Η σημερινή νίκη με την καθαρή και περήφανη αθώωση του Ηλία Σμήλιου αποτελεί χωρίς αμφιβολία μια βαθιά ανάσα λαϊκής αυτοπεποίθησης στα πέτρινα χρόνια που ζούμε και στα ακόμα χειρότερα που μας επιφυλάσσουν!
Στο ακροατήριο του Δ’ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης σήμερα νίκησε το δίκιο και η αλήθεια, από την πλευρά της χειμαζόμενης εργαζόμενης και άνεργης κοινωνικής πλειοψηφίας. Βασικό διακύβευμα άλλωστε ήταν η δυνατότητα ύπαρξης συλλογικής δράσης και αντίστασης, η ίδια η κοινωνικοπολιτική διαμαρτυρία.
Η προσωπική στοχοποίηση και δίωξη του Ηλία υπήρξε από την πρώτη στιγμή μεθοδευμένη και καθαρά πολιτική. Αποτελούσε μέρος μιας προσπάθειας εκφοβισμού και φίμωσης του λαού, προκειμένου αυτός να αποδεχθεί την αντίληψη ότι η κοινωνική βαρβαρότητα είναι μονόδρομος κι ότι ο ίδιος, βουβός και ανυπεράσπιστος, θα πρέπει να εμπεδώσει αδιαμαρτύρητα τις συνέπειες μιας οικονομικής κρίσης, που άλλοι δημιούργησαν κι εξαιτίας της οποίας πλουτίζουν, ενώ στο όνομά της ο ίδιος καταστρέφεται, συνθλίβεται και εξαθλιώνεται.
Όπως και να χει, σήμερα δώσαμε μια μάχη με όλες μας τις δυνάμεις: την έμπρακτη κοινωνική αλληλεγγύη, που κατέκλυσε τη δικαστική αίθουσα, τους 7 αυτόπτες και αυτήκοες των γεγονότων μάρτυρες υπεράσπισης, τη σπουδαία απολογία του Δάσκαλου Ηλία Σμήλιου, τα νομικά μας επιχειρήματα.
Μεταξύ άλλων οπωσδήποτε αποκαλύφθηκε ο σκληρός πυρήνας της όλης υπόθεσης, που μετά τις χθεσινές τραγικές δηλώσεις του Άδωνη Γεωργιάδη επανέρχεται με ακόμη μεγαλύτερη χυδαιότητα στο προσκήνιο:
Από τη σύσταση του ελληνικού κράτους το 1834, η πρώτη κατοικία έμεινε εντελώς απροστάτευτη για πρώτη φορά μετά την 1/1/2016 (πράγμα που προγραμματίζουν να επαναλάβουν ακόμη πιο επίσημα και οριστικά από την 1/5/2020!).
Το γεγονός δικαιολογημένα πυροδότησε ένα λαϊκό και συνεχώς διογκούμενο κίνημα διαμαρτυρίας και αγώνα ενάντια στην απελευθέρωση των πλειστηριασμών και την αρπαγή της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας από τις Τράπεζες και τα κοράκια της αγοράς, μέσα στα πλαίσια του οποίου γεννήθηκε ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης.
Σήμερα νικήσαμε! Γιατί είμαστε πολλοί! Και γιατί το δίκιο μας ανήκει! Γι’ αυτό και πρέπει να μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους!
Τους το διαμηνύσαμε άλλωστε και σήμερα, κλείνοντας με απόσπασμα από το ποίημα του Γιώργου Τσίγκου «Πάρτε μας όλους μέσα»:
« Γι’ αυτό σου λέω κυρ Δικαστά μου.
Πάρε εμένα, πάρε τους φίλους μου, το ανήλικο παιδί μου
Είναι επικίνδυνο σου λέω.
Αμφισβητεί
Αρνείται
Απειθαρχεί
Έχει οράματα και ιδανικά
Θα μολύνει το γιο σου, την κόρη σου
Με τον πιο ανελέητο ιό
καταστροφής προαιώνιου θεοκρατούμενου συστήματος,
έχει παιδικά αγνά αισθήματα
είναι ικανός να σπείρει σε μια στείρα μπατσοκρατική μήτρα
χιλιάδες οπλισμένους αγκάθινους αγριανθούς
με ελευθερία σκέψης…».
Θεσσαλονίκη 4/2/2020
Αρετή Σκουνάκη, συνήγορος υπεράσπισης Ηλία Σμήλιου
Δημοσίευση σχολίου