Εχοντας συντρίψει την εξέγερση των βερολινέζων εργατών, με τη βοήθεια των αποβρασμάτων των «Φράικορπς», προγόνων των ναζιστικών Ταγμάτων Εφόδου, η γερμανική σοσιαλδημοκρατία, ηγέτιδα της αστικής αντεπανάστασης, έβαψε τα χέρια της στο αίμα των δυο επαναστατών ηγετών, που τους δολοφόνησαν εν ψυχρώ αποθηριωμένοι στρατιωτικοί.
Μιλώντας σε συγκέντρωση καταγγελίας στις 19 Γενάρη του 1919, ο Λένιν είπε: «Σήμερα στο Βερολίνο η αστική τάξη και οι σοσιαλπροδότες πανηγυρίζουν. Κατάφεραν να δολοφονήσουν τον Καρλ Λίμπκνεχτ και τη Ρόζα Λούξεμπουργκ. Ο Εμπερτ και ο Σάιντεμαν, που τέσσερα ολόκληρα χρόνια έσπρωχναν τους εργάτες στο σφαγείο για ληστρικά συμφέροντα, ανέλαβαν τώρα το ρόλο δημίων των προλεταριακών ηγετών. Το παράδειγμα της επανάστασης στη Γερμανία μας πείθει ότι η "δημοκρατία" δεν είναι παρά ένα προκάλυμμα της αστικής καταλήστευσης και της πιο άγριας βίας».
Και το Μάρτη της ίδιας χρονιάς, στο ιδρυτικό συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, αναπτύσσοντας τις θέσεις του για την αστική δημοκρατία και τη δικτατορία του προλεταριάτου: «Η δολοφονία του Καρλ Λίμπκνεχτ και της Ρόζας Λούξεμπουργκ αποτελεί γεγονός κοσμοϊστορικής σημασίας, όχι μόνο γιατί βρήκαν τραγικό θάνατο οι καλύτεροι άνθρωποι και ηγέτες της πραγματικά προλεταριακής, της Κομμουνιστικής Διεθνούς, αλλά και γιατί αποκαλύφθηκε πέρα για πέρα η ταξική ουσία ενός κράτους προηγμένου σε ευρωπαϊκή κλίμακα - μπορούμε να πούμε δίχως υπερβολή σε παγκόσμια κλίμακα. Αν κάτω από μια κυβέρνηση σοσιαλπατριωτών οι αξιωματικοί και οι καπιταλιστές μπόρεσαν να δολοφονήσουν ατιμώρητα κρατούμενους, δηλαδή ανθρώπους που η κρατική εξουσία τους είχε θέσει κάτω από τη φρούρησή της, βγαίνει το συμπέρασμα πως η ρεπουμπλικανική δημοκρατία στην οποία μπόρεσε να συμβεί ένα τέτοιο πράγμα δεν είναι παρά δικτατορία της αστικής τάξης».
Για μια πληρέστερη γνώση του ιστορικού πλαισίου, των ταξικών ανταγωνισμών και των γεγονότων που οδήγησαν στη δολοφονία των δύο κομμουνιστών ηγετών, αλλά και όσων ακολούθησαν στη Γερμανία του Μεσοπολέμου και οδήγησαν στην άνοδο του ναζισμού στην εξουσία, συστήνουμε τη μπροσούρα της Κόντρας «Διδάγματα από το Μεσοπόλεμο». Γιατί η καλύτερη τιμή στους νεκρούς επαναστάτες είναι να διδασκόμαστε από το παράδειγμά τους και από το έργο τους.
Πηγή: "Κόντρα"
Διαβάστε ακόμα:
Σαν σήμερα, 15/01/1919: Δολοφονία της Ρόζα Λούξεμπουργκ
Ρoζα Λουξεμπουργκ, τι σου ’χω φυλαγμενα…
Ο Βίκτωρ Σερζ για τη δολοφονία του Καρλ Λίμπκνεχτ και της Ρόζας Λούξεμπουργκ στο Βερολίνο
Νίκος Καζαντζάκης: Η κραυγή της Ρόζας Λούξεμπουργκ
Δημοσίευση σχολίου