Σαν σήμερα στις 11/2/1934 μια εμβληματική μορφή του κομμουνιστικού κινήματος, ο Δημήτρης ή Μήτσος Παρτσαλίδης γίνεται το πρώτο στέλεχος του ΚΚΕ που κατορθώνει να γίνει δήμαρχος σε πόλη της Ελλάδας και συγκεκριμένα στην Καβάλα.
Στέλεχος στην Ένωση Καπνεργατών Καβάλας, ξεκίνησε από το 1924 σαν μέλος της ΟΚΝΕ και τον επόμενο χρόνο βρίσκεται στο κόμμα. Υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και στη συνέχεια στο 5ο Συνέδριο του ΚΚΕ εκλέγεται μέλος του Πολιτικού Γραφείου. Βασικό ρόλο στην ταχύτατη κομματική ανάδειξη συνέβαλε το ότι φοίτησε στο Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο Εργαζομένων της Ανατολής (ΚUTV) στη Μόσχα. Εκλέχθηκε δύο φορές βουλευτής Καβάλας, το Σεπτέμβριο του 1932, ενώ εξέτιε ποινή φυλάκισης, και τον Ιανουάριο του 1936, ως υποψήφιος της συμμαχίας του Παλλαϊκού Μετώπου.
Η δημαρχιακή του θητεία όμως, στην Καβάλα δεν κράτησε όμως παρά λίγους μήνες αφού στις 17 Μάη 1934 με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της κυβέρνησης του Π. Τσαλδάρη καθαιρείται από δήμαρχος με την κατηγορία ότι «μετέτρεψε το δημαρχείο σε κομμουνιστικό άντρο» και βάση του Ιδιώνυμου νόμου του 1929 εκτοπίζεται στον Αη Στράτη..
Το Σεπτέμβρη του 1936 βρίσκεται στην παρανομία και μετά τη σύλληψη του Ζαχαριάδη, αναλαμβάνει το Σεπτέμβριο του 1936, ανέλαβε την καθοδήγηση του ΚΚΕ μαζί με το Βασίλη Νεφελούδη και το Στέλιο Σκλάβαινα, συγκροτώντας μια Τριμελή Γραμματεία.
Συλλαμβάνεται μαζί με τους συντρόφους του από το μεταξικό καθεστώς τον Απρίλη του 1938 και εξορίζεται αρχικά στην Ακροναυπλία και αμέσως μετά βρίσκεται στην Ακτίνα Θ' των φυλακών της Κέρκυρας.
Στην Γερμανική κατοχή υπήρξε στέλεχος του ΕΑΜ ενώ μετά την απελευθέρωση μαζί με τον Γιώργη Σιάντο και τον Ηλία Τσιριμώκο υπέγραψαν εκ μέρους του ΕΑΜ-ΚΚΕ τη συμφωνία της Βάρκιζας.
Ξανασυλαμβάνεται τον Ιούλη του 1947 και εκτοπίζεται στην Ικαρία απ’ όπου δραπετεύει τον Απρίλη του 1949 και βρίσκεται να πολεμάει μέσα από τις τάξεις του ΔΣΕ, Ηγείται στην Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση, μετά την απομάκρυνση του Μάρκου Βαφειάδη,ενώ μετά την επιστροφή στην Ελλάδα του Ν. Ζαχαριάδη, έρχεται σε κάθετη ρήξη με τον γ.γ του ΚΚΕ με αποτέλεσμα την διαγραφή του από το ΚΚΕ το 1952.
Επανέρχεται στο ΚΚΕ και μάλιστα σαν μέλος του Πολιτικού Γραφείου μετά την 6η Πλατιά Ολομέλεια του ΚΚΕ όπου και καθαιρέθηκε ο Ν. Ζαχαριάδης
Μετά την διάσπαση του ΚΚΕ στην 12η Ολομέλεια το 1968 ήταν από τα κορυφαία στελέχη που ίδρυσαν το ΚΚΕ εσωτερικού.
