Η ιδιωτική εταιρεία προσάρμοζε την ασφάλεια στο συμφέρον της
Εβδομηντατρία χρόνια από την πρώτη πυρηνική σχάση που επιτεύχθηκε στη χιτλερική Γερμανία από τους φυσικούς Ότο Χαν και Λίζα Μάιτνερ το 1938 στο Βερολίνο και 69 χρόνια από τότε που ο περίφημος νομπελίστας φυσικός Ενρίκο Φέρμι κατασκεύασε τον πρώτο πυρηνικό αντιδραστήρα στο Σικάγο το 1942,443 πυρηνικοί αντιδραστήρες λειτουργούν διάσπαρτοι σε 31 χώρες, καλύπτοντας το 16% της παγκόσμιας ηλεκτρικής ενέργειας. Για να κινηθούν καταπίνουν ετησίως περίπου 80.000 τόνους ουρανίου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατέχει την πρώτη θέση παγκοσμίως. Σε 17 από τις 27 χώρες της λειτουργούν 152 πυρηνικά εργοστάσια, τα οποία καλύπτουν το 1/3 της ηλεκτροπαραγωγής και το 15% της πρωτογενούς ενέργειας. Επιπλέον 27 νέοι σταθμοί πυρηνικής ενέργειας βρίσκονται υπό κατασκευή σε διάφορες χώρες.
Μόνο τα πυρηνικά απόβλητα, εναντίον των οποίων αναπτύσσεται ένα κίνημα, και χαρακτηρίζονται ως ραδιενεργά, ανέρχονται ετησίως σε 50.000 κυβικά μέτρα. Στον αδηφάγο όμως καπιταλισμό όλα γίνονται. Μόνο από τα ήδη υπάρχοντα πυρηνικά απόβλητα του πλανήτη, με κατάλληλη επεξεργασία, μπορούν να κατασκευαστούν, εκτός των άλλων, χιλιάδες πυρηνικές βόμβες. Κέρδος, αγορά και πολεμική βιομηχανία λοιπόν. Το εμπόριο πυρηνικών υλικών, μεταξύ των οποίων παι των πυρηνικών αποβλήτων, είναι τεράστιο. Αν σχεδιάσει κανείς στο χάρτη τις διαδρομές που ακολουθούνται, θα μοιάζει σαν ένα πιάτο με σπαγγέτι.
Για παράδειγμα οι ΗΠΑ δέχονται χρησιμοποιημένα πυρηνικά καύσιμα από όλο τον κόσμο και η Γαλλία επιστρέφει τα απόβλητα της στην προμηθεύτρια Ιαπωνία.
Όλοι ανεξαίρετα οι τύποι πυρηνικών αντιδραστήρων (ελαφρού, βαρέος, ζέοντος ή πιεσμένου ύδατος), χρησιμοποιούν λίαν υψηλές ποσότητες νερού για τη λειτουργία τους που επιστρέφεται, καυτό, σε ποτάμια, λίμνες και πέλαγα. Οι πυρηνικοί αντιδραστήρες στο όνομα του κέρδους χτίζονται όσο γίνεται πιο κοντά στην περιοχή κατανάλωσης της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας για να ελαχιστοποιηθεί το κόστος μεταφοράς της. Και όσο πιο κοντά στη θάλασσα, με τη φτηνότερη δυνατή προστασία, για να ελαχιστοποιήσουν το κόστος μεταφοράς πρώτων υλών, αποβλήτων και της γενικότερης χρήσης αφαλατωμένου κυρίως νερού.
Παρά τους σίγουρους και γνωστούς κινδύνους από τσουνάμι που οδήγησαν στον πνιγμό του δεύτερου μεγαλύτερου πυρηνικού εργοστάσιου της Ινδίας, στο Μάντρας. Γι' αυτό και ο αντιδραστήρας Φουκουσίμα είναι μόλις 140 χιλιόμετρα από το Τόκιο και κοντά στη θάλασσα με αποτέλεσμα να κινδυνεύει και το Τόκιο και η περιοχή του εργοστασίου και το ίδιο το εργοστάσιο να χτυπηθεί από το τσουνάμι. Χτύπημα που αποσιωπάται από τα ΜΜΕ, τους κυβερνητικούς υπεύθυνους και τους πληρωμένους επιστήμονες από το πανίσχυρο καρτέλ των δέκα παγκοσμίως μεγάλων ιδιωτικών (ή υπό κρατική καθοδήγηση) εταιρειών της πυρηνικής βιομηχανίας.
