμέρους παραχωρήσεις", ακριβώς επειδή οι μάζες αγωνίζονταν ένοπλα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες για το σοσιαλισμό, ενώ στη Ρωσία θριάμβευε η προλεταριακή επανάσταση.
Όσο κι αν ακόμα είμαστε μακριά από μια τέτοια συνείδηση, οργάνωση και δράση, ακριβώς προς την κατεύθυνση αυτή πρέπει να αρχίσουμε να βλέπουμε, μέσα στις συνθήκες της γενικής καταστροφικής κρίσης του συστήματος που έρχεται καλπάζοντας, ενώ ο κορωνοδιάολος γίνεται απλώς ο καταλύτης.
Κανένας φόβος, λοιπόν, και καμιά παθητικότητα! Να βρούμε το δρόμο του συλλογικού αγώνα, σήμερα για να τσακίσουμε τα βρωμόδοντα των παράσιτων που θέλουν να μας κάνουν σκλάβους μέσα σε γυάλα αποστείρωσης, ενώ αύριο για να τους θάψουμε όλους τους παράσιτους αυτού του κόσμου.
Η εργατιά και οι λαοί μπορούν αυτοί να γίνουν ο θανάσιμος... «κορωνοϊός» και ο αποφασιστικός «νεκροθάφτης» μαζί, σύμπασας της κεφαλαιοκρατίας, ολάκερης της καπιταλιστικής μπόχας. Για να αναπνεύσει λεύτερη πια η Γη, για να θριαμβέψει η ζωή και το δίκιο.
+ σχόλια + 2 σχόλια
Οκ σ. Αστοχία δικιά μου. Δεν το έχω με τις μεγάλες προτάσεις Σ.Λ.
Δημοσίευση σχολίου