Μικρές οι δυνάμεις μας, μεγάλα τα κακά του κόσμου...

Της Τ. Γ.

Απ' το Αφγανιστάν, μετά από κείνο "το τρομακτικό ταξίδι του χαμού", στις φαβέλες της Μόριας βρέθηκες. 

"No light" είπες, με γελαστό παράπονο, κοιτώντας το παράπηγμα σας... "Sorry" ήταν η απάντηση, και τότε γενναιόδωρα μοιράστηκες το βιος σου... 
Πέντε- έξι γυάλινοι βόλοι σ' ένα αυτοσχέδιο πουγκί. ... Μας χάρισες τον έναν, κι έτσι γνωρίσαμε τον πιο "άρχοντα" φτωχό της ζήσης μας... 

Να 'σουν και συ άραγε, μέσα στα γυναικόπαιδα, που τούτες τις μέρες τον "πολιτισμό" των ΜΑΤατζήδων και των μπατριωτών γνώρισαν, στους δρόμους και στα σοκάκια της πόλης που και για μας ξένη κατάντησε;

Να τσάκισαν και πάλι οι μαυρόψυχοι, τ' αδύναμα φτερά σου, μικρο πουλάκι του δρόμου;

Γιόκα μου απ' το Αφγανιστάν, το Ιράκ, την Παλαιστίνη, τη Συρία, συγγνώμην που απ' την αδικία, τη βια και τον κατατρεγμό, και τούτη τη φορά, να σε προστατεύσουμε, δεν μπορέσαμε... 

Κόρη μου, απ τη Σομαλία, το Κογκό, το Κουρδιστάν, συγχώρεσε μας... Μικρές οι δυνάμεις μας, μεγάλα τα κακά του κόσμου... 

 Υ. Γ. Δεύτερη μέρα επεισοδίων στη Μυτιλήνη, απόρροια των πολιτικών που εφαρμόζονται από τους κυβερνώντες και τους Ευρωπαίους "συμμάχους" τους...