Το μνημονιακό «Star Trek» (τουτέστιν «αξιολόγηση») συνεχίζεται. Αισίως περάσαμε στη φάση που στις ξενοδοχειακές αίθουσες, όπου φιλοξενούνται οι... θεσμοί, παίζεται το επεισόδιο με τίτλο «Αξιολόγηση 3».
Το έργο είναι ένα περίεργο κράμα, κάτι μεταξύ κωμωδίας και θρίλερ. Το κωμικό στοιχείο έχει να κάνει με το σύνηθες στο σενάριο μοτίβο που θέλει την (κάθε) κυβέρνηση αισιόδοξη για τα αποτελέσματα της «διαπραγμάτευσης», μα και αποφασισμένη να μην επιτρέψει στους συνομιλητές της να υπερβούν τις «κόκκινες γραμμές» της.
Το συγκεκριμένο εύρημα στην αρχή προκαλούσε γέλιο. Τώρα ούτε θυμηδία. Οσο για το θρίλερ, ξεκινάει από τη στιγμή που λαμβάνονται οι αποφάσεις, οι οποίες αμέσως μετά μεταφέρονται από το «πανί» στις πλάτες των θεατών. Τέτοιες, για παράδειγμα, είναι οι αποφάσεις που αναμένονται για κατάλυση, ουσιαστικά, του απεργιακού δικαιώματος, την επιτάχυνση ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, τον επανυπολογισμό συντάξεων, την εκποίηση λιγνιτικών φιλέτων της ΔΕΗ κ.λπ.
Στα παραπάνω προστίθενται τα «νέα δεδομένα» που ενίοτε προκύπτουν από την «απρόσμενη» στάση του ΔΝΤ, οι θέσεις του οποίου για τα πλεονάσματα κυοφορούν (;) νέα μέτρα ή επίσπευση της επιβολής των ήδη ψηφισμένων κατά τη δεύτερη αξιολόγηση.
Για το ΔΝΤ, πάντως, εξόχως καθησυχαστική είναι η προσέγγιση του πρωθυπουργού μετά τη συνάντησή του με την κυρία Λαγκάρντ, τα λόγια της οποίας ακούστηκαν στα αυτιά του σαν γλυκιά μελωδία. Η προηγούμενη «μελωδία», πάντως, που έφερε τις νέες μειώσεις στις συντάξεις και τη μείωση κατά 50% του αφορολόγητου, έμοιαζε περισσότερο με «στρατιωτικό εμβατήριο»...
***
Δημοσίευση σχολίου