Α. Παπαδόπουλος: Ενας τυχάρπαστος πολιτικάντης

Δεν πρέπει να είναι τυχαίο που τα αστικά ΜΜΕ –κύρια το συγκρότημα Αλαφούζου- προβάλλει  απόστρατους πολιτικάντηδες, χωρίς καμιά επιρροή και κύρος στην ελληνική κοινωνία για να μας μιλήσει για την ανάγκη δημιουργίας ενός νέου κυβερνητικού πολιτικού σκηνικού.
Εκεί θα συναντήσουμε συνεχείς εγκωμιαστικές αναφορές για την «σύγχρονη αριστερά» του Φώτη Κουβέλη, ενώ δεν έλειψαν και τα ευμενή σχόλια για την δημιουργία του πολιτικού μορφώματος της Ντόρας Μπακογιάννη. 
Ξέθαψαν, επίσης, τον Στέφανο Μάνο και τώρα προβάλλουν τις απόψεις που διατύπωσε ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, Αλέκος Παπαδόπουλος.

Είναι φανερό ότι τα τζάκια της πλουτοκρατίας έχουν βάλει στα σκαριά την διαμόρφωση ενός άλλου πολιτικού σκηνικού καταλαβαίνοντας ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, παρά την όση υποστήριξη της παρέχουν ΜΜΕ και το λόμπυ των καπιταλιστών δεν θα μπορέσει να διαχειριστεί το εκρηκτικό κλίμα που διαμορφώνετε στην ελληνική κοινωνία από την καπιταλιστική επέλαση. Και είναι ζήτημα χρόνου αυτή η αντίδραση να εκδηλωθεί. Αλλωστε, οι κεφαλαιοκράτες παίρνουν τα μηνύματα που έρχονται από την υπόλοιπη Ευρώπη και καταλαβαίνουν ότι όσα βαρίδια και να έχει ο εργαζόμενος λαός από τους ξεπουλημένους εργατοπατέρες κάποια στιγμή θα τα αποτινάξει και θα βγει στο δρόμο, όχι με διαδηλώσεις-παρελάσεις αλλά με δυναμισμό και αποφασιστικότητα.

Λογικό, γι’ αυτούς, είναι λοιπόν, να επιδιώκουν την συστράτευση όλων των πολιτικών εκπροσώπων της αστικής τάξης για τη συγκρότηση ενός συμπαγούς αντιδραστικού μετώπου που θα υπερβαίνει τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν μια εργατική αντεπίθεση. Το να δούμε δηλαδή αύριο ένα κυβερνητικό σχήμα που να αποτελείται από ΠΑΣΟΚ, Κουβέλη, Ντόρα, Καρατζαφέρη και όλο τον υπόλοιπο … καλό πολιτικό κόσμο, δεν θα μας παραξενέψει καθόλου.

Ας επανέλθουμε τώρα στα όσα είπε ο πρώην βουλευτής και υπουργός του ΠΑΣΟΚ από το βήμα του «ΕΛΙΑΜΕΠ», Αλέκος Παπαδόπουλος.
Στην ουσία επανέλαβε τα όσα έχουμε ακούσει κατά καιρούς από τα πιο συντηρητικά-αντιδραστικά πολιτικά στόματα. Πρέπει όπως είπε να μειώθει το κράτος κατά 30%, αφού όπως είπε «είναι περιττό», -να απολυθούν 300-400.000 δημόσιοι υπάλληλοι όπως είπε ο Σ. Μάνος, ή να μείνουν τα 2/3 των δημ. Υπαλλήλων όπως πρότεινε η Ν. Μπακογιάννη-  να προχωρήσει η κυβέρνηση σε «καθολικές αποκρατικοποιήσεις των δημοσίων επιχειρήσεων (...) άμεση κατάργηση τμημάτων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, δημοτικών επιχειρήσεων, ατροφικών νομικών προσώπων δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, άεργων διπλωματικών αντιπροσωπειών, στρατοπέδων, συγχώνευση μητροπόλεων, κατάργηση απολιθωμένων κρατικών υπηρεσιών, αποκεντρωμένων υπηρεσιών και γενικών γραμματειών διαφόρων υπουργείων».

