Ο τύπος λέγεται Ιωάννης Μάζης. Είναι καθηγητής Γεωπολιτικής και Οικονομικής Γεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αρθρογράφος σε εξειδικευμένα περιοδικά που ασχολούνται με διεθνή θέματα και παρουσιάζεται σαν «αυθεντία» για τα όσα διαδραματίζονται στην διεθνή σκακιέρα.Συνήθως παρακολουθούμε τις αναλύσεις του από τα ΜΜΕ που ελέγχει το συγκρότημα Αλαφούζου, αλλά σήμερα τον ακούσαμε στον ρ/σ realfm.
Στην κυριολεξία μείναμε άναυδοι παρακολουθώντας τον «ειδήμονα» να προσεγγίζει αποκλειστικά με ψυχοπαθητικούς όρους την αντίδραση του Κιμ Γιονγκ Ουν και του καθεστώτος φυσικά της Βόρειας Κορέας στην στρατιωτική άσκηση με τον κωδικό «Ulchi Freedom Guardian», που πραγματοποιούν από κοινού ΗΠΑ και Νότια Κορέα.
«Είναι λάθος να λέμε ότι ο δικτάτωρ της Β. Κορέας δεν είναι τρελός. .. Ο Κιμ είναι τρελός και μπορεί να προκαλέσει πυρηνικό όλεθρο. Και οι πιθανότητες που δίνω είναι πάνω από 50% να κάνει κάτι τέτοιο μέσα στις επόμενες βδομάδες», τον ακούσαμε να λέει χαρακτηριστικά αυτοδιοριζόμενος σύμβουλος του προέδρου των ΗΠΑ: «Αν ήμουν στη θέση του κ. Τραμπ, ξέρετε τι θα έκανα; Θα καλούσα το Κογκρέσο και τη Γερουσία να γνωμοδοτήσουν και να αξιολογήσουν τον βαθμό του κινδύνου. Να πάρει το πράσινο φως πριν επιτεθεί», σημείωσε με έμφαση ο ίδιος.
Το πόσο αστειότητες είναι τα όσα επικαλείται ο Μάζης τα διαπιστώνουμε από κείμενο που υπογράφει ο Τζον Γουλφσθαλ, ο οποίος χρημάτισε ανώτερος σύμβουλος στην κυβέρνηση Ομπάμα, και ειδικός αναλυτής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, και το οποίο δημοσιεύεται στο περιοδικό Politico.
Εδώ να υπογραμμίσουμε ότι ο Γουλφσθαλ δεν είναι ένα τυχαίο πρόσωπο. Υπήρξε ανώτατο στέλεχος στην επιτόπια παρακολούθηση της κυβέρνησης των ΗΠΑ στην πυρηνική εγκατάσταση της Βόρειας Κορέας το 1995-96 και γνωρίζει πολύ καλά τι σκέφτεται ο Κιμ Γιονγκ Ουν.
«Ο Κιμ δεν είναι τρελός. Απλά πολύ καλά διαβασμένος. Ίσως πολύ περισσότερο από ότι η ίδια η αμερικανική κυβέρνηση» μας γράφει αυτός ο ειδικός αναλυτής σε ένα κείμενο του που αξίζει να το διαβάσουμε ολόκληρο:
Η άποψη αυτή, βέβαια, είναι σχεδόν εντελώς λανθασμένη και παρέχει μία πρώτη εξήγηση γιατί δεν υπάρχει ικανοποιητική απάντηση στο ερώτημα τι να κάνει ο Τραμπ με την «πυρηνική» Βόρεια Κορέα.
Ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν είναι τρελός. Είναι μεθοδικός και αρκετά προσεκτικός στην προώθηση των πυρηνικών και πυραυλικών του προγραμμάτων για να φανεί ότι «αποθαρρύνεται από τις συντριπτικές στρατιωτικές ικανότητες της Αμερικής» και ότι δεν είναι πρόθυμος να πυροδοτήσει μια στρατιωτική σύγκρουση. Τουλάχιστον όχι προς το παρόν.
Ωστόσο τα χρόνια που έχουν προηγηθεί τον έχουν ετοιμάσει για τις κινήσεις του. Ο ίδιος έχει μάθει πολύ καλά πως αντιδρά η Αμερική και γι’ αυτό δεν φοβάται τον Τραμπ.
Για αυτούς τους 5 βασικούς λόγους:
Πρώτον, η Αμερική θέλει μια συμφωνία. Σύμφωνα με τη λογική του Κιμ Γιονγκ Ουν, οι Ηνωμένες Πολιτείες λένε ότι είναι απαράδεκτο να διαθέτει η Β. Κορέα πυρηνικά όπλα, ωστόσο επί χρόνια το αποδέχονται. Στη δεκαετία του 1990 οι ΗΠΑ είχαν υποβάλλει κυρώσεις για τα πυρηνικά της Βόρειας Κορέας. Αλλά τίποτα περισσότερο δεν συνέβη.
