«Εξοντώστε τους Εβραίους!» έλεγαν οι ναζί σα σήμερα στη Διάσκεψη της Βάνζεε. Τότε πάρθηκε η απόφαση εκατομμύρια Εβραίων να εξοντωθούν μαζικά γρηγορότερα και όχι με «φυσικό τρόπο» από τις εκτοπίσεις και τη σκλαβιά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, καθώς η αποτυχία των Γερμανικών σχεδίων για κατάκτηση της ΕΣΣΔ είχαν ολοφάνερη.
Το 1942 η έλλειψη τροφίμων στη Γερμανία, παρά το πλιάτσικο στις κατακτημένες περιοχές, έκανε τους ναζί να λυσσάξουν. Πάνω στον πανικό και τη λύσσα τους έγιναν ακόμα σκληρότερα σαδιστικά κτήνη. Την πλήρωσαν βέβαια οι πιο αδύνατοι, οι μειονότητες.
«Το Ολοκαύτωμα ήταν μια εκ προθέσεως, σχολαστικά σχεδιασμένη προσπάθεια για την ολοκληρωτική εξόντωση των εθνοτήτων-στόχων. Εκτιμάται ότι η Τελική Λύση του Εβραϊκού Ζητήματος (die Endlösung der Judenfrage), όπως την αποκάλεσαν οι Ναζί στη διάσκεψη της Βάνζεε το 1942, προέβλεπε τη δολοφονία του 64% των Εβραίων της Ευρώπης, που ισοδυναμούσε με το 35% του εβραϊκού πληθυσμού παγκοσμίως». (Πηγή)
«Η εξόντωση των άχρηστων ανθρώπων θα έπρεπε να νομιμοποιηθεί» έλεγαν τα τέρατα. Ποιοι ήταν οι άχρηστοι; Όσοι ήταν άρρωστοι, ομοφυλόφιλοι, ΑΜΕΑ και δήθεν «κατώτεροι» όπως οι Εβραίοι, οι Ρομά κλπ. Όλοι αυτοί, μαζί φυσικά με όσους αντιστέκονταν στους παρανοϊκούς εγκληματίες της ναζιστικής συμμορίας, αποτελούσαν «απειλή».
«Μετά τη Διάσκεψη του Βάνζεε τον Ιανουάριο του 1942, οι Ναζί άρχισαν να εκτοπίζουν συστηματικά Εβραίους απ' όλα τα μέρη της Ευρώπης στα έξι στρατόπεδα εξόντωσης που είχαν δημιουργήσει σε πολωνικά εδάφη – Κέλμνο, Μπέλζεκ, Σόμπιμπορ, Τρεμπλίνκα, Άουσβιτς-Μπίρκεναου και Μαϊντάνεκ. Τα στρατόπεδα εξόντωσης ήταν κέντρα δολοφονίας σχεδιασμένα για τη διάπραξη γενοκτονίας. Περίπου τρία εκατομμύρια Εβραίοι δολοφονήθηκαν σε θαλάμους αερίων στα στρατόπεδα εξόντωσης.
Στο σύνολό της, η «Τελική Λύση» περιλάμβανε δολοφονίες σε θαλάμους αερίων, εκτελέσεις με πυροβόλα, απρογραμμάτιστες τρομοκρατικές ενέργειες, ασθένειες και υποσιτισμό που προκάλεσαν συνολικά το θάνατο περίπου έξι εκατομμυρίων Εβραίων - τα δύο τρίτα των Εβραίων της Ευρώπης». (Εγκυκλοπαίδεια Ολοκαυτώματος)
Να πούμε τώρα δυο λόγια για την άποψη της Υγείας στο 3ο Ράιχ.
Καταρχήν πρέπει να πούμε πως δίνονταν έμφαση και κονδύλια για τους εξοπλισμούς.
Όσον αφορά την υγεία, στον κόσμο έλεγαν το εξής: Οι άρρωστοι επιβάρυναν την Οικονομία της Γερμανίας. Στα βιβλία Βιολογίας Γυμνασίου πχ έγραφαν «ένας κληρονομικά άρρωστος κοστίζει 50.000 ράιχσμαρκ κατά μέσο όρο μέχρι την ηλικία των εξήντα».
Η ευγονική λοιπόν που προωθούνταν με κάθε τρόπο, ήταν απαραίτητη όχι μόνο για τη «φυλετική καθαρότητα» αλλά και να βρεθούν τα κονδύλια για περισσότερα όπλα. Είδαμε τι επίπτωση είχε αυτό στην ίδια τη Γερμανία.
«Η δημόσια υγεία υπερείχε της ατομικής υγειονομικής περίθαλψης». Αυτό στην πράξη σήμαινε πως «όποιος επιβάρυνε το σύστημα», πέθαινε μια ώρα αρχύτερα με διάφορους τρόπους, όπως πχ η άρνηση περίθαλψης. Τα νοσοκομεία ήταν μόνο για όσους πρόσφεραν στο Ράιχ.
Εξιλαστήρια θύματα, εξοπλισμοί και διακρίσεις. Βλέπετε ομοιότητες με τη σημερινή εποχή; Πολύ κακό αυτό.
Δημοσίευση σχολίου