Δεν χρειαζόταν να μας γνωστοποιήσει την παραπάνω είδηση ο Κ. Βαξεβάνης, για να μάθουμε πώς λειτουργεί το στρατιωτικο-φασιστικό καθεστώς του Ερντογάν, που μας παρουσιάζεται και είναι, έχοντας την μορφή κοινοβουλευτικής αστικής δημοκρατίας.
Αναγνωρίζουμε πάντως, ότι μας εμπλούτισε τις γνώσεις μας η παροιμία που μας παρέθεσε.
Μια ιστορική παρένθεση. Ο Ταγίπ Ερντογάν, δεν είναι ένας κλασικός δικτάτορας. Ο ίδιος μαζί με τα στελέχη του κόμματος του, "Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης", έχουν αποκτήσει αξιόλογη λαϊκή βάση και πολύ σοβαρά λαϊκά ερείσματα στους λαούς της Τουρκίας. Κι αυτό οφείλεται στην ρητορεία τους για καταπολέμηση της φτώχειας, της ανεργίας και της μιζέριας που καταδυνάστευαν τα λαϊκά στρώματα. Από την εποχή ακόμα που ο Ερντογάν ήταν δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, είχε διακριθεί για την προπαγάνδα του, η οποία κύριους άξονες είχε τις "αντιιμπεριαλιστικές, "αντιδικτατορικές" εξαγγελίες. Αν σήμερα η λαϊκή αποδοχή του Ερντογάν έχει συρρικνωθεί εντυπωσιακά, είναι συνδυασμός πολλών παραγόντων
Προφανώς και στην Τουρκία, όπως και στην Ελλάδα. υπάρχει μια αστική δικτατορία με την Μαρξιστική έννοια.
Αυτός όμως είναι ένας πολιτικός όρος, και να χαρακτηρίζεις δικτάτορες -με την καθομιλουμένη αντίληψη του όρου- εκλεγμένους με την ψήφο του λαού πρωθυπουργούς, είναι κάτι που δεν σε περιποιεί πολιτική οξύτητα .
Οπως είχε πει και ο Σπύρος Χαλβατζής, απ' τα πιο άγρια βασανισμένα πρόσωπα στην χούντα του Παπαδόπουλου, πρώην βουλευτής του ΚΚΕ και πρώην Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974, δεν μπορεί να χαρακτηρίζουμε έτσι γενικά το σημερινό πολίτευμα της Ελλάδας δικτατορία και τον εκλεγμένο πρωθυπουργό δικτάτορα.
Μ' αυτό τον τρόπο, πέρα από την ιστορική μας άγνοια, αν αναφερόμαστε ότι σήμερα στην Ελλάδα έχουμε δικτατορία, χωρίς να διευκρινίζεται η φύση της, ενοχλούμε το θυμικό πάρα πολλών συντρόφων αντιστασιακών που γνώρισαν οι ίδιοι τί σημαίνει δικτατορία, βασανιζόμενοι στα μπουντρούμια της Μπουμπουλίνας και στην συνέχεια βρισκόμενοι σε ξερονήσια σαν εξόριστοι.
Την ίδια στιγμή είναι αφόρητα ενοχλητικό να προκύπτει συνειρμικά ότι το ΚΚΕ νομιμοποιεί μια δικτατορία, συνομιλώντας στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες με έναν δικτάτορα, τον πρωθυπουργό και ότι λειτουργεί βάση ενός δικτατορικού Συντάγματος. Δεν είναι παραλογισμός να γράφουν τέτοια πράγματα σύντροφοι;;
Για την φύση του σημερινού καθεστώτος έχουν γραφτεί άπειρα κείμενα, από συντρόφους. Και όλα καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα: Η καλύτερη κοινοβουλευτική δημοκρατία, είναι δικτατορία των αστών -τα έχουν διδάξει αυτά οι θεωρητικοί μας πριν αιώνες-. Σ' αυτή την αστική δημοκρατία, όμως, "οι καπιταλιστές είναι ικανοί να πουλήσουν στους προλετάριους ακόμα και το σχοινί με το οποίο θα τους κρεμάσουν". όπως έγραφε ο Μαρξ.
