Οταν Μπάτσος σπάει δυο κόκκαλα στο χέρι ενός 13χρονου παιδιού ΕΔΕ .. και βλέπουμε ...
Οταν η ΓΑΔΑ μετατρέπεται σε άντρο βασανιστηρίων, μπάτσοι στέλνουν εξώδικο σε εφημερίδες γιατί δημοσίευσαν τις καταγγελίες που έκαναν άτομα που βασανίστηκαν από μπάτσους στην ΓΑΔΑ. Οταν κάποιος μπάτσος δέχεται κάποιες ψιλές από διαδηλωτές στην Νέα Σμύρνη, συλλαμβάνεται ένας τυχαίος πολίτης, που δεν είχε σχέση με το περιστατικό, φυλακίζεται για σχεδόν 7 μήνες και του χρεώνεται απόπειρα ανθρωποκτονίας.
Οταν μπάτσοι δολοφονούν εν ψυχρώ τον 18χρονο Νίκο Σαμπάνη, στήνεται ολόκληρο σκηνικό για να ξελασπώσουν δικαστικά οι δολοφόνοι.
Οταν Αφιονισμένοι ΜΑΤατζήδες, με δολοφονικές προθέσεις, (από τύχη χτες δεν θρηνήσαμε νεκρό), ρίχνουν σε ευθεία βολή, από μικρή απόσταση, βομβίδα κρότου-λάμψης προς τους φοιτητές, με το 21χρονο θύμα της δολοφονικής επίθεσης να δηλώνει «Νιώθω τυχερός γιατί γλίτωσα από μια απόπειρα ανθρωποκτονίας», δεν γίνεται ούτε για τα μάτια μια ΕΔΕ.
Το μόνο που επακολουθεί είναι μια άθλια δήλωση και μάλιστα από το στόμα του πρωθυπουργού, ο οποίος ανακαλύπτει το κατασκευασμένο δίλλημα: «ή με τη βιβλιοθήκη ή με τις βαριοπούλες».
Κι επειδή το Μητσοτάκειο ερώτημα φαντάζει και είναι γελοίο, αναλαμβάνει σήμερα ο Πρετεντεράκος να του δώσει δημοσιογραφική υπόσταση.
Ας παρακολουθήσουμε το πόνημα του, που προφανώς εντάσσετε στην επιδίωξη του αποκαθήλωσης του Στέφανου Κασιμάτη από το βάθρο του καλύτερου πρωθυπουργικού σφουγκοκολάριου.
Δίλημμα
Νομίζω πως ποτέ άλλοτε δεν έτρεξε τόσο πρόθυμα η ζωή να απαντήσει σε διλήμματα της πολιτικής.Ισως επειδή για πρώτη φορά η πολιτική αποτύπωσε με τόση σαφήνεια τα ζητούμενα δύο κόσμων. Δυο εντελώς διαφορετικών κόσμων,
Ο Μητσοτάκης είπε ότι το δίλημμα είναι «βαριοπούλα ή βιβλιοθήκη».
Ευκολάκι. Αν ο κόσμος έχει προχωρήσει κι αν η ανθρωπότητα έχει γίνει καλύτερη το χρωστάει στις βιβλιοθήκες. Οχι στις βαριοπούλες,
Ενώ λοιπόν το δίλημμα του Μητσοτάκη είναι σαφές (όπως και η απάντησή του) έρχεται ο Τσίπρας να διατυπώσει με ανάλογη σαφήνεια τη δική του κοσμοθεωρία.
Κατ' αυτόν το δίλημμα είναι «ρεύμα ή φροντιστήριο».
Το φροντιστήριο όμως όχι ως μέσο πρόσβασης στις βιβλιοθήκες. Αλλά ως δρόμος για φοιτητικό ακτιβισμό. Για «κίνημα».
Χάρη στο Φροντιστήριο θα κλείνεις βιβλιοθήκες, θα δέρνεις πρύτανεις, θα πλακώνεις τα ΜΑΤ, θα υποδύεσαι τον μούφα τραυματία κάθε δεκαπέντε μέρες, θα κλαίει για πάρτη σου η Διεθνής Αμνηστία, θα κυκλοφορείς με βαριοπούλες, κράνη και ρόπαλα.
Σε αυτές τις περιπτώσεις το δίλημμα «ρεύμα ή φροντιστήριο» καθίσταται επίσης απλό. Κανείς δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, ούτε διέλυσε τίποτα, πληρώνοντας τον λογαριασμό του ηλεκτρικού.
Φυσικά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει έναν δικό του κόσμο. Εναν κόσμο όπου τα φροντιστήρια υποκαθιστούν τη μόρφωση, οι φοιτητικές παρατάξεις το πανεπιστήμιο και το «κίνημα» την κοινωνία.
Είναι ο κόσμος που οι υπόλοιποι θέλουμε να βρεθεί πίσω μας.
Διότι στον πραγματικό σύγχρονο κόσμο το ζητούμενο είναι να πας πανεπιστήμια για να μπεις στη βιβλιοθήκη και να μάθεις γράμματα. Οχι να πας φροντιστήριο για να μπεις στο πανεπιστήμιο και να «κοινωνικοποιηθείς» παίζοντας τον χτυπημένο αγωνιστή.
Η σύγκρουση Μητσοτάκη - Τσίπρα είναι η σύγκρουση δύο κόσμων. Δύο αντιλήψεων για τον κόσμο. και δύο διαφορετικών θεωρήσεων της κοινωνίας.
Δεν είναι μια σύγκρουση ιδεολογική αλλά βιωματική. Πρόσωπο με πρόσωπο. Είναι Κεραμέως εναντίον Ηλιόπουλου,
Ενδεχομένως είμαι προκατειλημμένος, Στη ζωή μου έχω περάσει απείρως περισσότερες ώρες στις βιβλιοθήκες, παρά ξαπλωμένος στην άσφαλτο να παριστάνω τον τραυματία.
Και να σας κάτι; Λεν το μετάνιωσα ποτέ.
Δεν ξέρω αν μπορούν να πουν το ίδιο κι όσοι νομίζουν ότι η βιβλιοθήκη είναι ένα φροντιστήριο που κοστίζει λιγότερο ή περισσότερο από το αιρκοντίσιον.
Αλλά έτσι είναι η ζωή. Η -«Αυγή» (28/9) δήλωσε ότι είναι «χίλιες φορές με τις βαριοπούλες».
Εμείς πάλι θα δίνουμε τον καλό αγώνα για τις βιβλιοθήκες. Τώρα και πάντα. Ανυποχώρητα, αδιαπραγμάτευτα, ανεπιφύλακτα κι ανενδοίαστα.
Είναι ο δρόμος που βαδίζει στο αύριο και στο καλύτερο.
Δημοσίευση σχολίου