"Το έπος του Ντιέν Μπιέν Φου": Σαν σήμερα, 7 Μαίου 1954,

Σαν σήμερα το 1954 τελειώνει η μάχη του Ντιέν Μπιέν Φου στο Βιετνάμ, που κράτησε συνολικά 1 μήνα, 3 βδομάδες και 3 μέρες, με αποφασιστική νίκη των κομμουνιστών ανταρτών Βιετ-Μινχ κατά των στρατευμάτων του Γαλλικού ιμπεριαλισμού. 

Το 1941, η δωσιλογική κατοχική κυβέρνηση της κατακτημένης "Γαλλίας του Βισύ", μετατρέπει ουσιαστικά το Βιετνάμ σε προτεκτοράτο της φασιστικής Ιαπωνίας.
Ξεκινά αντίσταση από τον αντάρτικο στρατό των Βιετμίνχ. 

Τον Αύγουστο του 1945, οι Γιαπωνέζοι, μετά την ήττα τους, αποχωρούν από το Βιετνάμ. Την ίδια χρονιά, ο Χο Τσι Μινχ και το Κ. Κ. Βιετνάμ ανακηρύσσουν την χώρα Λαϊκή Δημοκρατία. 

Ενώ ο Χο Τσι Μινχ βρισκόταν στη γαλλική πρωτεύουσα για συνομιλίες με την Γαλλική "σοσιαλιστική" κυβέρνηση του Λεόν Μπλουμ (το 1936 είχε εκλεγεί Πρωθυπουργός με το Λαϊκό Μέτωπο και είχε πουλήσει και τη δημοκρατική Ισπανία), τα γαλλικά στρατεύματα αρχίζουν επίθεση ενάντια στη Λ.Δ. Βιετνάμ κι όλη την Ινδοκίνα. Κατέλαβαν την πρωτεύουσα, το Ανόι και άλλα στρατηγικά σημεία.

Η κυβέρνηση του Χο Τσι Μινχ καταφεύγει στη ζούγκλα, απ’ όπου αρχίζει νέο αγώνα και καλεί το λαό σε ξεσηκωμό ενάντια στους αποικιοκράτες.

Ο λαϊκός πόλεμος απλώθηκε σ’ ολόκληρη την Ινδοκίνα. Το 1950, το 90% του Βιετνάμ ήταν απελευθερωμένο και μόνο το 10% ήταν υπό γαλλικό έλεγχο. 

Η κυβέρνηση του Χο Τσι Μινχ αναγνωρίζεται από την ΕΣΣΔ και τις Λαϊκές Δημοκρατίες, που προσπαθούν να την ενισχύσουν. 

Την ίδια χρονιά, οι ιμπεριαλιστές δολοφόνοι των ΗΠΑ κλείνουν συμφωνία για στρατιωτική βοήθεια στους Γάλλους (βόμβες ναπάλμ, πολεμικά και μεταγωγικά αεροπλάνα κ.α). 

Το Νοέμβρη του 1953, οι Γάλλοι καταλαμβάνουν και οχυρώνουν το φρούριο Ντιέν Μπιέν Φου και μια περιοχή πάνω από 100 τετραγωνικά χιλιόμετρα, περιτριγυρισμένη από ψηλά και δύσβατα βουνά, στην οποία βρισκόταν και στρατιωτικό αεροδρόμιο.

Στο φρούριο οι Γάλλοι είχαν 16.000 άνδρες, σε έξι αυτόνομες βάσεις, πυροβολικό κι ένα αεροδρόμιο με πολλά ελικόπτερα και 170 μαχητικά αεροσκάφη. Ανάμεσά τους η "Λεγεώνα των ξένων", η μονάδα "Charlemagne" (συνεργάτες των SS στην κατοχή) και η "Λεγεώνα Γάλλων Εθελοντών ενάντια στο Μπολσεβικισμό". Αυτός ο στρατός, κατά τη διάρκεια της μάχης, έλαβε ενισχύσεις πολλές φορές, με άλλες αερομεταφερόμενες μονάδες. 

Από τα τέλη Φεβρουαρίου 1953, 65.000 Βιετμίνχ περνούν σε επίθεση, έχοντας κυκλώσει το, οπλισμένο σαν αστακό, γαλλικό φρούριο. Ο θρυλικός στρατηγός Βο Νγκουγιέν Γκιαπ, είναι επικεφαλής των Βιετναμέζων.

Οι Γάλλοι ιμπεριαλιστές, που έχουν οχυρώσει το φρούριο, σύντομα βρίσκονται περικυκλωμένοι από τον Λαϊκό Πόλεμο των Βιετ-Μινχ, που κινητοποιούν 80.000 χωρικούς για να μεταφέρουν τεράστιες ποσότητες πολεμικού υλικού μέσα από την ζούγκλα. Σύντομα τα βουνά γύρω από το φρούριο έχουν γεμίσει κανόνια. 

Ακολουθούν νέες επιθέσεις των Βιετ-Μινχ. Το αεροδρόμιο χάνεται, αρχίζουν μάχες χαρακωμάτων. Οι Γάλλοι φέρνουν νέες ενισχύσεις με αλεξιπτωτιστές. 

7 Μαΐου 1954 αρχίζει η μεγάλη επίθεση. Μετά από μεγάλες μάχες, το Ντιέν Μπιέν Φου έπεσε. Όλα τέλειωσαν ως τις 5 το απόγευμα.  Όσοι Γάλλοι δεν ήταν νεκροί, είχαν παραδοθεί. Η Γαλλική σημαία αποκαθηλώθηκε και στον ιστό της κυμάτιζε η κόκκινη με το κίτρινο αστέρι. Φάλαγγες Γάλλων αιχμάλωτων γέμιζαν τους δρόμους.  

8 Μαΐου ξεκίνησε η συνδιάσκεψη της Γενεύης, όπου οι Γάλλοι υπέγραψαν το τέλος της παρουσίας τους στην Ινδοκίνα. Αλλά το Βιετνάμ χωρίστηκε προσωρινά σε Βόρειο και Νότιο (τα ανδρείκελα του ιμπεριαλισμού). Είναι από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές και πολιτικές ήττες της αποικιοκρατίας. Οι απώλειες του Γαλλικού στρατού έφτασαν συνολικά τους 75.867 αξιωματικούς και οπλίτες. Οι ΗΠΑ άρχισαν να αυξάνουν τη στήριξή τους στο Ν. Βιετνάμ. 

Λίγα χρόνια αργότερα, ο Γκιάπ και ο ηρωικός λαός του Βιετνάμ τους έδιωξαν και αυτούς και απελευθέρωσαν όλη την χώρα. Όπως είπε και ο Γκιάπ στους Γάλλους: "Ανακαλέστε στη μνήμη τη Γαλλική Επανάσταση. Ένας λαός που πολεμά για την ανεξαρτησία του κατορθώνει θρυλικές ηρωικές πράξεις".

Πηγή: Praxis Review - twitter