Τυχαίνει να με ενδιαφέρει αρκετά η ιστορία, ειδικά η πρόσφατη του κομμουνιστικού κινήματος.
Σήμερα, λοιπόν, και μετά από μεγάλη συζήτηση με σύντροφο δικηγόρο, κατέληξα ότι με την κυβέρνηση των αρίστων, ξεπεράσαμε και τις πιο μαύρες μεταβαρκιζιανές εποχές όπου δεν χρειαζόταν τίποτε περισσότερο από τις καταθέσεις 2-3 χωροφυλάκων και άλλων τόσων Χιτών οι οποίοι κάτι «ήκουσαν και επληροφορήθην δια την υπόθεσην» και η απόφαση του δικαστηρίου ήταν καρμπόν -καταδικαστική για τους κατηγορουμένους ΕΑΜίτες – ΕΛΑΣίτες. (Εδώ η περίπτωση του θανατοποινήτη πατέρα μου).
Τα δικαστήρια σκοπιμότητας που υπήρξαν μετά την απελευθέρωση της χώρας μας και έστελναν στο εκτελεστικό απόσπασμα και τις εξορίες αγωνιστές, δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα, μπροστά στην δικαστική λειτουργία που υπάρχει σήμερα.
Μου αφηγείται ο σύντροφος νομικός, που συμβαίνει να έχει υπερασπιστή πολλούς αγωνιστές, θύματα ασφαλίτικων σκευωριών: Στα 25 χρόνια που ασκώ μάχιμη δικηγορία ποτέ δεν υπήρξε η κατάσταση που επικρατεί σήμερα, στην απόδοση της δικαιοσύνης
Και γίνεται πιο συγκεκριμένος με την υπόθεση των 3 συλληφθέντων της αντιφασιστικής συγκέντρωσης της 15/7:
Δεν έχει ξαναϋπάρξει στα δικαστικά χρονικά -τουλάχιστον απ' όσο γνωρίζω εγώ- να αποδίδεται η κακουργηματικού χαρακτήρα κατηγορία της από κοινού κατοχής εκρηκτικής ύλης, για ένα "πλαστικό μπουκάλι με εύφλεκτο υγρό και προσαρμοσμένη κροτίδα" που βρέθηκε στον δρόμο.
Δεν υπάρχει καμιά κατάθεση αστυνομικού, ούτε άλλη μαρτυρία που να ισχυρίζεται ότι κάποιος απ' τους κατηγορούμενους είχε στην κατοχή του ή τον είδαν να πετάει αυτό το μπουκάλι.
Και κατά παράβαση κάθε έννοιας κράτους δικαίου ο εισαγγελέας απέδωσε αυτή την κατηγορία χωρίς να καλέσει τους κατηγορουμένους να απολογηθούν, παρουσία συνηγόρου τους, όπως είναι υποχρεωμένος από τον νόμο.
Το πιο προκλητικό όμως είναι άλλο, συμπληρώνει ο συνομιλητής μου, είναι ότι η νομική υπεράσπιση των κατηγορουμένων προσκόμισε σε ανακριτή και εισαγγελέα στικάκι με 4 βίντεο, τραβηγμένα από διαφορετικές οπτικές γωνίες και δεκάδες φωτογραφίες. Παρακολούθησαν δηλαδή οι δικαστικοί λειτουργοί αυτό που είδε όλη η Ελλάδα. Πάνοπλους μασκοφόρους και χωρίς διακριτικά αστυνομικούς να ξυλοκοπούν άγρια τους δυο συλληφθέντες.
Αυτό αποτελεί σοβαρότατη παραβίαση του άρθρου 7 του Συντάγματος η οποία ακολουθείται από το άρθρο 137Α του Ποινικού κώδικα το οποίο αφορά τα βασανιστήρια.
Αυτά που έκαναν οι αστυνομικοί είναι βαρύτατα κακουργήματα και διώκονται αυτεπάγγελτα.
Εισαγγελέας και ανακριτής οι οποίοι αγνόησαν αυτό το αποδεικτικό υλικό, διέπραξαν πράξεις ποινικά κολάσιμες, και υποθέτω ότι η υπεράσπιση των κατηγορουμένων, θα τους ζητήσει ευθύνες, κατέληξε ο συνομιλητής μου.
Δεν ξέρω κατά πόσο σωστά μετέφερα από μνήμης, απόσπασμα της συνομιλίας που είχα με τον σ. νομικό. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι τέτοια περιστατικά μόνο σε δικτατορικά καθεστώτα συμβαίνουν, και ότι είναι χρέος μας να βρούμε τρόπους και μεθόδους αντίστασης για να ανακόψουμε την φασιστικοποίηση της πολιτικής και κοινωνικής ζωής που επιχειρεί η κυβέρνηση του Μητσοτάκη.
Δημοσίευση σχολίου