Πριν 40 χρόνια, σαν χτες, άφησε την τελευταία του πνοή ένας μεγάλος άνθρωπος.
Ο καλλιτέχνης και αγωνιστής Νίκος Ξυλούρης.
Δέσποσε τη δεκαετία του '70, σηκώνοντας στις πλάτες του το προοδευτικό τραγούδι στα χρόνια της δικτατορίας και στις αρχές της μεταπολίτευσης, ενώ σφράγισε με τη φωνή του το ελληνικό τραγούδι του 20ού αιώνα.
Ο Νίκος Ξυλούρης άφησε πίσω του ένα έργο, που παραμένει ριζωμένο στην καρδιά του ελληνικού λαού. Τραγούδια όμορφα, καθαρά, ελληνικά, συντροφιά στις αναζητήσεις και τους αγώνες του λαού μας.
Γεννημένος στα Ανώγεια, από πολύ μικρός άρχισε να μαθαίνει λύρα. Στα 15 του χρόνια, ήταν ήδη λυράρης. Επαιζε λύρα και τραγουδούσε με μια δική του τεχνική, που περισσότερο βασιζόταν στο ένστικτο.
Εχοντας ήδη γράψει κάποια δικά του τραγούδια, συναντά τον Γ. Μαρκόπουλο, που του προτείνει συνεργασία. Πρώτοι καρποί της, τα "Ριζίτικα" και η "Ιθαγένεια".Ακολουθούν οι συνεργασίες του με τους Σταύρο Ξαρχάκο, Χρήστο Λεοντή, Ηλία Ανδριόπουλο. Από τις μεγάλες του επιτυχίες ήταν οι κύκλοι "Διόνυσε καλοκαίρι μας", "Ακολουθία", "Καπνισμένο τσουκάλι", "Κύκλος Σεφέρη", "Ερωτικά" κ.ά.
Ακολουθούν οι "Ελεύθεροι πολιορκημένοι", τα "Αντιπολεμικά", τα "Ξυλουρέικα".
Ο Ν. Ξυλούρης είχε λάβει επίσης μέρος σε θεατρικά έργα, όπως "Το μεγάλο μας τσίρκο" κ.ά.
Διώχτηκε πολύ από τη χούντα, ενώ με τα τραγούδια του, μέσ' το Πολυτεχνείο, εμψύχωσε τους "ελεύθερους πολιορκημένους" φοιτητές.
Ανθρωπος ανιδιοτελής, περήφανος και με σπάνιο ήθος, στάθηκε πάντοτε πάνω από μικρότητες και συμβιβασμούς. Κι ας τον πολέμησαν οι δισκογραφικές εταιρίες μετά τη μεταπολίτευση, αρνούμενες, για λόγους εμπορικούς, να εκδώσουν νέους δίσκους του.
Ακόμη και σήμερα είναι εξαφανισμένος απ' το ρεπερτόριο των μουσικών ρ/σ ενώ οι δισκογραφικές εταιρίες αρνούνται να επανεκδώσουν τα τραγούδια του, τους δίσκους του, που τόσο πολύ αγαπήθηκαν από τον ελληνικό λαό.
Τραγούδια, που παραμένουν, όπως και ο ίδιος, ζωντανά, μέσα σε κάθε γνήσια ελληνική ψυχή.
Ακούστε σε ηχητικό ένα αφιέρωμα που έκανε και μεταδόθηκε από τον διαδικτυακό μας ραδιοσταθμό ο σύντροφος, λαϊκός καλλιτέχνης, Κωστής Μουδάτσος. Ηταν μια εκπομπή που αναφερόταν στην ζωή και την καλλιτεχνική παρουσία του Νίκου Ξυλούρη.
Ο καλλιτέχνης και αγωνιστής Νίκος Ξυλούρης.
Δέσποσε τη δεκαετία του '70, σηκώνοντας στις πλάτες του το προοδευτικό τραγούδι στα χρόνια της δικτατορίας και στις αρχές της μεταπολίτευσης, ενώ σφράγισε με τη φωνή του το ελληνικό τραγούδι του 20ού αιώνα.
Ο Νίκος Ξυλούρης άφησε πίσω του ένα έργο, που παραμένει ριζωμένο στην καρδιά του ελληνικού λαού. Τραγούδια όμορφα, καθαρά, ελληνικά, συντροφιά στις αναζητήσεις και τους αγώνες του λαού μας.
Γεννημένος στα Ανώγεια, από πολύ μικρός άρχισε να μαθαίνει λύρα. Στα 15 του χρόνια, ήταν ήδη λυράρης. Επαιζε λύρα και τραγουδούσε με μια δική του τεχνική, που περισσότερο βασιζόταν στο ένστικτο.
