Ο τοκογλύφος, στην πιάτσα, γνωρίζει πως αυτός που προσφεύγει στις... υπηρεσίες του είναι σε απελπισία. Γνωρίζει επίσης πως από έναν απελπισμένο μπορεί να πάρει ό,τι θελήσει δίνοντας για αντάλλαγμα απλώς την ελπίδα. Ο απελπισμένος, από την άλλη πλευρά, γνωρίζει πως ο τοκογλύφος θα τον... γδύσει. Παρ' όλα αυτά καταφεύγει σε αυτόν γιατί η... ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
Όμως κάποια στιγμή ο τοκογλύφος, εκτός από την τσέπη, διαχειρίζεται ολόκληρη τη ζωή του δανειζόμενου.
Στόχος τού τοκογλύφου δεν είναι να «θανατώσει» τον απελπισμένο. Αντίθετα, έχει κάθε λόγο να τον διατηρεί στη ζωή αφού σιγά - σιγά αποκτά τον πλήρη έλεγχο της.
Τα «παιδιά της πιάτσας» γνωρίζουν πολύ καλά πως, στην περίπτωση που ανοίξουν νταραβέρι με τοκογλύφο, θα είναι υποχρεωμένα να δουλεύουν γι' αυτόν...
Στην πιάτσα των διεθνών σχέσεων τα πράγματα δεν είναι και πολύ διαφορετικά. Η ελληνική περίπτωση, όπως εξελίσσεται, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Από τη στιγμή που η χώρα έχει καταλήξει να δανείζεται με επιτόκιο 7% (σε σύγκριση με το 3% που δανείζεται η Γερμανία) είναι φανερό ότι έχει πέσει στα χέρια των διεθνών αρπακτικών.
Η κυβέρνηση, με πράξεις, παραλείψεις ή αστοχίες της, φαίνεται πως έχει «τσιμπήσει» το δόλωμα των τοκογλύφων, που είναι ενδεδυμένο με τις ελπίδες των χαμηλότοκων προσφορών του ΔΝΤ και του ενδιαφέροντος των ξένων επενδυτών για τομείς της ελληνικής οικονομίας.
Πουλώντας ελπίδες, οι τοκογλύφοι και οι θεσμικοί τους εκπρόσωποι (ΔΝΤ) έχουν ήδη εγκατασταθεί στο «μαγαζί» περιμένοντας τις κυβερνητικές αποφάσεις με τις οποίες θα βγει στο σφυρί - σε εξευτελιστική τιμή - ό,τι η χώρα μπορεί να πουλήσει.
Το παραπάνω σχόλιο είναι από το «Ποντίκι». Σωστές διαπιστώσεις αλλά …. μισές. Θα έπρεπε να διευκρινήσει η εφημερίδα ότι οι τοκογλύφοι δεν είναι μόνο οι ξένοι καιρδοσκοπικοί χρηματοπιστοτικοί οργανισμοί αλλά και οι ντόπιοι κεφαλαιοκράτες αφού είναι γνωστό ότι το 43% από τα κεφάλαια που πήρε με ληστρικό επιτόκιο το ελληνικό κράτος, στα δυο τελευταία δάνεια προέρχονται από ελληνικά «επενδυτικά κέντρα» και ντόπιες τράπεζες.
Μπορεί σε άλλο άρθρο της η εφημερίδα να τονίζει ότι: «Κάποιοι στο εσωτερικό της χώρας και της κυβέρνησης με τις δηλώσεις τους δουλεύουν για λογαριασμό των διεθνών λαμογιών και κερδοσκόπων», αλλά για ευνόητους λόγους αποφεύγει να τους ονομάσει γιατί τότε θα έπρεπε να πεί ότι είναι κυβερνητική επιλογή που γίνετε για συγκεκριμένους λόγους –τους έχουμε αναφέρει σε περασμένη ανάρτησή μας- να οδηγηθεί η χώρα στα νύχια του ΔΝΤ γιατί έτσι εκτιμάει η ντόπια πλουτοκρατία ότι εξυπηρετούνται τα σχέδια της.
Όπως επίσης δεν μας λέει η εφημερίδα ότι αυτοί που δουλεύουν για λογαριασμό των «διεθνών λαμογιών» δεν το κάνουν από αφέλεια ή απερισκεψία αλλά λειτουργούν σαν πληρωμένα τσιράκια των ξένων κεροσκόπων.
Δημοσίευση σχολίου