Στα μέσα του 18ου αιώνα το εμπορικό ισοζύγιο της Βρετανίας με την Κίνα είχε τα χάλια του. Οι Βρετανοί εισήγαγαν τσάι, μετάξι πορσελάνες και πλήρωναν με ασήμι τους Κινέζους, που ήταν αυτάρκεις.
Πάνω από 8 δις $ σε σημερινές τιμές ασημιού κέρδισε η Κίνα από τις συναλλαγές. Έτσι, μέσω της εγκληματικής Βρετανικής Εταιρείας των Ανατολικών Ινδιών οι Εγγλέζοι αποφάσισαν να πλημμυρίσουν την Κίνα με όπιο και έφθασαν να διαθέτουν 1.400 τόνους ναρκωτικού στην χώρα.
Ο εθισμός μεγάλου αριθμού Κινέζων (το 30% των ανώτερων αξιωματούχων) ανησύχησε τον Αυτοκράτορα Τζιατζίνγκ, ο οποίος το 1810 απαγόρευσε τη διάθεση του οπίου γιατί «έκανε κακό στην υγεία και υπονόμευε τα ήθη».
Αποτοξίνωση τώρα δηλαδή.
Οι μαφιόζοι Άγγλοι “έγραψαν” τον Αυτοκράτορα. Το 1838, οι Κινέζοι πήραν δραστικά μέτρα. Αποφάσισαν να απαγορεύσουν τις εισαγωγές οπίου και να καταδικάζουν σε θάνατο τους ντόπιους εμπόρους.
Όταν επιβλήθηκε εμπάργκο σε όλα τα βρετανικά προϊόντα και κατασχέθηκε ένα μεγάλο φορτίο οπίου στην Καντώνα, που ισοδυναμούσε με τη μαστούρα ενός χρόνου όλων των Κινέζων, η βασίλισσα Ελισάβετ είπε πως θα κηρύξει πόλεμο. Το όπιο έχει κέρδος, το κέρδος είναι πάνω απ όλα.
Α' Πόλεμος του Οπίου (1839 – 1842): Αφορμή δόθηκε όταν κάποιοι μεθυσμένοι Άγγλοι ναύτες σκότωσαν έναν Κινέζο χωρικό. Η Βρετανία, αρνήθηκε να παραδώσει τους κατηγορουμένους στις αρχές.
Σύντομα ξέσπασαν εχθροπραξίες (4 Σεπτεμβρίου), που κατέληξαν στην κατάληψη της Σαγκάης το 1842. Το βρετανικό ναυτικό προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στις παράκτιες πόλεις της Κίνας και ο καλύτερα εξοπλισμένος στρατός των Βρετανών (4.000) νίκησε.
Ο πόλεμος έληξε με τη Συνθήκη του Νανκίνγκ στις 29 Αυγούστου 1842, η οποία προέβλεπε: Την παραχώρηση του Χονγκ - Κονγκ στη Βρετανία, 5 λιμανιών της ΝΑ Κίνας για το εμπόριο, ετεροδικία για τους Βρετανούς και καταβολή μεγάλης αποζημίωσης από την Κίνα.
Παρόμοια προνόμια απέκτησαν το 1844 οι ΗΠΑ και η Γαλλία, μ' ανάλογα “Μνημόνια”. Η ταπεινωτική ήττα κηλίδωσε την εικόνα του Αυτοκράτορα. Ο στρατός ξεσηκώθηκε και ανακήρυξε χωριστό κράτος με την επωνυμία Ουράνιο Βασίλειο της Αιώνιας Ειρήνης, με πρωτεύουσα το Νανκίνγκ.
Β' Πόλεμος του Οπίου (1856 – 1860) Στις 8 Οκτωβρίου 1856, Κινέζοι αξιωματούχοι συνέλαβαν το πλήρωμα του πλοίου Βέλος για πειρατεία και λαθρεμπόριο. Το πλοίο ήταν κινέζικης ιδιοκτησίας, αλλά έφερε Βρετανική σημαία.
Οι Άγγλοι παραπονέθηκαν ότι οι τελωνειακοί έσχισαν τη σημαία τους και κήρυξαν τον πόλεμο! Μαζί τους συντάχθηκαν και οι Γάλλοι, με το πρόσχημα της δολοφονίας ενός Γάλλου ιεραποστόλου.
Τη συμπαράστασή στους ιμπεριαλιστές εξέφρασαν ΗΠΑ - Ρωσία. Οι δύο σύμμαχοι κατέλαβαν την Καντόνα, αναγκάζοντας τους Κινέζους να συνθηκολογήσουν και να υπογράψουν τον Ιούνιο του 1858 τη Συνθήκη του Τιεντσίν, η οποία προέβλεπε: Εγκατάσταση διπλωματικών αποστολών από Βρετανία, Γαλλία, ΗΠΑ και Ρωσία στο Πεκίνο, που ήταν τότε Απαγορευμένη Πόλη.
Άνοιγμα 10 νέων λιμανιών για εμπορική δραστηριότητα. Ελευθερία κινήσεων για τους ξένους στο εσωτερικό της χώρας και τους ιεραποστόλους. Νομιμοποίηση των εισαγωγών οπίου. Καταβολή μεγάλης αποζημίωσης σε Βρετανία και Γαλλία.
Ο Αυτοκράτορας Φενγκ Ξιάν αρνήθηκε να επικυρώσει τη συμφωνία και οι Αγγλογάλλοι, αφού επανέλαβαν τις εχθροπραξίες το 1859, εισήλθαν στο Πεκίνο. Έβαλαν φωτιά στα θερινά Ανάκτορα, προέβησαν σε μεγάλες λεηλασίες κι ανάγκασαν τον αυτοκράτορα να υπογράψει στις 18 Οκτωβρίου 1860 τη Σύμβαση του Πεκίνου, με την οποία επικυρωνόταν η Συνθήκη του Τιεντσίν.
Οι ταπεινωτικές ήττες των Κινέζων στους δύο Πολέμους του Οπίου, συνέβαλαν μακροπρόθεσμα στην πτώση της δυναστείας των Τσινγκ.
Από την εποχή εκείνη μεγάλωσε η καχυποψία των Κινέζων για τη Δύση. Η συνεχής λεηλασία της Κίνας κατέστρεψε τις υποδομές ενώ πάνω 50.000 άνθρωποι (το 94% Κινέζοι) σκοτώθηκαν στους δυο πολέμους.
Ποιος Εσκομπάρ; Ελισάβετ! Για το κέρδος από τα ναρκωτικά, σκότωσε διπλάσιους και κέρδισε πολλαπλάσια. “Γατάκι” Πάμπλο...
Δημοσίευση σχολίου