Η πατσαβούρα και ο σύμμαχος της

Ο «Ιος» της «Ελευθεροτυπία» είναι ίσως η πιο έντιμη δημοσιογραφική φωνή που υπάρχει στον αστικό τύπο.
Γ’ αυτό μας προκαλεί αγανάκτηση η χυδαία επίθεση που δέχεται από την φυλλάδα «Ρεσάλτο» και ανακυκλώνετε από το αγαπημένο μπλοκ της Μάρας Ζαχαρέα.

Εμείς δεν θα ασχοληθούμε με το troktiko.
(Ο Γρηγόρης Ψαριανός στην ραδιοφωνική του εκπομπή είχε χαρακτηρίσει «κωθώνι», «τυφλοπόντικα», «χαμουρογαμόσαυρο», «δοσίλογο», «μαριονέτα του συστήματος», «τσιράκι του Εφραίμ και του Βουλγαράκη» «ρεμάλι» και «ρεμπεσκέ» τον τύπο που κάνει τις αναρτήσεις σ’ αυτό το μπλοκ).

Θα παραθέσουμε όμως έναν σχολιασμό από πού προέρχονται τα εμέσματα που ανακυκλώνει το τρωκτικό.

Μια πατσαβούρα που μοστράρει σαν «περιοδικό πολιτικής και πολιτισμικής παρέμβασης» σουλατσάρει κάθε μήνα σε κάποια περίπτερα. «Ρεσάλτο» λέγετε. Και τι «δημοσιογραφικά κοσμήματα» δεν θα συναντήσεις εκεί! Τον Παπα-Μεταληνό να μας ψάλει για την «προσφορά της εκκλησίας στο γένος» με φάτσα στην απέναντι σελίδα τον Ηλία Λέντζο που είναι ταυτόχρονα πρώτη πένα στον «Ελεύθερο Κόσμο» του χρυσαυγίτη Ζαφειρόπουλου. Παρακάτω μπορεί να τρακάρεις τις «μελέτες» για ζητήματα μετανάστευσης του Γιάννη Κολοβού, στενού συνεργάτη του βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ Μάκη Βορίδη, ή τα πονήματα του Ιάσων Αναγνώστου που παράλληλα με την αρθρογραφία του στην φυλλάδα της «Χρυσής Αυγής» βγάζει τα περισπούδαστα συμπεράσματα του στο «Ρεσάλτο» ότι «λιγότεροι μετανάστες=λιγότερο έγκλημα».

Αυτοί όμως μπροστά στον εκδότη του περιοδικού Θύμιο Παπανικολάου δεν πιάνουν μία. Αυτός επικαλούμενος «αντιστασιακή δράση» στην δικτατορία και ότι υπήρξε υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ ξερνάει τα εμέσματά του σε όσους θεωρεί αντιπάλους. Και ποιοί είναι αυτοί; Οι οργανώσεις ένοπλης πάλης, συλλογικότητες της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, οι αναρχικοί και οι οικονομικοί μετανάστες. Στα γραπτά του θα συναντήσεις να μιλάει ότι η 17 Νοέμβρη ανήκει «στις κατασκευασμένες τρομοκρατικές οργανώσεις των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ», για τον «μύθο της τρομοκρατίας και την μεγάλη απάτη της σκηνοθετημένης εξάρθρωσης της 17Ν και του ΕΛΑ» και άλλες τέτοιες παπαριές.

Παρόμοια «περιποίηση» έχουν και οι αναρχικοί. Γράφει: «Οι κουκουλοφόροι και πολλές άλλες μορφές «οργάνωσης» της εξαθλιωμένης και σμπαραλιασμένης νεολαίας (από τους οργανωμένους ποδοσφαιρικούς στρατούς μέχρι την ποικιλία της καθημερινής χυδαίας αφισοκολλητικής ρύπανσης, των φωτιών και των βανδαλισμών) αποτελούν τα όργανα των μηχανισμών της εξουσίας. Τα επιδοτούμενα τάγματα «εφόδου» της Νέας Τάξης: Οι ασυνείδητοι και αφελείς «μπράβοι» του Νεοταξικού ολοκληρωτισμού, του νέου φασισμού».

