Το «ενιαίο μισθολόγιο» των δημοσίων υπαλλήλων που θεσπίστηκε το 2011 με στόχο δήθεν να εξισωθούν οι αμοιβές τους, είναι ένα από τα μεγαλύτερα ψέματα της νεότερης Ιστορίας των Μινχάουζεν(γνωστός γερμανός βαρώνος για τα ψέματά του) του πολιτικού μας συστήματος. Ποτέ το μισθολόγιο δεν υπήρξε ενιαίο, αφού με την περιβόητη «προσωπική διαφορά» διατηρήθηκαν οι ανισότητες με αποτέλεσμα η «αριστοκρατία» των δημοσίων υπαλλήλων να έχει μισθούς κατά 500 - 700 ευρώ μεγαλύτερους από τους πληβείους. Βάσει των επίσημων στοιχείων, στο ενιαίο μισθολόγιο υπάγεται σήμερα το 68% των εργαζομένων στο Δημόσιο, το 31% είναι σε καθεστώς ειδικού μισθολογίου, ενώ το υπόλοιπο 1% απασχολείται βάσει διαφόρων άλλων συμβάσεων.
Το «ενιαίο» μισθολόγιο που θα κατατεθεί στη βουλή το τέλος του μήνα χρησιμοποιείται εκ νέου σαν «δούρειος ίππος» για την «εξίσωση των μισθών προς τα κάτω» στα πλαίσια της μνημονιακής υποχρέωσης για «εναρμόνιση» των μισθών του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα. Από την επικαιροποίηση του 1ου Μνημονίου (27-7-2011, σελ. 12-13) προβλέπεται ότι οι μισθοί του δημόσιου τομέα «.θα είναι σε αρμονία με τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα επιτυγχάνοντας μείωση του συνολικού μισθολογικού κόστους». Τρόικα και κυβέρνηση στοχεύουν στη μείωση του πλαφόν για το ετήσιο μισθολογικό κόστος στο Δημόσιο κατά 656 εκατομμύρια ευρώ, για την τετραετία 2015-18.
Έτσι μειωμένες θα είναι οι αποδοχές για τους νεοπροσλαμβανόμενους στο δημόσιο με τον βασικό μισθό να ανέρχεται στα 680 ευρώ από 780 σήμερα. Αναπόφευκτα όλες οι κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων θα υποστούν νέες σημαντικές περικοπές στις μηνιαίες αποδοχές τους από 2% έως 20%, ενώ θα διευρυνθεί η διαφορά μισθού μεταξύ των εργαζομένων υποχρεωτικής εκπαίδευσης, δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Αυτόματα συμπαρασύρονται προς τα κάτω και οι αμοιβές των εργαζομένων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (δηλαδή των αποφοίτων Λυκείου) στα 748 ευρώ τον μήνα από 858 σήμερα. Για τους υπαλλήλους τεχνολογικής εκπαίδευσης το ποσοστό απωλειών υπολογίζεται στο 4%, με αποτέλεσμα ο νέος μισθός να μειώνεται στα 996 ευρώ (από 1.037 σήμερα). Για τους υπαλλήλους πανεπιστημιακής εκπαίδευσης ποσοστό μείωσης 2%, με αποτέλεσμα ο νέος μισθός να διαμορφώνεται στα 1.070 ευρώ (από 1.092 σήμερα). Οι αλλαγές στο ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων πιέζουν τις συντάξεις προς τα κάτω. Η τρόικα πιέζει να προσαρμοστούν και οι συντάξεις σε χαμηλότερα επίπεδα για όλους όσοι υποστούν μειώσεις των αποδοχών τους.
