Ας ξαναμιλήσουμε για τον θεσμοθετημένο κατασταλτικό μηχανισμό που λέγεται "δικαιοσύνη", με αφορμή ένα κείμενο του Κ. Βαξεβάνη

Του Γ.Γ

"Το πρόβλημα της χώρας εδώ και δεκαετίες είναι η διαφθορά. Και διαφθορά υπάρχει γιατί μπορεί να αναπτύσσεται ατιμώρητη με ευθύνη παραγόντων της Δικαιοσύνης", μας γράφει σήμερα σε ένα υποδειγματικό κείμενο, για αστό προοδευτικό δημοσιογράφο, ο Κώστας Βαξεβάνης. 
(Εδώ στρουθοκαμηλίζει γιατί ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά, ότι οι έννοιες καπιταλισμός και διαφθορά είναι ενωμένες όπως το κρέας με το νύχι, αλλά αυτό ας το προσπεράσουμε προς το παρόν).

Και συνεχίζει ο εκδότης του Documento: "Το σκάνδαλο Novartis στην Ελλάδα, δεν είναι το πρώτο που συγκαλύπτεται και πολύ φοβάμαι πως δεν θα είναι ούτε το τελευταίο. Το σκάνδαλο της Siemens, (θυμίζω ότι η Οικογένεια Μητσοτάκη δεν είχε ούτε αγέννητο παιδί που να μην έχει γαλουχηθεί στα πάρε δώσε με τον γερμανικό κολοσσό), έκλεισε με τον ίδιο προκλητικό τρόπο που έκλεισε η Novartis. Οι πρωταγωνιστές του, φυγαδεύτηκαν απροκάλυπτα από τους κυβερνώντες, ενώ υπήρξαν και πάλι διάφορα νομικά τερτίπια για να μην δικαστούν".

Και το συμπέρασμα του Κ. Βαξεβάνη είναι: "Το πρόβλημα της χώρας εδώ και δεκαετίες είναι η διαφθορά. Και διαφθορά υπάρχει γιατί μπορεί να αναπτύσσεται ατιμώρητη με ευθύνη παραγόντων της Δικαιοσύνης, ενώ καταλήγει να κυριαρχεί στη Δικαιοσύνη ακόμη και αν δεν κυριαρχούν οι διεφθαρμένοι".

Οχι πρώην φίλε και σύντροφε. Συνειδητά παραβλέπεις την "μεγάλη εικόνα", επικεντρώνεσαι στο "δέντρο" και χάνεις τον "δάσος". Σε μια ταξική κοινωνία δεν μπορεί να υπάρξει "Κράτος Δικαίου" και σε ένα καθεστώς από την φύση του διεφθαρμένο δεν μπορεί να υπάρξει "κάθαρση στη Δικαιοσύνη" του. Η προσδοκία σου  "ο κύκλος της διαφθοράς πρέπει να σπάσει και το απόστημα πρέπει να καθαρίσει" έχει τόση βάση όσο και οι προφητείες του Παϊσιου.

Η λειτουργία της αστική δικαιοσύνης είναι μηχανισμός του συστήματος και ο ρόλος προσώπων εξαντλείτε στην ύπαρξη παραδικαστικών κυκλωμάτων που ελάχιστη σημασία έχουν στην λειτουργία της σαν θεσμοθετημένου καταπιεστικού μηχανισμού.   

Ο Κώστας δεν στερείται πολιτικής αντίληψης. Εχει μια κάποια μαρξιστική παιδεία, αλλά από την στιγμή που επέλεξε να στηρίζει, έστω και κριτικά, την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αναμενόμενο να αναθεωρήσει τις απόψεις που είχε όταν δήλωνε κομμουνιστής.

Ο Κ. Βαξεβάνη, είναι στρατευμένος σε ένα πολιτικό χώρο και είναι υποχρεωμένος να προσαρμόζει τις απόψεις του, με τις θέσεις του πολιτικού φορέα που υπηρετεί. Κάνει μικροπολιτική, την οποία ασπάζεται και μερίδα της δεξιάς, η οποία αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως βλέπουμε από το σημερινό πρωτοσέλιδο της φυλλάδας "Δημοκρατία". 

Ας επαναλάβουμε όμως κάποιες απόψεις που έχουμε όσοι/ες έχουμε αναφορά στην μαρξιστική – λενινιστική θεώρηση:  

Οπως το κράτος είναι όργανο της ταξικής κοινωνίας και ιδιαίτερα της κυρίαρχης τάξης, της αστικής (που κατέχει τα μέσα παραγωγής και εκμεταλλεύεται την εργατική τάξη), έτσι και η Δικαιοσύνη, που είναι στοιχείο αυτού του ταξικού κράτους, είναι και αυτή ταξική γιατί υπηρετεί, στα πλαίσια του κράτους, το ταξικό εκμεταλλευτικό σύστημα, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, το καπιταλιστικό σύστημα.

Οι νόμοι τους και τα συνταγματικά νομικά διατάγματα του αστικού κράτους, με βάση τα οποία κινείται η Δικαιοσύνη, είναι κομμένα και ραμμένα να δίνουν λεφτά στους πλούσιους και γροθιές στους εργαζόμενους αποτελώντας βασικό δεκανίκι του καπιταλιστικού συστήματος.

Στις συνθήκες του καπιταλισμού, δεν υπάρχει δημοκρατία, ελευθερία, δικαιοσύνη για τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Το κράτος τους και οι καπιταλιστές είναι θανάσιμοι εχθροί της εργατικής τάξης και όλων των εκμεταλλευόμενων λαϊκών στρωμάτων. 

Κι αυτό το κράτος στο οπλοστάσιο του διαθέτει ένα βασικό όπλο. Την αστική δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της, την εξουσιαστική κάστα των δικαστών.

Είναι δηλαδή εντελώς αποπροσανατολιστικό να εντοπίζει το όλο θέμα, όπως κάνει ο Κ. Βαξεβάνης, στον παραγκωνισμό κάποιων «άξιων» δικαστών και στην «ανεπάρκεια» κάποιων άλλων και να γράφει: «Δεν είναι όλοι οι δικαστές και οι εισαγγελείς διεφθαρμένοι, αλλά και οι τίμιοι και οι διεφθαρμένοι καθορίζονται από τους κανόνες που έχει επιβάλει η διαφθορά».

Στην συνέχεια έρχεται ο Παύλος Πολάκης για να μας πει ξεκάθαρα ότι η "δικαιοσύνη" τους σύρεται και φέρεται ανάλογα τις πολιτικές καταστάσεις που επικρατούν. 

Μας γράφει, λοιπόν ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Υγείας, κάνοντας -χωρίς να το καταλαβαίνει- σμπαράλια το παραμύθι "περί διάκρισης των εξουσιών":

Η δικαιοσύνη παρά την πρόκληση μας να δράσει κάνει την ΚΟΥΦΗ και ΣΤΡΑΒΗ ταυτόχρονα!

Το παρακράτος Μητσοτάκη - Γεωργιάδη- Στουρνάρα - Σαμαρά - Βενιζέλου επιβάλλει ΣΙΩΠΗ στα ΠΕΤΣΩΜΕΝΑ ΜΜΕ!!

…και όμως η Νοβαρτις θα ΞΑΝΑΑΝΟΙΞΕΙ !