Ανατριχιάζεις αν διαβάζεις τον οχετό που ρίχνει ο Θ.Π όταν αναφέρετε στους μετανάστες και μάλιστα υποδεικνύει ποια πρέπει να είναι η στάση του εργατικού κινήματος απέναντι τους. Σύμφωνα λοιπόν με τον «αριστερό» Παπανικολάου: «Το σοσιαλιστικό κίνημα πρέπει να τα διαφυλάττει τα κεκτημένα σαν κόρη οφθαλμού και όχι να τα θυσιάζει στο όνομα των «ταξικών αδελφών» που εισβάλλουν σκορπώντας κάθε είδους κεκτημένου και πολτοποιώντας κάθε ιστορική κατάκτηση της αγωνιστικής πολιτικής συνείδησης (όπως συμβαίνει σήμερα με τους μετανάστες)».

Και επειδή σύμφωνα πάντα με το σκεπτικό του «Δεν χρειάζεται κανείς να είναι «φιλόσοφος» για να καταλάβει ότι τα «ανοικτά σύνορα» στους σύγχρονους αλλοδαπούς δούλους, είναι πρώτα από όλα ανοικτά σύνορα σε ό,τι το πιο τυχοδιωκτικό και εγκληματικό στοιχείο», προτείνει «Οι γειτονιές πρέπει από μόνες τους να αυτό-οργανωθούν (το ίδιο και οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς τους). Η αυτοάμυνα ενός λαού δεν είναι ρατσισμός. Είναι η ΥΠΕΡΤΑΤΗ αξία της εθνικής του υπόστασης και της δημοκρατίας». Να φτιάξουμε, δηλαδή μια νέα Κου-Κλους-Κλαν με στόχο τους μετανάστες. Αυτά διαβάζει ο Αδωνης Γεωργιάδης και μετά κάνει την αγιογραφία του Θ.Π απ’ το κανάλι Τηλεάστυ.

Για το τι νταλγκά βαράει ο Θύμιο Παπανικολάου καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του. Να προσθέσουμε μόνο κάποια αποσπάσματα της τροτσκιστικής-ρατσιστικής φυλλάδας «Σοσιαλιστική Προοπτική», πέρσι τον Μάη που τα υπογράφει ο διευθυντής της Γιάννης Βερούλης: « Ο σύντροφος Θύμιος Παπανικολάου ζήτησε να με δει και μου είπε: Ότι ο επί πολλά χρόνια συνεργάτης του Δημήτρης Τούμπανης, τώρα τον κατηγορεί δημόσια σαν συνεργάτη της ασφάλειας την εποχή της χούντας. Μου παρέδωσε το τρισέλιδο κατηγορητήριο, και μου ζήτησε την κρίση μου. …Λοιπόν. Κατά τη γνώμη μου, με τα υπάρχοντα στοιχεία του κατηγορητηρίου, η ενοχή του κατηγορουμένου δεν έχει αποδειχθεί. Και δεν είναι υποχρέωση του κατηγορουμένου να αποδείξει την αθωότητά του, αλλά του κατήγορου να αποδείξει τις κατηγορίες του. Κατόπιν αυτών, νομίζω ότι η ιστορία αυτή πρέπει να λήξει».

Τραγέλαφος. Πάει ο Θ.Π στον Γ. Βερούλη και του λέει ότι «ο επί πολλά χρόνια συνεργάτης του Δημήτρης Τούμπανης, τώρα τον κατηγορεί δημόσια σαν συνεργάτη της ασφάλειας την εποχή της χούντας». Αυτός συνεδριάζει με τον εαυτό του και βγάζει ετυμηγορία «επί του κατηγορητηρίου» γράφοντας «Κατά τη γνώμη μου, με τα υπάρχοντα στοιχεία του κατηγορητηρίου, η ενοχή του κατηγορουμένου δεν έχει αποδειχθεί».
Φυσικά αυτή η «ετυμηγορία» έχει τόση αξία όση η διαπίστωση του Θ.Π τότε που κυκλοφορούσε με εξώφυλλο στην πατσαβούρα του ότι η ρουκέτα του Επαναστατικού Αγώνα που έπληξε την αμερικάνικη πρεσβεία ήταν έργο της CIA.