Η «εναλλακτική δημοσιογραφία» ασκείται δαπάναις των εργαζομένων, που δεν είχαν πια αντοχή να χρηματοδοτούν τον Κ. Εφήμερο για το φοβερό του όραμα.
Τότε ο Κ. Εφήμερος απείλησε ότι θα κλείσει το thepressproject αν ο κόσμος δεν τον βοηθήσει για να ξεχρεώσει αυτά που χρωστάει στους εργαζόμενους. Κάποιος κόσμος συγκινήθηκε και ανταποκρίθηκε –ίσως δεν ήξερε ότι οι απλήρωτοι του thepressproject χρονολογούνται από το… 2013 και ποτέ δεν έχουν εξοφληθεί.
Έτσι έγινε και τώρα: έδωσε λίγα λεφτά στους απεργούς και… τους έδιωξε, κρατώντας τα υπόλοιπα χρήματα για να συνεχίσει το «όραμά» του.
Σύμφωνα με τα δικά του λεγόμενα έκανε κανονικές συμβάσεις στους νέους εργαζόμενους που πήρε (παραδέχτηκε, δηλαδή, εμμέσως ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν είχε κανέναν εργαζόμενο με σύμβαση εργασίας!). Μερικούς μήνες μετά, επανέρχεται λέγοντας αυτό που θα ακούσετε στο ηχητικό: ότι αν δεν του δώσετε κι άλλα χρήματα, θα απολύσει 4 εργαζόμενους!
Μια μικρή απορία: σε τι διαφέρουν όλα αυτά από όσα λέει κάθε αφεντικό; Σε τι διαφέρουν από όσα πρεσβεύει ο νεοφιλελευθερισμός; Σε τι διαφέρουν από όσα προβλέπουν τα μνημόνια –τα οποία κατά τα άλλα ο Κ. Εφήμερος καταγγέλλει; Σε τίποτα! Το όνειρο κάθε αφεντικού είναι να πληρώνει τους εργαζόμενους του όποτε έχει κι όποτε μπορεί, να μην τους ασφαλίζει, να τους αφήνει απλήρωτους, και να μπορεί να τους απολύει όποτε πέφτουν τα κέρδη του. Μήπως ο Μαρινόπουλος ή ο Ψυχάρης δεν χρησιμοποιούν ως «όμηρους» τους εργαζόμενους για να πάρουν ευνοϊκές ρυθμίσεις και να πληρώσουμε όλοι εμείς τα δικά τους χρέη;
Τι διαφορά έχει το «θα απολύσω 4 αν δεν με πληρώσετε» του Κ. Εφήμερου, από το «θα απολυθούν 500 εργαζόμενοι αν δεν μου ρυθμίσετε τα δάνεια» του Στ. Ψυχάρη; Καμία... Οπότε ας αφήσουμε κατά μέρος την εναλλακτική δημοσιογραφία και όλα αυτά τα ωραία, γιατί εναλλακτική ενημέρωση και νεοφιλελευθερισμός δεν πάνε μαζί…
Δημοσίευση σχολίου