Του Γ.ΓΕνας απ’ τους ποιο αγαπημένους μου συγγραφείς (ήταν επίσης δημοσιογράφος, σεναριογράφος και σκηνοθέτης) είναι ο Νίκος Τσιφόρος που πέθανε σαν σήμερα το 1970.
Εχω διαβάσει όλα τα δημιουργήματα του. Είναι απολαυστικότατος ο τρόπος γραφής του, -πολλοί προσπάθησαν να τον μιμηθούν με μόνο τον Βασίλη Ραφαηλίδη να το κατορθώνει σε ένα βαθμό και ειδικά στο βιβλίο του «Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού κράτους 1830 -1974»- ενώ επίσης είναι και εντυπωσιακός ο πλούτος των ιστορικών του γνώσεων που τις προσφέρει στον αναγνώστη του, με έναν μοναδικό τρόπο.
(Προβληματική η πολιτική συμπεριφορά του Ν. Τσιφόρου αλλά αυτό το προσπερνώ).
Δεν έχω σκοπό να αναφερθώ στην βιογραφία και στο έργο του. Αλλωστε αυτά μπορεί να τα συναντήσει κανείς πολύ εύκολα στο διαδίκτυο.
(Προβληματική η πολιτική συμπεριφορά του Ν. Τσιφόρου αλλά αυτό το προσπερνώ).
Δεν έχω σκοπό να αναφερθώ στην βιογραφία και στο έργο του. Αλλωστε αυτά μπορεί να τα συναντήσει κανείς πολύ εύκολα στο διαδίκτυο.
Επέλεξα να σκανάρω και να παραθέσω τρία κεφάλαια από το βιβλίο του «Η ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών».
Η αρχική μου σκέψη ήταν να επιλέξω κείμενα από το εξ’ ίσου ενδιαφέρον βιβλίο του «Τα παιδιά της πιάτσας». Κατέληξα όμως στην «Ιστορία των ΗΠΑ», γιατί εκτός από χαλαρό καλοκαιρινό ανάγνωσμα προσφέρει στον αναγνώστη του πλήθος ιστορικών στοιχείων, με έναν μοναδικό τρόπο που μόνο ίσως ο Νίκος Τσιφόρος μπορούσε να το καταφέρει.
Υ.Γ (Μου βγήκε η ψυχή μέχρι να φτιάξω σε μονοτονικό τα πολυτονικά κεφάλαια του βιβλίου).
Καλή σας ανάγνωση
Η αρχική μου σκέψη ήταν να επιλέξω κείμενα από το εξ’ ίσου ενδιαφέρον βιβλίο του «Τα παιδιά της πιάτσας». Κατέληξα όμως στην «Ιστορία των ΗΠΑ», γιατί εκτός από χαλαρό καλοκαιρινό ανάγνωσμα προσφέρει στον αναγνώστη του πλήθος ιστορικών στοιχείων, με έναν μοναδικό τρόπο που μόνο ίσως ο Νίκος Τσιφόρος μπορούσε να το καταφέρει.
Υ.Γ (Μου βγήκε η ψυχή μέχρι να φτιάξω σε μονοτονικό τα πολυτονικά κεφάλαια του βιβλίου).
Καλή σας ανάγνωση
+ σχόλια + 1 σχόλια
Πως εξηγεις το φαινομενο Τσιφορος, δηλ ενα ατομο δεξιο, συντηρητικο με τα στεγανα της ταξης και του επαγγελματος του να ειναι συγχρονως τοσο φιλομαθης, τοσο δημιουργικος, τοσο ψαγμενος , ριζοσπαστης και "επαναστατης" μεσα απο το εργο του; Φοιτητης διαβασα το "Ελληνικη Μυθολογια" μεσα σε δυο νυχτες και εκτοτε το εχω...ξαναθυμιθει αλλες δυο φορες. Σε αυτο το εργο, εκτος απο το χαρισματικο του γραψιμο, διακρινεις και τα θεματα συγκριτικης μυθολογιας με πολλα καρφια-οπλα για να αντιληφθεις ποσο επικινδυνο ειναι το αλλο κακο παραμυθι των εβραιων. Αντιστοιχα, ποσες αληθειες και κριτικες σκεψεις συναντα καποιος που διαβαζει-μελετα τα εργα: "Ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών", "Ιστορία της Αγγλίας", "Ιστορία της Γαλλίας", "Εμείς και οι Φράγκοι", "Σταυροφορίες", "Τα ρεμάλια ήρωες" κ.α. Λες και ηταν δυο προσωπα: εσωτερικα(σκεψη συγκροτηση) υλιστης και εξωτερικα(παρουσιαση, φαινεσθαι)ιδεαλιστης. Ηταν ενδιαφερων ανθρωπος και δημιουργος, αν αναλογιστουμε και την εποχη που...εδρασε.
Δημοσίευση σχολίου