Κρίση νομιμοποίησης του αστικού πολιτικού συστήματος

Του Γ.Γ.

Εχει ταρακουνήσεις πάρα πολλούς η αντίδραση  του κόσμου να γυρίσει την πλάτη του σε όλο το αστικό πολιτικό προσωπικό επιλέγοντας την αποχή από τις κάλπες. Μέχρι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας τους βγήκε για να κάνει «ντα» τους πολίτες που έφτυσαν με την αστική πολιτική σκηνή.

Θεσμικό ρόλο έχει ο Κ. Παπούλιας και σε αντίθεση με τα αστικά κόμματα θεώρησε χρέος του να εκφράσει τους φόβους του για τη βαθύτατη κρίση νομιμοποίησης του αστικού πολιτικού συστήματος στο σύνολό του, που εκδηλώθηκε με την στάση των πολιτών της δυο Κυριακές των αυτοδιοικητικών εκλογών. (Το πολιτικό προσωπικό δεν τόλμησε κάτι τέτοιο, όπως ο Κ. Παπούλιας που «μέμφθηκε» τους ψηφοφόρους που δεν προσήλθαν στις κάλπες.  Ακόμα και ο Πάγκαλος έφτασε να μιλάει «για κρίση του πολιτικού συστήματος», ενώ ακούσαμε απ’ τα χαζοκούτια δεκάδες πολιτικάντηδες να δηλώνουν «προβληματισμένοι», χαρακτηρίζοντας «πολιτική στάση» την επιλογή των πολιτών που έκαναν αποχή ή ψήφισαν λευκό-άκυρο).

Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη η στάση του προέδρου της Δημοκρατίας. Εχουν προηγηθεί κορυφαία ζητήματα που συγκλόνισαν την χώρα.  Από σκάνδαλα τύπου δομημένων ομολόγων, Siemens, Βατοπεδίου μέχρι την εφαρμοζόμενη  αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης-τρόικας που έφερε λουκέτα, απολύσεις, ανεργία. Σε όλα αυτά έκανε τουμπεκί ψιλοκομμένη  ο Κ. Παπούλιας, ενώ τώρα αισθανόμενος ότι τρίζει όλο το πολιτικό σκηνικό αισθάνεται την ανάγκη να κάνει εμφανή την παρουσία του.

Για το ζήτημα της αποχής έχω διατυπώσει τις απόψεις μου από την περασμένη Κυριακή. 

Δεν ξέρω πόσο αξιόπιστη είναι η δημοσκόπηση της Alco που προσπαθεί να προσεγγίσει τους λόγους γιατί αυτό το τεράστιο ποσοστό ψηφοφόρων επέλεξε την αποχή. (Τα τηλεοπτικά κανάλια αναφέρουν 58% αποχή στην Αττική ενώ το 15% των ψηφοφόρων επέλεξαν  άκυρο λευκό). 

Σίγουρα αυτή η εκλογική συμπεριφορά των πολιτών δεν έχει σταθερότητα και δεν θα έλεγα ότι το ίδιο ποσοστό θα διατηρηθεί και στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Επίσης την αποχή επιλέγουν άτομα από διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις. Όμως προσωπικά θεωρώ δεδομένο –και δεν είναι αυθαίρετο συμπέρασμα αλλά πηγάζει από τις επαφές μου με κόσμο που επέλεξε την αποχή- ότι μέσα στο τεράστιο ποσοστό του κόσμου που επέλεξε την αντι-εκλογική συμπεριφορά υπάρχει ένα μεγάλο μερίδιο κόσμου που συνειδητά με την στάση τους απέρριψαν το πολιτικό αστικό σύστημα. Και αυτό είναι πάρα πολύ θετικό κατά την άποψη μου για τον λόγο ότι κάποιος που χάνει εντελώς την εμπιστοσύνη του σε όλο το αστικό πολιτικό κόσμο, δεν προσδοκά τίποτα από κόμματα και εκλογές είναι πιο δεικτικός σε ταξικές-επαναστατικές ιδέες.