"«Όταν μια επαναστατική οργάνωση εκτελέσει έναν καπιταλιστή ή όργανο της αστικής δικτατορίας που βιώνουμε, για μέρες οι δημοσιοκάφροι θα μας πρήξουν με κηρύγματα για το «υπέρτατο αγαθό της ζωής», για τους «αιμοσταγείς δολοφόνους τρομοκράτες» και τα σχετικά. Κι αν τυχόν οι «τρομοκράτες» συλληφθούν τότε θα υπάρξουν «ειδικά» δικαστήρια «ειδικοί νόμοι», «ειδικές ποινές» και συνθήκες φυλάκισης.
Όταν όμως το εργοδοτικό κέρδος δολοφονεί εργάτες τότε τα πράγματα αλλάζουν.
Η δολοφονία ονομάζετε «εργατικό ατύχημα». Εκεί δεν υπάρχουν τρομοκράτες και ένοχοι παρά μόνο η «κακιά στιγμή».
Το όνομα του δολοφονημένου εργάτη δεν θα φιλοξενηθεί ούτε σε μονόστηλο εφημερίδας. Δεν θα υπάρξει «ειδικός νόμος», για τα θύματα του εργοδοτικού κέρδους. Οι χήρες και τα ορφανά των εργατών του δολοφονήθηκαν θα μείνουν μόνοι τους να κλάψουν την «μαύρη μοίρα» τους»", αυτά τονίζαμε σε μια περασμένη ανάρτησή μας.
Τα θυμηθήκαμε τώρα διαβάζοντας ένα Δελτίο Τύπου του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού Πειραιά.
Αναφέρετε στην «μαύρη» εργασία και τρομοκρατία, τη δουλειά μέχρι εξάντλησης και συνολικά τις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας που βιώνουν οι εργαζόμενοι σε καταστήματα της γνωστής αλυσίδας έτοιμου φαγητού (πιτσαρία) BELISSIMO και σαν συνέπεια έχει οι εργάτες να χάνουν την ζωή τους ή να τραυματίζονται σοβαρά.
Ειδικά στον κλάδο μας, τονίζει το δελτίο τύπου «τα εργατικά ατυχήματα και δυστυχήματα των διανομέων δεν καταγράφονται πουθενά. Δηλώνονται από την Αστυνομία ως απλά τροχαία»!
Είναι γνωστό, ότι χιλιάδες «παιδιά με παπάκια» -κυρίως μετανάστες- δουλεύουν 10ωρα για 4 ευρώ την ώρα, ανασφάλιστοι, χωρίς κανένα εργατικό δικαίωμα σε πιτσαρία και ψητοπωλεία.
Τα ατυχήματα που αντιμετωπίζουν, λόγο της φύσης της δουλειάς τους καθημερινά.
Χαρακτηριστικά αποσπάσματα απ’ την ανακοίνωση του Συνδικάτου που αναφέρεται στα όσα συμβαίνουν στους εργαζόμενους της εταιρίας BELISSIMO :
«Εικοσάχρονος εργαζόμενος από το Πακιστάν κατά τη διάρκεια διανομής είχε σοβαρό εργατικό ατύχημα. Τώρα νοσηλεύεται στο Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας. Εχει διαλυμένη γνάθο και λάμες στα κάτω άκρα…. ακριβώς πριν από ένα χρόνο στην ίδια εταιρεία είχαμε εργατικό δυστύχημα με νεκρό διανομέα 19 ετών, επίσης ανασφάλιστο και από το Πακιστάν, έγκλημα που έμεινε ατιμώρητο».
Οι εργάτες είναι «ομιλούνται εργαλεία» στον καπιταλισμό και ως εκ τούτο αναλώσιμοι. Αντικαθίστανται όπως ένα γρανάζι μηχανής, κι αυτά τα εργοδοτικά εγκλήματα δεν τιμωρούνται ποτέ.
Δημοσίευση σχολίου