Παράλληλα όμως αναλογίζεσαι ότι όταν προσπερνάς δημόσιες δηλώσεις ενός πρωτοκλασάτου στελέχους της κυβέρνησης, τον αφήνεις ανενόχλητο στην τακτική του να εκλαϊκεύει τη γνωστή ρήση του υπουργού προπαγάνδας του Χίτλερ, Γκέμπελς: «Όσο μεγαλύτερο το ψέμα, και όσο περισσότερο επαναλαμβάνεται, τόσο πιο πιστευτό γίνεται».
Γι' αυτό, λοιπόν, μας κάνει τεράστια εντύπωση, η ανοχή -πώς διαφορετικά να την χαρακτηρίσουμε;-που δείχνει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεχόμενο απίστευτες αθλιότητες από τον Μπογδάνο.
Οντως υπάρχει και η άποψη που διατύπωσε ο συνάδελφος του νεοδημοκράτη βουλευτή, Στέφανος Χίος, ότι η περίπτωση του Μπογδάνου είναι αρμοδιότητα των "γυναικολόγων του Μητέρα".
Δεν γνωρίζουμε επίσης, αν η βουλευτική ασυλία σε αφήνει στο ακαταδίωκτο να ξεστομίζεις δημόσια ότι παπαριά σου 'ρθει: "Μην έχει κανείς καμιά αμφιβολία. ΣΥΡΙΖΑ, ΜΚΟ, μπαχαλοαναομία και λαθροδιακίνητές δυστυχισμένων ανθρώπων έχουν υπάρξει το ίδιο σύστημα για πάρα πολύ καιρό, Θα το φωνάζουμε χωρίς φόβο και με πάθος". (Μπογδάνος ρ/σ "Παραπολιτικά" 7/2).
Είναι δυνατόν να λούζεται κατηγορίες ότι στην κυβερνητική του θητεία "ο ΣΥΡΙΖΑ ενίσχυσε με ευρωπαϊκά κονδύλια αναρχικές οργανώσεις μέσω ύποπτων ΜΚΟ, που είχαν έδρα τα Εξάρχεια", και να σφυρά αδιάφορα;
Υ.Γ: Υπάρχει και ένα ιστορικό γεγονός που συνέβη προδικτατορικά σε συνεδρίαση του κοινοβουλίου. Τότε καθώς ήταν στο βήμα ο "παπατζής" Γ. Παπανδρέου.
Ενας βουλευτής της Δεξιάς, ουρλιάζοντας τον διέκοπτε συνεχώς. Οταν ο αρχηγός της Ένωσης Κέντρου είδε ποιος είναι, είπε το αμίμητο: «Α, εσείς, τότε δεν έχει καμιά σημασία».
Στην τωρινή περίπτωση όμως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Δεν μπορείς να πεις ότι έχουμε ένα από τα συνηθισμένα Μπογδανιλίκια και να το προσπεράσεις.
Δεν είμαστε εμείς που θα προτείνουμε για το πώς πρέπει να αντιδράσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το να κάνει όμως ότι δεν καταλαβαίνει τα όσα του χρεώνει ένα γελοίο υποκείμενο, μας φαίνεται αδιανόητο.
Δημοσίευση σχολίου