Είναι κίνδυνος οι ψυχικά ασθενείς για τις "οικογένειες και το κοινωνικό σύνολο" ή "Μη Κερδοσκοπικές" για την ψυχική υγεία;

Για μιαν ακόμη φορά το Δίκτυο «Αργώς», δηλαδή οι ιδιωτικοί «μη κερδοσκοπικοί» φορείς που ανέλαβαν κατ΄ αποκοπήν, με κρατική και κοινοτική χρηματοδότηση, να υλοποιήσουν ένα μέρος της μεταστέγασης των πρώην εγκλείστων των δημόσιων ψυχιατρείων σε οικοτροφεία, βρέθηκαν έξω από το Υπουργείο Υγείας εκλιπαρώντας για την καταβολή των χρεωστούμενων. Μια κινητοποίηση όχι των ανεξάρτητων σωματείων των εργαζομένων, αλλά των εργοδοτών.

Ο «εντολέας», αμέσως μόλις τέλειωσαν τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, έπαψε να τηρεί τα υπεσχημένα. Και ο «ανάδοχος», αφού, όπως εξακολουθεί να διατυμπανίζει, συνετέλεσε στην κατά το δυνατόν «ταχεία απορρόφηση» των διατιθέμενων κοινοτικών κονδυλίων, μένει τώρα να «μαζεύει» (να διαχειρίζεται) τα συντρίμια.

Ποια ήταν η «ανάθεση»; Να μεταφέρουν ένα μέρος των ασθενών χρόνιας παραμονής των δημόσιων ψυχιατρείων σε οικοτροφεία που ιδρύονται από ιδιωτικές «μη κερδοσκοπικές» εταιρείες, με χρηματοδότηση που προέρχεται αποκλειστικά μέσω του κράτους. Περιφερικά, υπήρξαν και κάποιες επιδερμικές «κοινοτικές» δράσεις.

Ελάχιστες από αυτές τις εταιρείες είχαν «παρελθόν» (δηλαδή, μια ιστορία). Ολες, όμως, έλπιζαν σε ένα «μέλλον», μέσω χρηματοδοτήσεων, αρχικά από τα ευρωπαϊκά προγράμματα, εν συνεχεία από τα ασφαλιστικά ταμεία και εν τέλει - γιατί αυτό είναι το ζητούμενο - από την αυτοχρηματοδότηση μέσω μιας εκμετάλλευσης ιδιωτικού δικαίου κερδοσκοπικού χαρακτήρα.

Οσο κι΄ αν είναι «εκ γενετής» διάτρητος ο όρος ΜΚΟ, στην περίπτωση των εν λόγω φορέων η χρήση του ξεπερνά κάθε όριο εννοιολογικής διαστρέβλωσης, καθώς χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό του ακριβώς αντιθέτου του (αλλά και συμπληρωματικού του), δηλαδή, μιας «κυβερνητικής λειτουργίας» από φορείς - βραχίονες υλοποίησης της κρατικής πολιτικής.

Περισσότερα στην ιστοσελίδα της Πανελλαδικής Συσπείρωσης για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση