Τα ματωμένα παπουτσάκια της Καμπούλ ... που ήρθαν σήμερα, γιορτή της μητέρας η μέρα ορίζεται, και σφράγισαν όλη τη λύπη του κόσμου ...
Τον πόνο της μάνας που 'χασε "το σπλάχνο των σπλάχνων της, τη καρδούλα της καρδιάς της".
Μάνα της Μυριάμ και της Ελένης, μάνα του Παύλου και του Λούκμαν, μάνες απανταχού της γης, που καμιά θρησκεία, κανένα χρώμα, καμιά φυλή, δεν μετριάζει τον πόνο τους, που με το τέλος του κόσμου, μοιάζει.
Μανα, madre, anne, ma...
Ποτέ καμιά, ας μη στερηθεί αυτό το άκουσμα, κι ας είναι τούτη η λέξη συντροφιά, παρηγοριά, απάγκιο κι ελπίδα ως τη στερνή μας ώρα, η μόνη ακριβή ευχή ...
Για τις μάνες όλου του κόσμου, για τις μάνες της κοιλιάς, για τις μάνες της καρδιάς.
Υ.Γ: Η φωτό που παραθέτουμε είναι από το διαδίκτυο και συνοδεύει την είδηση για τους 39 μαθητές που σκοτώθηκαν χτες από επίθεση των Ταλιμπάν σε σχολείο της Καμπούλ
Δημοσίευση σχολίου