Τα πυρηνικά εργοστάσια έχουν μέγιστο όριο ζωής, σύμφωνα με τη διεθνή επιτροπή πυρηνικής ενέργειας, τα 40 χρόνια. Μετά πρέπει να διαλύονται. Το κόστος όμως διάλυσης ενός γερασμένου πυρηνικού αντιδραστήρα υπολογίζεται στα 2 διό. δολάρια. Το ιδιωτικό μονοπώλιο Τερεο που διαχειρίζεται το σαραντατριάρη αντιδραστήρα Φουκοσίμα ζήτησε και πήρε από την ιαπωνική κυβέρνηση δεκαετή παράταση ζωής αντί να τον διαλύσει, δηλαδή να ξοδέψει 2 δισ δολάρια. Με τα αποτελέσματα που βιώνει η ανθρωπότητα.... Που είναι μόνο τα άμεσα. Ωστόσο μόνο η καταγραφή τους επαναφέρει τη σκέψη πως ο ύστερος καπιταλισμός, σαν τα γερασμένα μαλάκια, εξαντλώντας τη ζωτική περιοχή γύρω του, τρέφεται πλέον από τις ίδιες του τις σάρκες: Αξιωματούχοι από το Τόκιο αναφέρουν ότι η ακτινοβολία στην πρωτεύουσα ήταν δέκα φορές πάνω από το κανονικό το βράδυ της Τρίτης, αλλά δεν συνιστά απειλή για την υγεία.
Ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης Γιούκιο Εντάνο παραδέχεται ότι «τα επίπεδα της ραδιενέργειας στην περιοχή των κατεστραμμένων αντιδραστήρων μπορούν να προκαλέσουν βλάβες στην ανθρώπινη υγεία».
Το Ιράν ανακοινώνει ότι διαθέτει αεροσκάφη για την απομάκρυνση των ιρανών υπηκόων. Το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών εκδίδει προειδοποίηση με την οποία συμβουλεύει τους βρετανούς πολίτες να μην ταξιδεύουν στο Τόκιο και στην ανατολική Ιαπωνία. Η πρεσβεία της Γαλλίας στο Τόκιο προτρέπει τους γάλλους πολίτες που ζουν εκεί, να παραμείνουν στις κατοικίες τους και να διατηρούν την ψυχραιμία τους.
Βιομηχανίες κλείνουν και μεταφέρουν τους εργαζόμενους στα νότια (Πεζό, Ντέιμλερ κ.ά.). Η υπηρεσία πυρηνικής ασφάλειας της Κίνας ενισχύει τους ελέγχους για τα επίπεδα της ραδιενέργειας στη χώρα. Στη μείζονα περιοχή της πρωτεύουσας Τόκιο παρατηρούνται ελλείψεις στην τροφοδοσία ηλεκτρικού ρεύματος.
Την ίδια ώρα η Γερμανία αποφάσισε να προχωρήσει στο κλείσιμο εφτά πυρηνικών εργοστασίων και η Ελβετία ανέστειλε αποφάσεις για τα πυρηνικά της προγράμματα. Ο ευρωπαίος επίτροπος αρμόδιος για την Ενέργεια Γκίντερ Ετινγκερ, συγκαλεί σε συνεδρία την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και δηλώνει στο τηλεοπτικό δίκτυο ARD ότι: «Οφείλουμε να εγείρουμε το θέμα εάν, εμείς στην Ευρώπη, στο ορατό μέλλον, μπορούμε να διασφαλίσουμε τις ενεργειακές μας ανάγκες χωρίς την πυρηνική ενέργεια».
Ταυτόχρονα, ο πραγματικός πολυπρόσωπος ηγεμόνας, οι Αγορές, δηλαδή το τερατώδες σύμπλεγμα τραπεζικού, εμποροερευνητικού, και κατασκευαστικού κεφαλαίου, δια του γαλλικού προς το παρόν κεφαλαίου, διαλαλεί την πραμάτια του -εδώ οι καλοί αντιδραστήρες- διαρρέοντας πως αν η Ιαπωνία χρησιμοποιούσε γαλλική τεχνολογία τα πράγματα θα είχαν πάει αλλιώς. Οι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί καταμεσής της φρίκης λειτουργούν με την ψυχρότητα φιδίσιας επιδερμίδας.
Πηγή: Αλέκος Αναγνωστάης - "Πριν"
Εβδομηντατρία χρόνια από την πρώτη πυρηνική σχάση που επιτεύχθηκε στη χιτλερική Γερμανία από τους φυσικούς Ότο Χαν και Λίζα Μάιτνερ το 1938 στο Βερολίνο και 69 χρόνια από τότε που ο περίφημος νομπελίστας φυσικός Ενρίκο Φέρμι κατασκεύασε τον πρώτο πυρηνικό αντιδραστήρα στο Σικάγο το 1942,443 πυρηνικοί αντιδραστήρες λειτουργούν διάσπαρτοι σε 31 χώρες, καλύπτοντας το 16% της παγκόσμιας ηλεκτρικής ενέργειας. Για να κινηθούν καταπίνουν ετησίως περίπου 80.000 τόνους ουρανίου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατέχει την πρώτη θέση παγκοσμίως. Σε 17 από τις 27 χώρες της λειτουργούν 152 πυρηνικά εργοστάσια, τα οποία καλύπτουν το 1/3 της ηλεκτροπαραγωγής και το 15% της πρωτογενούς ενέργειας. Επιπλέον 27 νέοι σταθμοί πυρηνικής ενέργειας βρίσκονται υπό κατασκευή σε διάφορες χώρες.
