«Απέραντος είναι ο κόσμος. Μα μόνο δυο ειδών είναι οι άνθρωποι του. Κείνοι που ζητούν απ την ζωή το μερτικό το δικό τους, και κείνοι που ζητούν το δικό τους και το δικό σου.
Κι άμα δεν τους το δώσεις σε βαφτίζουν "ληστή" και στο παίρνουν. Κι αν αντισταθείς σε σκοτώνουν. ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΜΑΖΙ ΤΟ ΛΕΝΕ "ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ"».
Μενέλαος Λουντέμης.
Πριν ανέτρεξα τους δικούς μας ποιητές. Τώρα ένα σύντομο πέρασμα από δυο ιστορικά γεγονότα.
Αρχικά το παράδειγμα της "Ματωμένης Κυριακής" στη Ρωσία του Τσάρου: Ηταν 9 Δεκέμβρη του 1905. Χιλιάδες κόσμου είχαν τότε βγει στο δρόμο, με ηγέτη τους έναν .. παπά, σε μια "ειρηνική" πορεία, όπου παρακαλούσαν τον Τσάρο να τους λυπηθεί και να τους βγάλει από τη μεγάλη φτώχεια τους. Ο Τσάρος όμως όχι μόνο δεν το δέχτηκε αυτό, αλλά έστειλε το στρατό και τους έσφαξε.
Μέχρι, λοιπόν, την "ειρηνική" αυτή πορεία, οι μάζες πίστευαν σε μεγάλο ποσοστό ότι "θα βρεθεί μια λύση στα προβλήματα τους με "ειρηνικό" τρόπο". Η "Ματωμένη Κυριακή" διέλυσε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα αυτές τις λαϊκές ψευδαισθήσεις κάτι που βοήθησε αφάνταστα για να υπάρξει στην συνέχεια η μεγάλη Οκτωβριανή επανάσταση.
Πάμε τώρα και στο δεύτερο ιστορικό γεγονός. Στις δεκαετίες ’80 και ’90 έδρασε στην Ισπανία η θρυλική οργάνωση GRAPO, με φερόμενο αρχηγό τον Φερνάντο Γιέρο Τσομόν.
Η οργάνωση αυτή στοχοποιούσε κάθε δικαστή που έπαιρνε αντιλαϊκές προκλητικές αποφάσεις, εκτελούσε κάθε πολιτικάντη που με τις ενέργειες του λειτουργούσε σε βάρος του λαού.
Εκτιμάτε ότι στα χρόνια της δράσης της, μέχρι το 2002 που εξαρθρώθηκε, είχε εκτελέσει πάνω από 80 κρατικούς αξιωματούχους, ενώ 19 αντάρτες πόλεων, μέλη της, είχαν χάσει την ζωή τους στις κατά καιρούς συγκρούσεις που είχαν με τους μπάτσους.
Σε όλα τα χρόνια της δράσης της GRAPO ήταν διαπιστωμένο, κάτι που έχουν παραδεχθεί και αστοί αναλυτές: οι εξουσιαστές κάθε μορφής στην Ισπανία, σκεπτόταν διπλά και τριπλά κάθε απόφαση που λάμβαναν.
Υ.Γ: Για να μην δημιουργηθεί καμιά παρανόηση, την άποψη μου για τις οργανώσεις μειοψηφικής βίας την έχω εκφράσει αναλυτικά
Δημοσίευση σχολίου