Ας σημειωθεί ότι πάνω από το ένα τρίτο των ετήσιων αποδοχών τους έχουν χάσει οι δημόσιοι υπάλληλοι από την αρχή της κρίσης έως σήμερα, ενώ, όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία, τις μεγαλύτερες ποσοστιαίες απώλειες τις έχουν καταγράψει οι χαμηλόμισθοι. Συγκεκριμένα από το 2009 μέχρι τώρα οι συνολικές απώλειες στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων φτάνουν μέχρι το 38%. Ειδικότερα η αγοραστική δύναμη των εκπαιδευτικών μειώθηκε την περίοδο 2013 -14 κατά 40% σε σχέση με την μόλις προηγούμενη χρονιά. Η δραματική αυτή μείωση είναι απόρροια όχι μόνο της μείωσης των μισθών, αλλά της αύξησης της φορολογίας και των αυξήσεων στις τιμές των προϊόντων, όπως προκύπτει από την Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Από στοιχεία της ΟΛΜΕ υπολογίζεται ότι η μείωση μισθών των εκπαιδευτικών από το 2010 μέχρι σήμερα ανέρχεται στο 45%. Μάλιστα ένα χαρακτηριστικό στοιχείο της έκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι ότι οι μισθοί των εκπαιδευτικών αυξήθηκαν σε 16 χώρες της ΕΕ, αν και στην πλειονότητα των χωρών οι βασικοί μισθοί των νεοδιόριστων είναι χαμηλότεροι από το κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Την ίδια ώρα η Κυβέρνηση στοχεύει στην αποκατάσταση των αποδοχών των ενστόλων, δηλαδή Σωμάτων Ασφαλείας και Ενόπλων Δυνάμεων και των Δικαστικών. Στο προσχέδιο του προϋπολογισμού προβλέπεται κονδύλι 126,2 εκατ. ευρώ για την καταβολή αυξήσεων και άλλα 414,7 εκατ. ευρώ για την καταβολή αναδρομικών αποδοχών και συντάξεων από 1 - 8 - 2012 έως 30 - 6 2014.
Όσο για τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης και του κυβερνητικού που διαδίδουν ότι οι κλάδοι των δημοσίων υπαλλήλων (εκπαιδευτικοί και άλλοι) που είναι χαμηλόμισθοί δεν θα θιγούν αντίθετα με τους υψηλόμισθούς υπαλλήλους, η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Όχι μόνο δε υπάρξει «άρση αδικιών» που στα λόγια είναι στόχος της κυβέρνησης, αλλά θα τις ενισχύσει περισσότερο. Γιατί διαμορφώνεται ένας ατομικός μισθός κατά υπάλληλο. Τόσο ο υπάλληλος, όσο και οι αποδοχές του εξαρτώνται από τον εκάστοτε κομματικό προϊστάμενο και από την συγκεκριμένη υπηρεσία στην οποία εργάζεται. Κι αυτό γιατί προβλέπεται η σύνδεση μισθού - αξιολόγησης και το «μπόνους « παραγωγικότητας. «Εάν θέλουμε να δώσουμε πριμ παραγωγικότητας σε κάποιους που έχουν κριθεί ως καλύτεροι, οι πόροι θα πρέπει να προκύψουν από στοχευμένες μειώσεις σε κάποιους άλλους», έχει δηλώσει ο υπουργός Κ. Μητσοτάκης. Ειδικότερα η ατομική ιεραρχική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών συνδεόμενη με τη μισθολογική τους εξέλιξη, προσλαμβάνει έναν σαφή τιμωρητικό χαρακτήρα και εάν εφαρμοστεί θα οδηγήσει σε εκπαιδευτικούς πολλών κατηγοριών, με σημαντικό μέρος τους να κινδυνεύει άμεσα με απόλυση.
Με δυο λόγια οι ανισότητες εντείνονται και το χάσμα ανάμεσα στους χαμηλόμισθούς και τους υψηλόμισθους υπαλλήλους διευρύνεται, και ανοίγει ο δρόμος των διαθεσιμοτήτων - απολύσεων. Ταυτόχρονα ενισχύεται ο κομματισμός και η εξάρτηση των υπαλλήλων από την διοικητική ιεραρχία και σταθεροποιείται η θέση της υπαλληλικής αριστοκρατίας, τόσο κατά κλάδο, όσο και μεταξύ των διαφόρων κλάδων του Δημοσίου. Έτσι, δημιουργούνται συνθήκες ζούγκλας, όπου «ο ένας στρέφεται εναντίον του άλλου» και επικρατεί το δόγμα «ο θάνατός σου, η ζωή μου» και ό, τι αυτά συνεπάγονται.
*Ο Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος, μέλος της ΣΕ του περιοδικού «Αντιτετράδια της εκπαίδευσης» και αρθρογράφος στο «ΕΘΝΟΣ»
Δημοσίευση σχολίου