Η πρόσφατη κλιμάκωση της έντασης στις σχέσεις Κοσόβου - Σερβίας είναι ο καπνός της φωτιάς που καίει στη Βαλκανική Χερσόνησο και αναζωπυρώνεται από καιρό σε καιρό, με τον κίνδυνο να εκραγεί, όσο κλιμακώνονται οι ευρύτεροι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί. Βέβαια, και σ' αυτό το μέτωπο, η ελληνική αστική τάξη έχει βάλει το χέρι της ως μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, αλλά και ως άμεσα ενδιαφερόμενη να διευρύνει τα οικονομικά της συμφέροντα στα Βαλκάνια. Για παράδειγμα, μετά τη δημιουργία του κράτους - προτεκτοράτου από τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς, η Ελλάδα συμμετέχει στη ΝΑΤΟική δύναμη της KFOR με 105 στρατιωτικούς, από τους συνολικά 3.775 που βρίσκονται εγκατεστημένοι εκεί, από 28 κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ. Μάλιστα, από την πρώτη στιγμή που άρχισαν να χτυπάνε οι σειρήνες στο βόρειο Κόσοβο, η KFOR δήλωσε «έτοιμη να επέμβει εάν η σταθερότητα απειληθεί» και έστειλε στρατεύματα σε περιπολίες.
Θυμίζουμε επίσης ότι η ελληνική Πολεμική Αεροπορία έχει αναλάβει μαζί με την ιταλική τη ΝΑΤΟική εποπτεία στον εναέριο χώρο της Αλβανίας, της Βόρειας Μακεδονίας και του Μαυροβούνιου, ενώ η τελευταία μεγάλη ΝΑΤΟική πρόβα πολέμου στα Βαλκάνια έγινε πριν από μερικούς μήνες στη Βόρεια Μακεδονία, όπου τα βρετανικά στρατεύματα μεταφέρθηκαν εκεί μέσω του λιμανιού της Θεσσαλονίκης και επέστρεψαν μέσω του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης. Μπορεί λοιπόν η κλιμάκωση της έντασης να αποσοβήθηκε προς ώρας στο πιο επίμαχο σημείο της Βαλκανικής, η καύσιμη ύλη όμως αυξάνει επικίνδυνα. Και είναι βέβαιο ότι σε περίπτωση που εκραγεί ο ωρολογιακός μηχανισμός, ο λαός μας θα κληθεί να πληρώσει για άλλη μια φορά τις βαριές και επικίνδυνες συνέπειες της εμπλοκής της χώρας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια για τα συμφέροντα της αστικής τάξης.
Δημοσίευση σχολίου