Εχοντας ήδη γράψει κάποια δικά του τραγούδια, συναντά τον Γ. Μαρκόπουλο, που του προτείνει συνεργασία. Πρώτοι καρποί της, τα "Ριζίτικα" και η "Ιθαγένεια".Ακολουθούν οι συνεργασίες του με τους Σταύρο Ξαρχάκο, Χρήστο Λεοντή, Ηλία Ανδριόπουλο. Από τις μεγάλες του επιτυχίες ήταν οι κύκλοι "Διόνυσε καλοκαίρι μας", "Ακολουθία", "Καπνισμένο τσουκάλι", "Κύκλος Σεφέρη", "Ερωτικά" κ.ά.
Ακολουθούν οι "Ελεύθεροι πολιορκημένοι", τα "Αντιπολεμικά", τα "Ξυλουρέικα".
Ο Ν. Ξυλούρης είχε λάβει επίσης μέρος σε θεατρικά έργα, όπως "Το μεγάλο μας τσίρκο" κ.ά.
Διώχτηκε πολύ από τη χούντα, ενώ με τα τραγούδια του, μέσ' το Πολυτεχνείο, εμψύχωσε τους "ελεύθερους πολιορκημένους" φοιτητές.
Ανθρωπος ανιδιοτελής, περήφανος και με σπάνιο ήθος, στάθηκε πάντοτε πάνω από μικρότητες και συμβιβασμούς. Κι ας τον πολέμησαν οι δισκογραφικές εταιρίες μετά τη μεταπολίτευση, αρνούμενες, για λόγους εμπορικούς, να εκδώσουν νέους δίσκους του.
Ακόμη και σήμερα είναι εξαφανισμένος απ' το ρεπερτόριο των μουσικών ρ/σ ενώ οι δισκογραφικές εταιρίες αρνούνται να επανεκδώσουν τα τραγούδια του, τους δίσκους του, που τόσο πολύ αγαπήθηκαν από τον ελληνικό λαό.
Τραγούδια, που παραμένουν, όπως και ο ίδιος, ζωντανά, μέσα σε κάθε γνήσια ελληνική ψυχή.
Ακούστε σε ηχητικό ένα αφιέρωμα που έκανε και μεταδόθηκε από τον διαδικτυακό μας ραδιοσταθμό ο σύντροφος, λαϊκός καλλιτέχνης, Κωστής Μουδάτσος. Ηταν μια εκπομπή που αναφερόταν στην ζωή και την καλλιτεχνική παρουσία του Νίκου Ξυλούρη.
Τον Απρίλη του 2015 το ΜΕΤΡΟ -κρίμα που σταμάτησε την κυκλοφορία του αυτό το αξιόλογο περιοδικό- περιείχε ένα πραγματικά συλλεκτικό το CD με σπάνιες ηχογραφήσεις του Νίκου Ξυλούρη καθώς και 6 εκτελέσεις- αφιερώματα στον αρχάγγελο της Κρήτης.
Επιλέξαμε να παραθέσουμε ένα ηχητικό με εισαγωγή την φωνή του Νίκου Ξυλούρη και την Μελίνα Κανά να ερμηνεύει το τραγούδι «Ο θρήνος της Αρετούσας.
+ σχόλια + 1 σχόλια
Λεβεντονιός, Αρχάγγελος της δοξασμένης Κρήτης / βάρδος του ελληνικού Λαού, της λευτεριάς πετρίτης, /αϊτός περήφανος κι ορθός, ίδιος ο Ψηλορείτης./ 'Πότε θα κάνει ξαστεριά, πότε θα Φλεβαρίσει'; / Ποτέ ο λαός θα σηκωθεί; Το δίκιο θα νικήσει;/ Τραγούδησε τα πάθη μας, τους πόθους, τους αγώνες / κι αυτή η φωνή θ' αντιλαλεί για πάντα, στους αιώνες./ Νίκο, αδερφέ και σύντροφε κι αν σ' άρπαξεν ο Χάρος / το έργο και το ήθος σου μένει και λάμπει ως φάρος./ Στις μίζερες και σκοτεινές τις εποχές που ζούμε,/ που μέσα σε σκλαβιάς κλουβί και πάλι αγκομαχούμε,/ όταν το 'δήθεν', το πλαστό, το κάλπικο βαραίνει/ κι η ομορφιά και το καλό στενάζει κι αρρωσταίνει, / αρκεί ο λόγος ν' ακουστεί και πάλι του Ξυλούρη και παίρνουν οι καρδιές φωτιά κι αρχίζει νιο τραγουδι. /Και τότε η λύρα, ο ταμπουράς και το σαντούρι αντάμα/ αγγέλλουνε το Λυτρωμό, της Λευτεριάς το Θάμα./ Κι όλοι μαζί με σεβασμό, μ' επίγνωση κι ευθύνη / ας πούμε πάλι: ΑΘΑΝΑΤΟΣ! Τ'Όραμα Πράξη ας γίνει!
Δημοσίευση σχολίου