Ένας ταγματάρχης αναλαμβάνει διοικητής στρατοπέδου. Ο απερχόμενος διοικητής του δείχνει και τις σκοπιές, όμως μια από αυτές είναι σκοπιά στο παγκάκι!
Νέος διοικητής: Σκοπιά στο παγκάκι;
Παλαιός διοικητής: Ναι.
Νέος διοικητής: Τι ακριβώς φυλάει εδώ ο σκοπός;
Παλαιός διοικητής: Το παγκάκι.
Νέος διοικητής: Γιατί;.
Παλαιός διοικητής: Δεν έχω ιδέα. Έτσι το βρήκα από τον προηγούμενο.
Νέος διοικητής: Εγώ όμως θέλω να μάθω.
Έψαξε λοιπόν όλους τους προηγούμενους διοικητές, όλοι όμως του έλεγαν το ίδιο «Έτσι τα βρήκαμε από τον προηγούμενο».
Με τα πολλά κατέληξε στον πρώτο διοικητή, ένα απόστρατο στρατηγό 100 χρονών. Πάει λοιπόν και τον ρωτά.
Νέος διοικητής: Καλημέρα σας Στρατηγέ.
Στρατηγός: Καλημέρα.
Νέος διοικητής: Είμαι Ταγματάρχης κι ανέλαβα τη διοίκηση του τάδε στρατοπέδου.
Στρατηγός: Είχα υπηρετήσει κι εγώ εκεί. Ωραία χρόνια. Καταπληκτικά στελέχη, τέλειοι στρατιώτες. Μας βρήκε άψογους τότε ο Στρατηγός κι έδωσε 10 μέρες τιμητική σε όλους τους φαντάρους και λίγο αργότερα πήρα προαγωγή.
Νέος διοικητής: θα θυμάστε βέβαια ότι στο στρατόπεδο υπάρχει μια σκοπιά δίπλα σ’ ένα παγκάκι. Μήπως ξέρετε γιατί την έχουν βάλει αυτή τη σκοπιά;
Στρατηγός έκπληκτος: Τι! Ακόμη δεν στέγνωσε η μπογιά στο παγκάκι;
Έβαλαν μπάτσους ντυμένους στρουμφάκια να φυλάνε τα παγκάκια! Μην πάει ο κόσμος να κάτσει!
Κάτι τέτοια έκανε μόνο ο Καλιγούλας. Είχε βάλει τους λεγεωνάριους να μαζεύουν όστρακα. Ο Κούλης είναι ακόμα χειρότερος, γιατί ο Καλιγούλας έδωσε αξίωμα σ’ ένα άλογο, ο Μητσοτάκης όμως έκανε υπουργούς τόσα γαϊδούρια!
Το τι πλάκα γίνεται με αυτή την ανοσία, δεν περιγράφεται. Δεν θα πεθάνουμε από Κορονοϊό, αλλά από τα γέλια. Δεν νιώθουμε μια εθνική υπερηφάνεια;
Πάει και το αφήγημα με τις ανοικτές πόρτες στη χούντα… Ούτε σε παγκάκι δεν επιτρέπουν να κάτσουμε ρε! Όταν μας ξεσπιτώσουν οι τοκογλύφοι, ούτε παγκάκι δε θα έχουμε.
Δημοσίευση σχολίου