Συμμετέχει στον αντιδικτατορικό αγώνα της χούντας του Παπαδόπουλου σαν μέλος του ΠΑΜ ενώ συλλαμβάνεται το 1971 και καταδικάζεται σε 14 χρόνια φυλάκισης για παράνομη και επικίνδυνη αντεθνική δραστηριότητα.
Πέθανε από καρδιακή προσβολή στην Αθήνα στις 22 Ιούνη το 1980.
Στέλεχος στην Ένωση Καπνεργατών Καβάλας, ξεκίνησε από το 1924 σαν μέλος της ΟΚΝΕ και τον επόμενο χρόνο βρίσκεται στο κόμμα. Υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και στη συνέχεια στο 5ο Συνέδριο του ΚΚΕ εκλέγεται μέλος του Πολιτικού Γραφείου. Βασικό ρόλο στην ταχύτατη κομματική ανάδειξη συνέβαλε το ότι φοίτησε στο Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο Εργαζομένων της Ανατολής (ΚUTV) στη Μόσχα. Εκλέχθηκε δύο φορές βουλευτής Καβάλας, το Σεπτέμβριο του 1932, ενώ εξέτιε ποινή φυλάκισης, και τον Ιανουάριο του 1936, ως υποψήφιος της συμμαχίας του Παλλαϊκού Μετώπου.
Η δημαρχιακή του θητεία όμως, στην Καβάλα δεν κράτησε όμως παρά λίγους μήνες αφού στις 17 Μάη 1934 με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της κυβέρνησης του Π. Τσαλδάρη καθαιρείται από δήμαρχος με την κατηγορία ότι «μετέτρεψε το δημαρχείο σε κομμουνιστικό άντρο» και βάση του Ιδιώνυμου νόμου του 1929 εκτοπίζεται στον Αη Στράτη..
Το Σεπτέμβρη του 1936 βρίσκεται στην παρανομία και μετά τη σύλληψη του Ζαχαριάδη, αναλαμβάνει το Σεπτέμβριο του 1936, ανέλαβε την καθοδήγηση του ΚΚΕ μαζί με το Βασίλη Νεφελούδη και το Στέλιο Σκλάβαινα, συγκροτώντας μια Τριμελή Γραμματεία.
Συλλαμβάνεται μαζί με τους συντρόφους του από το μεταξικό καθεστώς τον Απρίλη του 1938 και εξορίζεται αρχικά στην Ακροναυπλία και αμέσως μετά βρίσκεται στην Ακτίνα Θ' των φυλακών της Κέρκυρας.
Στην Γερμανική κατοχή υπήρξε στέλεχος του ΕΑΜ ενώ μετά την απελευθέρωση μαζί με τον Γιώργη Σιάντο και τον Ηλία Τσιριμώκο υπέγραψαν εκ μέρους του ΕΑΜ-ΚΚΕ τη συμφωνία της Βάρκιζας.
Ξανασυλαμβάνεται τον Ιούλη του 1947 και εκτοπίζεται στην Ικαρία απ’ όπου δραπετεύει τον Απρίλη του 1949 και βρίσκεται να πολεμάει μέσα από τις τάξεις του ΔΣΕ, Ηγείται στην Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση, μετά την απομάκρυνση του Μάρκου Βαφειάδη,ενώ μετά την επιστροφή στην Ελλάδα του Ν. Ζαχαριάδη, έρχεται σε κάθετη ρήξη με τον γ.γ του ΚΚΕ με αποτέλεσμα την διαγραφή του από το ΚΚΕ το 1952.
Επανέρχεται στο ΚΚΕ και μάλιστα σαν μέλος του Πολιτικού Γραφείου μετά την 6η Πλατιά Ολομέλεια του ΚΚΕ όπου και καθαιρέθηκε ο Ν. Ζαχαριάδης
Μετά την διάσπαση του ΚΚΕ στην 12η Ολομέλεια το 1968 ήταν από τα κορυφαία στελέχη που ίδρυσαν το ΚΚΕ εσωτερικού.
Συμμετέχει στον αντιδικτατορικό αγώνα της χούντας του Παπαδόπουλου σαν μέλος του ΠΑΜ ενώ συλλαμβάνεται το 1971 και καταδικάζεται σε 14 χρόνια φυλάκισης για παράνομη και επικίνδυνη αντεθνική δραστηριότητα.
