Γενικός Γραμματέας Τουρισμού: Το πρόσωπο που ενσαρκώνει όλον τον σκληρό πυρήνα του βαθέος δεξιού κράτους.

Γράφει ο Νίκος από Βόλο

Ο χουντικός κύριος Κωνσταντίνος Λούλης, Γενικός Γραμματέας Τουρισμού, που, χρησιμοποιώντας το δημόσιο αξίωμά του, ζητάει από τους εργαζόμενους να το βουλώσουν και να υποταχτούν στην πείνα και το κνούτο, δεν είναι τυχαίο πρόσωπο.

Καπιταλιστής στη Μαγνησία είναι, στο χώρο της αλευροποίησης των σιτηρών, ο οποίος ανήκει στο σκληρό πυρήνα του κυκλώματος που πραγματικά δυναστεύει την Ελλάδα: καπιταλιστών, βαθέος γαλαζόμαυρου φααισμού και παπαδοκρατίας.

Άλλωστε διετέλεσε διοικητής του λεγόμενου "Αγίου Όρους" το 1989-1991, έχει άμεση δικτύωση με το κύκλωμα που προπαγανδίζει την ασύδοτη σκοταδιστική δράση των ρασοφόρων μεσαιωνιστών του Άθωνα, ενώ πριν πάρει το πόστο του στο υπουργείο από τον κύριο Κούλη, ήταν ο βραχίονας στην επιχείρηση προώθησης και ανάδειξης του διαβόητου Μπέου για δεύτερη φορά στο πόστο του δημάρχου Βόλου και μάλιστα με ανεκδιήγητο ποσοστό, ποσοστό ντροπής για μια πόλη με τις αγωνιστικές παραδόσεις του Βόλου.

Ένα ποσοστό στο οποίο συνέτεινε η ύπουλη και άθλια γραμμή της επίσημης δεξιάς. Από τη μια η ΝΔ κατέβαζε μια υποτιθέμενη επίσημη υποψήφια, που δεν τη στήριξαν και πάτωσε, αφού λούστηκε κι όλο τον οχετό της προπαγάνδας του Μπέου, κι από την άλλη, το επιτελείο της δεξιάς κι ο ίδιος ο Μητσοτάκης από το παρασκήνιο, μέσω του κ. Λούλη που ήταν ο άσος στο μανίκι του Μπέου, προσανατόλισαν μεθοδικά με κάθε μορφής προπαγάνδα και ταξίματα, τα 3,5/4 των προβατοποιημένων δεξιών και ακροδεξιών "χριστιανών νοικοκυραίων" της βολιώτικης ΝΔ να πάνε κατευθείαν από την πρώτη Κυριακή, στη μαύρη κάλπη του Μπέου, μαζί με τους χρυσαυγίτες και τους ναζιφασίστες κάθε μάρκας και μαζί με τα λαμόγια και με τα κορόιδα όλων των αστικών αποχρώσεων.

Πρώτο δημοτικό σύμβουλο τον ανέδειξε όλος αυτός ο αχταρμάς τον κύριο Λούλη στο ψηφοδέλτιο της Μπέικης μαύρης μαυρίλας, ενώ αμέσως μετά τις βουλευτικές εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 ο Μητσοτάκης τον αντάμειψε με το πόστο στο υπουργείο τουρισμού, προς αγαλλίαση όλου του σκληρού πυρήνα του βαθέος δεξιού κράτους.

Πριν λίγα χρόνια, επί μνημονικών συγκυβερνήσεων, ο κύριος Λούλης γέμισε τις σχολικές βιβλιοθήκες με μια αντικομμουνιστική φιλοχουντική σαβούρα που συνέγραψε ο ίδιος, που φέρει το χαρακτηριστικό θεοκρατικό τίτλο: "Η διάσωση της Ελλάδος μέσα από διαδοχικά θαύματα".
Την αφιέρωνε μάλιστα, αν θυμάμαι καλά, αυτή τη συλλογή δοξασιών της μαύρης του πολιτικής συνείδηση, τιμής ένεκεν, κατά πώς έγραφε, στην ελληνική νεολαία (προφανώς για να συμβάλει μέσω της διαστρέβλωσης της ιστορίας την επιδιωκόμενη αποβλάκωση, την αλλοτρίωση, τον εκφασισμό και τη ραγιάδικη υποταγή της).

Συμπέρασμα: Υπάρχει μεγάλη ουρά πίσω από τη νοσταλγία του κ .Κ. Λούλη. Το πρόσωπο αυτό συμβολίζει τα ίδια τα δεσμά και την κακοδαιμονία αυτού του δυστυχισμένου τόπου, που ποτέ σχεδόν δε χάρηκε αληθινή λευτεριά.

Σίγουρα το λαϊκό κίνημα θα τον ξαναβρεί μπροστά του, στα μετερίζια των ταξικών εχθρών. Δεν είναι χτεσινός ή μόνο τωρινός στα πόστα της αντίδρασης.