Είναι δηλαδή αδόκιμο να χαρακτηρίζεις γενικά κι' αόριστα μια αστική δημοκρατία, δικτατορία και παραλογισμός να αποδίδεις στον εκλεγμένο με καθολική ψήφο, πρωθυπουργό τον χαρακτηρισμό του δικτάτορα.
(Υπάρχουν φυσικά ιστορικά παραδείγματα, που εκλεγμένοι με την ψήφο του λαού πρωθυπουργοί εξελίχθηκαν σε στυγνοί δικτάτορες, αλλά αυτές είναι εξαιρέσεις μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού).
Υ. Γ.; Θεώρησα χρέος μου να ξαναγράφω μετά από πολύ καιρό στο Βαθύ Κόκκινο, γιατί πέρα από κάποια προσωπικά προβλήματα, έγινα δέκτης σχετικών παραπόνων για τις σχετικές αναφορές σε κείμενα του αξιόλογου ιστότοπου μας.
Υπάρχει το καταπληκτικό βιβλίο των Μαρξ - Ενγκελς: "Κριτική των προγραμμάτων Γκότα και Ερφούρτης", που αναφέρετε εξαντλητικά σ' αυτό το θέμα.
+ σχόλια + 3 σχόλια
Γιατί μιλάω για δικτατορία Μητσοτάκη.
Θα απαντήσω στο σύντροφο Β. στο εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του για «Περί αστικής Δημοκρατίας». Σε πολλές από τις παρατηρήσεις του συμφωνώ.
Θέτει ερωτήματα σε ένα σημείο που νομίζω χρειάζονται περισσότερη συζήτηση. Καταλαβαίνω τι λέει ο σύντροφος και συμφωνώ στην κεντρική ιδέα. Αυτή είναι η αστική δημοκρατία, μια δικτατορία των αστών.
Υπάρχουν όμως κάποια πράγματα που δεν μπορεί να διευκρινιστούν μέσα σε λίγες γραμμές κειμένου. Θα χρειάζονταν βιβλίο, αν όχι βιβλία.
Το ένα σημείο είναι αυτό. «Όπως είχε πει και ο Σπύρος Χαλβατζής… δεν μπορεί να χαρακτηρίζουμε έτσι γενικά το σημερινό πολίτευμα της Ελλάδας δικτατορία και τον εκλεγμένο πρωθυπουργό δικτάτορα». Πότε το είπε αυτό; Για ποια κυβέρνηση; Αν το είπε για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η γνώμη του συντρόφου είναι σεβαστή, αλλά όχι αποδεκτή.
Κι αυτό γιατί δικτατορία «με την σύγχρονη χρήση της αναφέρεται στην απόλυτη εξουσία ενός ηγέτη (δικτάτορα) ή ομάδας που κυβερνά χωρίς να περιορίζεται από τους νόμους, το σύνταγμα, ή άλλους κοινωνικούς και πολιτικούς παράγοντες του κράτους. Κύριο χαρακτηριστικό της δικτατορίας είναι η συγκέντρωση της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας στο πρόσωπο του δικτάτορα, η οποία συνδυάζεται και με έλεγχο επί της δικαστικής εξουσίας».
Ο Μητσοτάκης ελέγχει τα πάντα. Ακόμα και τα ΜΜΕ. Μπάτσους, δικαστές, δημοσιογράφους, βουλευτές. Επειδή δεν διέλυσε τη Βουλή; Δε χρειάζεται, γιατί την ελέγχει απόλυτα! Πότε ξανά είχαμε τέτοιες επεμβάσεις στη δικαιοσύνη πχ; Σε τέτοια έκταση θυμάμαι να είχαμε μόνο επί Παπαδόπουλου.