Ο ίδιος πρότεινε απολύσεις στρατιωτικών, «περιορισμό του πολυάριθμου διδακτικού προσωπικού με αύξηση των ωρών διδασκαλίας» και δραστική περικοπή κατά 70% τουλάχιστον των «πολυάριθμων δημόσιων υπηρεσιών».

Όχι τα τανκς να κατέβουν στους δρόμους δεν το είπε, ούτε να ανοίξουν τα ξερονήσια για όσους θα αντισταθούν σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο πρότεινε. Η αστική δικτατορία που υφιστάμεθα δεν έχει ανάγκη τέτοιες μεθόδους.

Αλλά τελικά ποια είναι η πολιτική διαδρομή του τύπου που έχει τέτοιες απόψεις και μάλιστα τα αστικά έντυπα τις προβάλλουν με τέτοια βαρύτητα; Απολύτως καμιά. Ενας τυχάρπαστος πολιτικάντης είναι που λόγω προσωπικών γνωριμιών κατόρθωσε να ρθει στο προσκήνιο της πολιτικής μας ζωής. Ενας απ’ τους «προθύμους» του αστικού συστήματος που τον χρησιμοποιεί όποτε τον έχει ανάγκη.

Να δούμε, λοιπόν τι μας λέει ο διαδικτυακός «ρουφιάνος» που ρωτήσαμε για το ποιόν του Α. Παπαδόπουλου.
Στο Google συναντάμε δημοσίευμα της εφημερίδας «Το Παρόν» με ημερομηνία 9 Ιούνη 2002 όπου διαβάζουμε ανάμεσα στα άλλα:

«Ένα φλας μπακ στο χθες –σ.σ για τον Αλέκο Παπαδόπουλο- θυμίζει: Ότι πριν το ’81, από τον δήμο Αργυρούπολης όπου ήσουν πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου σε πήρε στην ΕΑΤΟΠ και μετά τη νίκη ο Μιλτιάδης ως υφυπουργός Εσωτερικών σε έκανε σύμβουλό του, και μετά σε κράτησε ο Μένιος Κουτσόγιωργας που διαδέχθηκε τον Γεννηματά στο υπουργείο Εσωτερικών.
Παράλληλα αναλαμβάνεις αντιπρόεδρος του Εθνικού Θεάτρου και αργότερα πρόεδρος της ΥΕΝΕΔ, που μετονομάσθηκε σε ΕΤ-2, και έφυγες μετά τη λαϊκή κατακραυγή για μια αισχρή ελληνική ταινία που προβλήθηκε ένα Σάββατο απόγευμα και οι αντιδράσεις έπεφταν σαν το χαλάζι…
Στις εκλογές του ’85 μπήκες στη λίστα ως τελευταίος. Στις επόμενες εκλογές το 1989 εκλέχθηκες. Ήσουν τότε ο εκλεκτός του Αντώνη Λιβάνη. Προηγουμένως είχες περάσει απ’ όλα τα “μαγαζιά” (του Γεννηματά, του Άκη και του Μένιου, όπου στην κρίσιμη περίοδο του σκανδάλου Κοσκωτά ήσουν στην αντιπροεδρία (στη Ζαλοκώστα, σύμβουλος του Κουτσόγιωργα)…
Ποιος συναίνεσε, Αλέκο, στην εθνική ντροπή στα Ύμια με την υποστολή της σημαίας; Ποιος χειρίστηκε την παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους;».

Εδώ να προσθέσουμε και για να σχηματίσει ο αναγνώστης μας πλήρη εικόνα για τον ρόλο του Α. Παπαδόπουλου στην παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους το σχετικό ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη». Υπάρχει εδώ