Τα ερωτήματα που προκύπτουν έχουν βάση και εστιάζονται στο πώς τόσο εύκολα κατόρθωσαν να πάρουν τέτοια δάνεια και πώς πέτυχαν τέτοιους ευνοϊκούς όρους πληρωμής τους.
Κι αυτό γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι για να πάρουμε έστω και ένα μικρό δάνειο -με τοκογλυφικό μάλιστα επιτόκιο- απ' τις τράπεζες τις οποίες έχουμε ανακεφαλαιώσει με τα χρήματά μας, δεκάδες φορές πρέπει να υποστούμε μια απίστευτη ταλαιπωρία.
Κι αν τυχόν καθυστερήσουμε την δόση μας θα υποστούμε έναν αφόρητο "πόλεμο", από τα κοράκια των εισπρακτικών εταιριών.
Οι πολιτικοί και το περιβάλλον τους όμως έχουν άλλη αντιμετώπιση από τους τραπεζίτες για λόγους που είναι κατανοητοί και δεν χρειάζεται να αναφέρουμε.
Αυτό όμως είναι η επιφανειακή πλευρά. Αν είσαι λίγο "ψυλλιασμένος" και αρχίσεις να διαβάζεις αναλυτικά τα πόθεν έσχες των πολιτικών, ίσως σου δημιουργηθεί και μια άλλη απορία. Κάποιοι απ' αυτούς έχουν μεγάλες καταθέσεις, απ' τις οποίες αποκομίζουν ένα χαμηλό επιτόκιο σε σχέση μ' αυτό με το οποίο φέρεται ότι δανείστηκαν χρήματα. Εχει καμιά λογική να επιλέγουν χωρίς λόγο να πληρώνουν "κερατιάτικα";
Μια εύκολη απάντηση, βλέποντας στην διπλανή εικόνα τι συμβαίνει με την δανειοδότηση της συζύγου του πρωθυπουργού είναι ότι υπάρχει μεθόδευση αυτή η χρηματοδότηση από τις τράπεζες να υπάγεται στην κατηγορία .... "δανικά κι αγύριστα".
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο που θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος κακόπιστος. Πριν κάποια χρόνια η πιο γνωστή πρακτική του ξεπλύματος μαύρου χρήματος ήταν μέσω κερδισμένων λαχνών και δελτίων του ΟΠΑΠ. Εντόπιζε δηλαδή κάποιος που ήθελε να νομιμοποιήσει τις μίζες του, έναν υπερτυχερό του ΛΟΤΤΟ π.χ. Του έδινε ένα χρηματικό ποσό με την προϋπόθεση να δηλώσει ότι το δελτίο που είχε κερδίσει ήταν στο όνομα του λαμογιού. Ετσι το ξέπλυμα γινόταν μια χαρά.
Φυσικά δεν λέμε ότι κάτι ανάλογο γίνεται σήμερα με τα δάνεια των πολιτικών μας. Μακριά από μας τέτοιες "άρρωστες" σκέψεις. Αλλωστε το πολιτικό μας προσωπικό είναι ότι πιο αξιόλογο και άριστο έχει να επιδείξει η ελληνική κοινωνία. :P
Δημοσίευση σχολίου