Το να φτάνει όμως η "δικαιοσύνη" τους να δείχνει τόσο απροκάλυπτα το ταξικό της μίσος στην εργατική τάξη, είναι κάτι που δεν μπορεί να περάσουμε ασχολίαστο.
Και η καταγγελία που κάνει η Ενωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου Κρήτης, δεν είναι κάτι που αφορά αποκλειστικά μια αντιπαράθεση μεταξύ ενός εργαζόμενου και ενός εργοδότη. Απεικονίζει την αντίληψη που διέπει τους "λειτουργούς", ενός βασικού πυλώνα του αστικού κράτους, απέναντι στην εργατική τάξη και την λειτουργία του υπεράσπισης του εκμεταλλευτικού συστήματος.
Στην προκειμένη περίπτωση ένας εργοδότης χειροδίκησε σε βάρος μιας εργάτριας η οποία είχε το "θράσος" να του ζητήσει την καταβολή δώρων και επιδομάτων.
Η αντιπαράθεση αυτή πήρε διαστάσεις και οδηγήθηκε στο δικαστήριο.
Οι "υπηρέτες της Θέμιδας", λοιπόν, εκτίμησαν ότι ο τραμπούκος εργοδότης υπέπεσε σε ένα πταίσμα, το οποίο παραγράφεται αφού πέρασε ένας χρόνος από την διάπραξη του και έπρεπε να αθωωθεί. Στον αντίποδα η ίδια δικαστική απόφαση εκτίμησε ότι η εργάτρια υπέπεσε στο "παράπτωμα" της "απειλής προς τον εργοδότη -λίγο είναι να απαιτείς τα δεδουλευμένα σου από το αφεντικό;- και έπρεπε να τιμωρηθεί παραδειγματικά δικαζόμενη σε τρεις μήνες φυλακή.
Είχαμε δηλαδή άλλο ένα θρίαμβο της αστικής δικαιοσύνης.
Η ανακοίνωση της Ενωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου, λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Διαβάστε την.
Δημοσίευση σχολίου