Η Βόρεια Κορέα αψήφισε τις διεθνείς κυρώσεις και το 2005 η Αμερική επέβαλε νέες κυρώσεις. Η Βόρεια Κορέα όμως συνέχισε με το πυρηνικό της πρόγραμμα. Το 2006, η Αμερική επέβαλε περισσότερες κυρώσεις, αλλά παρά την στάση της Βόρεια Κορέας, ήταν διατεθειμένη πάλι να μιλήσει με τους αντιπάλους της.
Ακόμη και επί Ομπάμα, οι ΗΠΑ ήταν διατεθειμένες να συμμετέχουν σε διάλογο για αποπυρηνικοποίηση. Συμπέρασμα; Οι ΗΠΑ δεν πρόκειται α κινηθούν επιθετικά, και η Βόρεια Κορέα θα συνεχίσει την ίδια τακτική μέχρι να επιτύχει μία συμφέρουσα για εκείνη συμφωνία.
Δεύτερον, οι ΗΠΑ ισχυρίζονται ότι η απομόνωση της Βόρειας Κορέας όλο και χειροτερεύει γεγονός που δεν ισχύει καθώς η Κίνα, ισχυρός αρωγός της βορειοκορεατικής οικονομίας, συνεχίζει να αγοράζει άνθρακα από την Πιονγιάνγκ, οι εργάτες της Β. Κορέας συνεχίζουν να δουλεύουν σε αφρικανικά και ασιατικά κράτη στέλνοντας εμβάσματα πίσω στη χώρα και οι κυρώσεις αν και δυσχεραίνουν την κατάσταση, δεν είναι ικανές να πλήξουν τη χώρα.
Εξάλλου, μπορεί και η Κίνα να επιβάλει κυρώσεις ανά διαστήματα, αλλά υπάρχουν αρκετές διακρατικές συμφωνίες μεταξύ των δύο χωρών.
Τρίτον, μπορεί οι ΗΠΑ να μιλούν για στρατιωτικές επιχειρήσεις αλλά ποτέ δεν θα τολμούσαν να επέμβουν στην Βόρεια Κορέα. Αφού δεν επιτέθηκαν όταν η Βόρεια Κορέα δεν είχε πυρηνικά όπλα, γιατί να το κάνουν τώρα εξάλλου; Γιατί να ρισκάρει η μεγαλύτερη παγκόσμια οικονομία έναν τόσο δαπανηρό πόλεμο; Στο ίδιο πνεύμα και η Νότια Κορέα. Επίσης πλούσια χώρα, που δεν θα επιτρέψει στις ΗΠΑ μία επίθεση αν αυτό σημαίνει μαζική καταστροφή.
Τέταρτον, οι ΗΠΑ χάνουν έδαφος στην περιοχή. Μπορεί να μιλούν για άξονα συμφερόντων αλλά η αλήθεια είναι ότι με την πάροδο του χρόνου η Κίνα ισχυροποιείται και σύντομα Ιαπωνία και Νότια Κορέα θα κληθούν να αποφασίσουν με ποιανού το μέρος είναι. Εξάλλου, η Κίνα έχει καταστήσει σαφές ότι μία ενδεχόμενη καταστροφή της Βόρειας Κορέας είναι πολύ πιο ανησυχητική από τις πυρηνικές προκλήσεις της.
Τέλος, αν η Βόρεια Κορέα παραδώσει τον πυρηνικό της εξοπλισμό δεν θα έχει τίποτα πλέον. Οι ΗΠΑ έκαναν συμφωνία με τον Καντάφι για την παράδοση του πυρηνικού του οπλοστασίου και η Λιβύη καταστράφηκε.
Ομοίως και στο Ιράκ. Ο Σαντάμ Χουσεϊν σταμάτησε την κατασκευή πυρηνικών και η κατάληξη για τη χώρα ακόμα και σήμερα είναι τραγική. Όσο η Βόρεια Κορέα έχει πυρηνικά όπλα, μπορεί να καθορίζει τη τύχη της και να παίζει και αυτή επί ίσοις όροις. Αν τα παραδώσει, θα χαθεί από τον παγκόσμιο χάρτη.
Για αυτούς τους λόγους, ο Κιμ Γιονγκ Ουν γνωρίζει καλά ότι δεν χρειάζεται να φοβάται τον Ντοναλντ Τραμπ. Όπως δεν τον φοβήθηκαν και οι προκάτοχοί του. Η αλήθεια είναι ότι ο Ντόναλντ Τραμπ, έχει ελάχιστες ρεαλιστικές εναλλακτικές για να σταματήσει το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας, όσο κι αν δεν του αρέσει αυτό.
Ένας πόλεμος με τη Βόρεια Κορέα θα μπορούσε να έχει τρομακτικά αποτελέσματα. Κανείς σώφρων άνθρωπος δεν θα προκαλούσε κάτι τέτοιο. Και παρά τις αμφιλεγόμενες αντιλήψεις, ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν είναι τρελός. Απλά πολύ καλά διαβασμένος. Ίσως πολύ περισσότερο από ότι η ίδια η αμερικανική κυβέρνηση θεωρεί.
Δημοσίευση σχολίου