Το άλλο σημείο που πρέπει να συζητήσουμε, είναι η βία. Ποιος είπε πως δε βασανίζονται σήμερα, όσοι αμφισβητούν το καθεστώς; Το ξύλο που έφαγαν τόσοι φοιτητές και απεργοί τι είναι; Δε χτύπησαν τα παιδιά στα υπόγεια της ΕΑΤ ΕΣΑ, τα χτύπησαν στη ΓΑΔΑ. Κι αυτό βία είναι. Το ότι διώκονται διαφορετικά σήμερα, δε σημαίνει δε γίνονται διώξεις.
Κι ερχόμαστε στο ΚΚΕ. Ψηφίζω ΚΚΕ, δεν είμαι μέλος.
«αφόρητα ενοχλητικό να προκύπτει συνειρμικά ότι το ΚΚΕ νομιμοποιεί μια δικτατορία, συνομιλώντας στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες με έναν δικτάτορα, τον πρωθυπουργό και ότι λειτουργεί βάση ενός δικτατορικού Συντάγματος. Δεν είναι παραλογισμός να γράφουν τέτοια πράγματα σύντροφοι;;»
Όχι, γιατί το ΚΚΕ δε συμφώνησε πουθενά με το Μητσοτάκη. Το ΚΚΕ κάνει συγκεντρώσεις, πορείες... Επειδή δεν το έβγαλε εκτός νόμου; Ας κάνει μια προσπάθεια, να δει τι θα γίνει. Πρέπει όμως να γίνει κατανοητό πως, άσχετα τι κάνει το ΚΚΕ στη Βουλή, ο Μητσοτάκης περνά αυτά που θέλει καταπατώντας ακόμα και αυτό το υποκριτικό, αστικό Σύνταγμα. Πώς να το πούμε αυτό;
Ίσως είμαστε, αγαπητέ σύντροφε, στις εξαιρέσεις «που εκλεγμένοι με την ψήφο του λαού πρωθυπουργοί εξελίχθηκαν σε στυγνοί δικτάτορες».
Ρωτάω ευθέως. Ενοχλεί αγωνιστές η ρητορική μου; Τότε έχω κάνει πολύ σοβαρό λάθος, θα την αλλάξω αμέσως. Γιώργη, κάνε σε παρακαλώ, το εξής, ρώτα, όσους γράφουν στο site. Αν η πλειοψηφία πει πως ο όρος δικτατορία δεν ταιριάζει σε αυτή την κυβέρνηση, δεν θα τον χρησιμοποιήσω ξανά. Ευχαριστώ και το σύντροφο για το άρθρο του και όλους εσάς. Με ενδιαφέρει πολύ να διορθώνω τυχόν λάθη μου.
Δεν έχουμε την πολυτέλεια σύντροφοι να αυτοκαταναλωνόματε σε τέτοιες συζητήσεις. Οσο για τους όρους "δικτάτορας" και δικτατορία" έτσι σκέτα, όντος είναι αδόκιμοι και είχαμε και στο παρελθόν παρόμοιες ενστάσεις. Αλλωστε κανένα έντυπο ή ηλεκτρονικό ΜΜΕ της επαναστατικής αριστεράς δεν τους αναφέρει. Είναι διαφορετικό πράγμα να χαρακτηρίζεις ένα νόμο "χουντικής έμπνευσης¨ ή μια ενέργεια κρατικής καταστολής ότι παραπέμπει σε σκοτεινές εποχές του παρελθόντος και άλλο να προσδιορίζεις νέτα σκέτα το πολιτικό σύστημα δικτατορία. Πριν κάποιους μήνες είχε ένα πολυσέλιδο σχετικό άρθρο με πολλές θεωρητικές παραπομπές στην ΚΟΜΕΠ. Δεν είναι σκόπιμο όμως να ανοίξουμε εδώ αναμεταξύ μας τέτοιες συζητήσεις.
Ευχαριστώ για τη διευκρίνηση συμφωνώ.
Δημοσίευση σχολίου