Πηγή: Διονύσης Ελευθεράτος – «Πριν»
Η περιβόητη «παροχή», μεταξύ παλιών ανεκδότων και σημερινής τραγωδίας
Ένα από τα ανέκδοτα της κατηγορίας «σοφτ σόκιν», στα οποία πρωταγωνιστούσε ο Τοτός των μαθητικών παιδικών μας χρόνων, διέθετε ως αρνητική συμπρωταγωνίστρια μια δασκάλα… Σε κάποιο διάλειμμα ο Τοτός την «ξεμονάχιασε» και της ζήτησε να τον αφήσει να χαϊδέψει τα καλλίγραμμα πόδια της, με αντίτιμο μερικές εκατοντάδες δραχμές. Κρυφά, φυσικά, στις τουαλέτες. Εκείνη αρχικά απείλησε να χαστουκίσει τον μαθητή της, αλλά σε λίγα δευτερόλεπτα το …ξανασκέφτηκε και τελικά ενέδωσε. Ο Τοτός επανήλθε προσφέροντας μεγαλύτερο ποσό, για να θωπεύσει και το στήθος της. Ο πονηρός πρόλαβε να εξαγοράσει δυο-τρεις ακόμη απολαύσεις, ανεβάζοντας αναλόγως την προσφορά, έως ότου ακούστηκε το κουδούνι.
Γεμάτη από ντροπή, αλλά και με γεμάτες τσέπες, η δασκάλα επέστρεφε στην τάξη, όταν άκουσε τη φωνή του διευθυντή: «Δεσποινίς, σας βρήκε ο Τοτός; Του έδωσα τον μισθό σας και του ανέθεσα να σας τον παραδώσει στο χέρι…». Με τέτοιες ελαφρότητες διασκεδάζαμε όταν ήμασταν παιδιά.
Χρειάστηκε να μεγαλώσουμε και να βιώσουμε την εποχή των «σωτήριων» μνημονίων, για να αντιληφθούμε ότι μπροστά σε ορισμένες ιλαροτραγωδίες της πραγματικότητας, ο ανάλαφρος σουρεαλισμός των ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Η περιβόητη «παροχή», μεταξύ παλιών ανεκδότων και σημερινής τραγωδίας
Ένα από τα ανέκδοτα της κατηγορίας «σοφτ σόκιν», στα οποία πρωταγωνιστούσε ο Τοτός των μαθητικών παιδικών μας χρόνων, διέθετε ως αρνητική συμπρωταγωνίστρια μια δασκάλα… Σε κάποιο διάλειμμα ο Τοτός την «ξεμονάχιασε» και της ζήτησε να τον αφήσει να χαϊδέψει τα καλλίγραμμα πόδια της, με αντίτιμο μερικές εκατοντάδες δραχμές. Κρυφά, φυσικά, στις τουαλέτες. Εκείνη αρχικά απείλησε να χαστουκίσει τον μαθητή της, αλλά σε λίγα δευτερόλεπτα το …ξανασκέφτηκε και τελικά ενέδωσε. Ο Τοτός επανήλθε προσφέροντας μεγαλύτερο ποσό, για να θωπεύσει και το στήθος της. Ο πονηρός πρόλαβε να εξαγοράσει δυο-τρεις ακόμη απολαύσεις, ανεβάζοντας αναλόγως την προσφορά, έως ότου ακούστηκε το κουδούνι.
Γεμάτη από ντροπή, αλλά και με γεμάτες τσέπες, η δασκάλα επέστρεφε στην τάξη, όταν άκουσε τη φωνή του διευθυντή: «Δεσποινίς, σας βρήκε ο Τοτός; Του έδωσα τον μισθό σας και του ανέθεσα να σας τον παραδώσει στο χέρι…». Με τέτοιες ελαφρότητες διασκεδάζαμε όταν ήμασταν παιδιά.
Χρειάστηκε να μεγαλώσουμε και να βιώσουμε την εποχή των «σωτήριων» μνημονίων, για να αντιληφθούμε ότι μπροστά σε ορισμένες ιλαροτραγωδίες της πραγματικότητας, ο ανάλαφρος σουρεαλισμός των ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου