Σε άλλα κράτη εκτελούσαν τους προδότες. Το δικό "μας" τους έκανε υπουργούς και στρατηγούς

Γράφει ο mitsos175

10/09/1945: "Ο Βίντκουν Κουίσλινγκ, επικεφαλής της κατοχικής κυβέρνησης της Νορβηγίας, κρίνεται ένοχος προδοσίας και καταδικάζεται σε θάνατο. Το όνομά του έγινε συνώνυμο της προδοσίας".

Ο προδότης ήταν στρατιωτικός, γιος παπά. Πατρίς θρησκεία, οικογένεια δηλαδή. "Εντάχθηκε στο Νορβηγικό Αγροτικό Κόμμα και τη διετία 1931-1933 διετέλεσε Υπουργός Άμυνας. Το 1933 αποχώρησε από το Αγροτικό Κόμμα για να ενταχθεί στο φασιστικό Κόμμα Εθνικής Ενότητας ως συνιδρυτής.

Όταν άρχισε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Κουίσλιγκ τάχθηκε με το μέρος των Ναζιστών. Συνάντησε τον Χίτλερ το 1939 στο Βερολίνο και συζήτησε μαζί του σχετικά με τα μεγάλα οφέλη που θα είχε το Ράιχ, αν καταλάμβανε τη Νορβηγία".

Τόσο πατριώτης! Βέρος Δεξιός.

"Κατά την εκστρατεία των Ναζιστικών στρατευμάτων στη Νορβηγία, τον Απρίλιο του 1940, υποστήριξε την εισβολή τους και, ως ανταμοιβή, διορίστηκε πρωθυπουργός στην κατεχόμενη Νορβηγία, από τον Φεβρουάριο του 1942 μέχρι τα τέλη του Β΄ παγκοσμίου πολέμου".

Ήταν μισητός στους Νορβηγούς, αφού ήταν προδότης κι εγκληματίας συνεργάτης των δυνάμεων Κατοχής. Τον εκτέλεσαν στις 24/10/1945.

Καλά του έκαναν του προδότη. Με τους δικούς μας πουλημένους συνεργάτες των κατακτητών τι έγινε; Οχι απλώς την γλύτωσαν, αλλά το αστικό κράτος τους "αντάμειψε " για την συνεργασία τους με τους κατακτητές, κάνοντας τους υπουργούς και στρατηγούς.

Αντί γι αυτούς, καταδικάστηκαν και εκτελέστηκαν οι πατριώτες, αυτοί που πολέμησαν τους κατακτητές! Από τότε οι δοσίλογοι, τα καθάρματα, μας έκατσαν στο σβέρκο.
Γι αυτό δεν πρόκειται να δούμε προκοπή. Σε αυτή τη χώρα, αντί να τιμωρήσουμε τους προδότες, σκοτώσαμε τους πατριώτες. Κι από τότε έχουμε Κατοχή. Έπιασαν όλα τα πόστα και μας βασανίζουν γιατί αντισταθήκαμε, γιατί χάσανε τον πόλεμο χάρη και σε μας.

Τα παιδιά τους βολεύτηκαν σε υπουργεία, θέσεις κλειδιά στην πολιτική και τις μεγάλες επιχειρήσεις. Όπου πας, θα βρεις μπροστά σου κι ένα μπάσταρδο των SS. Ένα νοσταλγό του Χίτλερ, που είναι άσσος στις μεταμφιέσεις.

Τη μια κάνει το νοικοκύρη που σκοτώνει τον ομοφυλόφιλο, την άλλη τον πολεμοκάπηλο απόγονο του Βουκεφάλα, την τρίτη τον αγανακτισμένο γονιό με τα παιδιά των προσφύγων, άλλωστε τον αντικειμενικό κόλακα στα κανάλια, πότε το φοβισμένο δολοφόνο μπάτσο, πότε τον επιχειρηματία φονιά, που σκοτώνει τον αλλοδαπό, το Ρομά κλπ. "Δεν είμαι ρατσιστής αλλά...".
Ε λοιπόν αυτό το "αλλά" κρύβει όλη την υποκρισία και το μίσος για τους ανθρώπους. Ο ρατσιστής είναι τέρας, κτήνος. Χωρίς "αλλά".

Τα παιδιά των μαυραγοριτών, των προδοτών, όχι μόνο μεγάλωσαν αλλά κι αυξήθηκαν. Βολεύτηκαν μάλιστα όλα. Φρόντισαν οι μπαμπάδες τους. Όταν ο τύπος πχ τρώει τρεις φασολάδες στην καθισιά του στην Κατοχή - και ποιος ξέρει τι άλλο του έδιναν οι Γερμανοί φίλοι του - είναι λογικό να ζει πολύ.
Και βέβαια να φροντίζει τους απογόνους του, μη χαθεί το είδος των παρασίτων.

Κάτι πήγε να κάνει σε μερικούς η ΟΠΛΑ αλλά "δεν προκάναμε", που έλεγε κι ο μακαρίτης, ο σύντροφος Χαρίλαος. Που να προκάνουμε; Όταν εμείς δεν είχαμε τίποτα, κι οι περισσότεροι μεγαλώσαμε ορφανοί, πεινασμένοι και ξυπόλυτοι;
Βλέπεις, οι εθνικόφρονες συνήθως παίρνουν από την Πατρίδα, οι υπόλοιποι δίνουν ακόμα και τη ζωή τους.

"Θα 'θελα να 'θα θελα 'μουν Νορβηγός..."