"Ο υποψήφιος του κυβερνητικού συνασπισμού, Στέβο Πεντάροφσκι αναδεικνύεται νικητής των Προεδρικών εκλογών στη Βόρεια Μακεδονία, καθώς στον β' γύρο συγκεντρώνει ποσοστό 51,85 %, ενώ η Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα, του αντιπολιτευόμενου κόμματος VMRO-DPMNE, έχει ποσοστό 44,55%. Τα άκυρα ανέρχεται στο 3,6%. Το ποσοστό συμμετοχής, μισή ώρα πριν να κλείσουν οι κάλπες ήταν 44,5%".
Δηλαδή το πραγματικό ποσοστό του νέου Προέδρου είναι περίπου 23% επί του συνόλου! Πολύ λιγότερο από το ποσοστό του Προέδρου της Βενεζουέλας Μαδούρο, όμως οι εκλογές στη γειτονική χώρα δεν αμφισβητούνται.
Η χαμηλή συμμετοχή θα μπορούσε να έπληττε το κύρος των εκλογών μόνο στην περίπτωση που ο νικητής θα ήταν αντίθετος στα σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αυτό όμως δεν συμβαίνει. Και οι δυο υποψήφιοι είναι φιλικοί προς τις ΗΠΑ, παρά τις μεταξύ τους διαφορές και παρά τα όσα πιστεύουν μερικοί.
Το ενδιαφέρον βρίσκεται στο πως τα Ελληνικά ΜΜΕ έδωσαν προσοχή σε εκλογές που παλιότερα ήταν εντελώς αδιάφορες. Αν έβγαινε η υποψήφια του VMRO θα σήμαινε κάτι για την Ελλάδα νομίζετε;
Αν πιστεύετε κάτι τέτοιο, σας πληροφορώ, πως οι αποφάσεις για χώρες - προτεκτοράτα, όπως η δική μας, παίρνονται αλλού, κι όχι στις κάλπες. Στα γραφεία κάποιων ξένων αξιωματούχων.
Ο κόσμος είναι απλά για "μπούγιο". Για να δώσει μια αίσθηση συμμετοχής σε αποφάσεις που πήραν άλλοι γι αυτόν και που τις επέβαλαν.
Οι κάτοικοι της Β. Μακεδονίας μάλλον κατάλαβαν την κοροϊδία. Στην πλειοψηφία δεν πήγαν να ψηφίσουν και ότι κι αν λένε τα ΜΜΕ περί "παλιών καταλόγων" οι πολλοί γύρισαν την πλάτη στους υποψηφίους.
Η απαξίωση αυτή δεν είναι άσχημη, εξαρτάται όμως από τις μελλοντικές κινήσεις του κόσμου. Μπορεί να διεκδικήσει μ' άλλους τρόπους, Επαναστατικούς, την αληθινή Δημοκρατία. Μπορεί όμως να είναι σημάδι κατάθλιψης. Να είναι μια αναγνώριση της αδυναμίας μιας μικρής χώρας, να κάνει αυτό που πραγματικά θέλει. Μια μοιρολατρία, ένας συμβιβασμός.
Όπως και να 'χει το αναμενόμενο αποτέλεσμα συμφέρει το ΝΑΤΟ. Και βέβαια τους Έλληνες υποτακτικούς του. Τα περί "Ειρήνης - Φιλίας - Σεβασμού" κλπ θα ξεχαστούν γρήγορα, όταν οι ΗΠΑ βάλουν το κράτος αυτό να αγοράζει Αμερικανικά όπλα, για να μην υστερήσει από την οπλισμένη μέχρι τα δόντια χώρα μας, αφού, όπως και να 'χει, εξακολουθούμε να βλέπουμε τη Β. Μακεδονία ως "αδύναμο εχθρό", μ' ότι αυτό συνεπάγεται.
Παίρνουμε πλέον το ρόλο της Τουρκίας, του ισχυρού "μπαμπούλα" δηλαδή, ενώ η Βόρειος Μακεδονία το δικό μας! Να το θεωρήσουμε "αναβάθμιση" ή όχι; Μάλλον όχι.
Η θέση από το ΝΑΤΟ δεν άδειασε, δεν έφυγε η Τουρκία.
Σίγουρα η πολιτική των αστικών κομμάτων δεν εκφράζει πλέον την πλειοψηφία των κατοίκων της μικρής αυτής χώρας. Θα κάνουν όμως το επόμενο βήμα; Να ζήσουν αρμονικά μεταξύ τους και με τις γειτονικές χώρες, χωρίς κηδεμόνες και ανόητους εθνικισμούς; Το ελπίζουμε. Το ίδιο επιθυμούμε και για μας.
Δημοσίευση σχολίου