Στις 25 Απρίλη του 1974, η «Επανάσταση των Γαρυφάλλων», όπως ονομάστηκε από τα γαρύφαλλα που έβαζε στις κάνες των όπλων των στρατιωτών ο λαός, ανέτρεψε το φασιστικό καθεστώς της Πορτογαλίας.Η κίνηση του στρατού απελευθέρωσε λαϊκές δυνάμεις και ένα πρωτοφανές κίνημα ανατροπής σάρωσε την Πορτογαλία.
Ηγετική μορφή του MFA (ΚΕΔ, Κίνημα Ενόπλων Δυνάμεων) και εκπρόσωπος της αριστερής τάσης ήταν ο Οτέλο Σαράϊβα ντε Καρβάλιο.
Η Πορτογαλία είχε βιώσει την πιο μακροχρόνια δικτατορία στην Ευρώπη· από το 1926.
Ταυτόχρονα ζούσε την τεράστια αντίφαση μιας μικρής, οικονομικά και κοινωνικά καθυστερημένης χώρας που διατηρούσε σημαντικό τμήμα τής -κάποτε αχανούς- αποικιακής αυτοκρατορίας της.
Το καθεστώς, πεισματικά γαντζωμένο στις αποικίες της Αφρικής, αρνιόταν να προσαρμοστεί στον σύγχρονο κόσμο. Η κοινωνική σύνθεση του στρατεύματος άλλαζε ριζικά καθώς η αριστοκρατική τάξη δεν έστελνε πια τα τέκνα της στη στρατιωτική ακαδημία, αφήνοντας ανοιχτό τον δρόμο σε παιδιά των λαϊκών τάξεων.
Η χώρα είχε εμπλακεί σε έναν αποικιακό πόλεμο σε Ανγκόλα, Μοζαμβίκη, Γουινέα-Μπισάου και Πράσινο Ακρωτήριο που διαρκούσε 13 χρόνια χωρίς να διαφαίνεται νίκη.
Πόλεμο με τεράστιο κόστος (απορροφούσε το 50% των κρατικών εσόδων) και σε αίμα.
Οι στρατιωτικοί, οι οποίοι πλήρωναν το κόστος, ανέλαβαν πρωτοβουλίες για παροχή ανεξαρτησίας στις αποικίες. Προσέκρουσαν στην άρνηση του δικτάτορα Καετάνο. Συγκρότησαν παράνομα το Κίνημα Ενόπλων Δυνάμεων, στο οποίο προσχώρησαν ακόμη και συντηρητικοί στρατηγοί.
Το δικτατορικό καθεστώς ήταν αδύναμο να αντιδράσει. Το σύνθημα που δόθηκε από το ραδιόφωνο με τη μετάδοση του τραγουδιού «Grandola, vila morena» έβγαλε τον στρατό στους δρόμους.
Ο πρωτοφανής τρόπος ανατροπής της δικτατορίας στην Πορτογαλία έσπασε πολλά στερεότυπα της πολιτικής σκέψης.
Ναι, ο στρατός -για συγκεκριμένους ιστορικούς λόγους- έγινε φορέας της ανατροπής αυτής που άνοιξε τον δρόμο για ριζικές δημοκρατικές αλλαγές.
Ενας 29χρονος λοχαγός προπορεύεται και κατευθύνεται στο κυβερνητικό μέγαρο για να ζητήσει την παραίτηση του δικτάτορα. Και τη λαμβάνει χωρίς ούτε μία τουφεκιά.
Και, ναι, ο λαός βγαίνει στους δρόμους, μετατρέποντας ένα στρατιωτικό κίνημα σε επανάσταση.
+ σχόλια + 1 σχόλια
Δυστυχώς ο πορτογαλικός λαός δεν μπόρεσε να εδραιώσει και να βαθύνει τη νίκη του, γιατί δεν επέβαλε το εργατικό του κράτος πάνω στα ερείπια του αστικού. Οι αστοί κι οι πράκτορές τους μέσα στο Λαϊκό Κίνημα, ελλείψει οργανωμένης επαναστατικής πρωτοπορίας, αφού το επίσημο φολοσοβιετικό ΚΚ του Κουνιάλ δεν είχε σκοπό του να βαθύνει την επανάσταση και να σαρώσει ένοπλα τους αστούς, ενώ οι μ-λ αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, αδύναμοι και πολυδιασπασμένοι, σε μιαν εποχή που το κίνημά τους πήγαινε για φούντο μετά το θάνατο του Μάο,τη ρήξη Κίνας -Αλβανίας, τη διεθνή διάσπαση- διάλυση και την αρχή της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στην Κίνα. Έτσι η δεξιά σοσιαλδημοκρατία της Πορτογαλίας ξανάστησε στα πόδια του το εκμεταλλευτικό καθεστώς κι ο λαός, αντί για όπλα και εργατικά συμβούλια, έμεινε με τα γαρύφαλλα στο χέρι, την ώρα που οι αστοί πήραν τα όπλα στα χέρια τους. Έπειτα μάντρωσαν την Πορτογαλία στην ΕΟΚ, και όλα τελείωσαν μέχρι να ωριμάσει η επόμενη εξέγερση ή επανάσταση!
Δημοσίευση σχολίου