Πέθανε από καρδιακή προσβολή στην Αθήνα στις 22 Ιούνη το 1980.
+ σχόλια + 5 σχόλια
Λέει η ανάρτηση. Τον Σεπτέμβρη του 1936 ανέλαβε την καθοδήγηση του ΚΚΕ μαζί με Νεφελούδη Σκλάβαινα συμπληρώνω και Σιάντο. Σωστά. Παραθέτω ντοκουμέντο. Ο Παρτσαλίδης θα πρέπει να εξηγήσει σε όλο το κόμμα γιατί το 1937 άλλαξε το πρόγραμμα της 6ης Ολομέλειας του 1934 και τον Οκτώβρη του 1944 χάσαμε την Εξουσία. Καπετάν Γιώτης 3η Συνδιάσκεψη 1950. Σε αυτή την βάση υπογράψανε και τις Εγκληματικές Συμφωνίες ΣΜΑ ΛΙΒΑΝΟΣ ΚΑΖΕΡΤΑ ΒΑΡΚΙΖΑ την στιγμή που είχανε διαλύσει την Κ.Δ λόγο εθνικών ιδιομορφιών.........το 1948 πέρασε με την Κλίκα του Τίτο που έκλεισε τα Σύνορα το 1948. Το 1956 με την καθαίρεση και Εξορία του ΖΑχαριάδη διορίστηκε στην ηγεσία απο τους Οπορτουνιστές. Το 1968 αφού είχανε διαλύσει τις Κ.Ο το 1958 αποχώρησανε και φτιάξανε το Εσωτερικό γιατί λέει ο Μπρέζνιεφ δεν εφάρμοζε την πορεία του Χρουτσόφ προς τον καπιταλισμό και καθυστερούσε......Ας πρόσεχε.
Γράφει η ανάρτηση. Με την επιστροφή του Ζαχαριάδη ήρθε σε ρήξη μαζί του. Πολύ σωστά. Ο Ζαχαριάδης γύρισε 30 Μάη του 1945 οταν Σιαντος Παρτυσαλίδης Νεφελούδης έχωντας κάνει Κουρελόχαρτο το πρόγραμμα της 6ης ολομέλειας του 1934 απο το 1937 και αγνοωντας το 2ο και 3ο γράμμα του Ζαχαριάδη απο την φυλακή για τον Ιμπεριαλιστικό πόλεμο δεν πήρε το ΕΑΜ την εξουσία τον Οκτώβρη του 1944 μετατρέποντας τον πόλεμο σε Ταξικό. Δεν ήτανε εξορία το 47 49 και σαμποτάρισε με κάθε τρόπο τηνν ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΤΟΥ ΔΣΕ Για όλη αυτή την αντεπαναστατική δράση του διαγράφηκε και σωστά απο το κόμμα.
To 1934 επίσης ανέδειξε και η πόλη των Σερρών Κομμουνιστή Δήμαρχο.
Αν δε με απατά η μνήμη μου, λεγόταν Μελίστας.
Επίσης στα Τρίκαλα,την Λάρισα και την Καρδίτσα το ΚΚΕ δεν κατάφερε να βγάλει Δημάρχους για πολύ λίγους ψήφους κυρίως εξαιτίας μεταφοράς μεγάλου αριθμού στρατιωτικών μονάδων από τη Στερεά Ελλάδα.
Εκτος απο ελαχιστα σημεια της δρασης του Παρτσαλιδη που ειναι φωτεινα, τα
υπολοιπα και τα πολλα ειναι κατασκοτεινα εθνοπροδοτικα και εγκληματικα
melito
11.43 Για να μη στα πω εγώ και πεις οτι είμαι προκατελημένος θα πατήσεις 40 χρόνια Εσωτερικό και θα σου βγάλει μια Εκδήλωση του 2008 του Συνασπισμού για να τιμήσουνε τα 40 Χρονια του Εσωτερικού. Διάβασε και βγάλε συμπέρασμα. Οτι λεει μέσα για την υπονομευτική δουλειά είναι αλήθεια.
Δημοσίευση σχολίου