Μόνο τα πυρηνικά απόβλητα, εναντίον των οποίων αναπτύσσεται ένα κίνημα, και χαρακτηρίζονται ως ραδιενεργά, ανέρχονται ετησίως σε 50.000 κυβικά μέτρα. Στον αδηφάγο όμως καπιταλισμό όλα γίνονται. Μόνο από τα ήδη υπάρχοντα πυρηνικά απόβλητα του πλανήτη, με κατάλληλη επεξεργασία, μπορούν να κατασκευαστούν, εκτός των άλλων, χιλιάδες πυρηνικές βόμβες. Κέρδος, αγορά και πολεμική βιομηχανία λοιπόν. Το εμπόριο πυρηνικών υλικών, μεταξύ των οποίων παι των πυρηνικών αποβλήτων, είναι τεράστιο. Αν σχεδιάσει κανείς στο χάρτη τις διαδρομές που ακολουθούνται, θα μοιάζει σαν ένα πιάτο με σπαγγέτι.
Για παράδειγμα οι ΗΠΑ δέχονται χρησιμοποιημένα πυρηνικά καύσιμα από όλο τον κόσμο και η Γαλλία επιστρέφει τα απόβλητα της στην προμηθεύτρια Ιαπωνία.
Όλοι ανεξαίρετα οι τύποι πυρηνικών αντιδραστήρων (ελαφρού, βαρέος, ζέοντος ή πιεσμένου ύδατος), χρησιμοποιούν λίαν υψηλές ποσότητες νερού για τη λειτουργία τους που επιστρέφεται, καυτό, σε ποτάμια, λίμνες και πέλαγα. Οι πυρηνικοί αντιδραστήρες στο όνομα του κέρδους χτίζονται όσο γίνεται πιο κοντά στην περιοχή κατανάλωσης της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας για να ελαχιστοποιηθεί το κόστος μεταφοράς της. Και όσο πιο κοντά στη θάλασσα, με τη φτηνότερη δυνατή προστασία, για να ελαχιστοποιήσουν το κόστος μεταφοράς πρώτων υλών, αποβλήτων και της γενικότερης χρήσης αφαλατωμένου κυρίως νερού.
Παρά τους σίγουρους και γνωστούς κινδύνους από τσουνάμι που οδήγησαν στον πνιγμό του δεύτερου μεγαλύτερου πυρηνικού εργοστάσιου της Ινδίας, στο Μάντρας. Γι' αυτό και ο αντιδραστήρας Φουκουσίμα είναι μόλις 140 χιλιόμετρα από το Τόκιο και κοντά στη θάλασσα με αποτέλεσμα να κινδυνεύει και το Τόκιο και η περιοχή του εργοστασίου και το ίδιο το εργοστάσιο να χτυπηθεί από το τσουνάμι. Χτύπημα που αποσιωπάται από τα ΜΜΕ, τους κυβερνητικούς υπεύθυνους και τους πληρωμένους επιστήμονες από το πανίσχυρο καρτέλ των δέκα παγκοσμίως μεγάλων ιδιωτικών (ή υπό κρατική καθοδήγηση) εταιρειών της πυρηνικής βιομηχανίας.
Τα πυρηνικά εργοστάσια έχουν μέγιστο όριο ζωής, σύμφωνα με τη διεθνή επιτροπή πυρηνικής ενέργειας, τα 40 χρόνια. Μετά πρέπει να διαλύονται. Το κόστος όμως διάλυσης ενός γερασμένου πυρηνικού αντιδραστήρα υπολογίζεται στα 2 διό. δολάρια. Το ιδιωτικό μονοπώλιο Τερεο που διαχειρίζεται το σαραντατριάρη αντιδραστήρα Φουκοσίμα ζήτησε και πήρε από την ιαπωνική κυβέρνηση δεκαετή παράταση ζωής αντί να τον διαλύσει, δηλαδή να ξοδέψει 2 δισ δολάρια. Με τα αποτελέσματα που βιώνει η ανθρωπότητα.... Που είναι μόνο τα άμεσα. Ωστόσο μόνο η καταγραφή τους επαναφέρει τη σκέψη πως ο ύστερος καπιταλισμός, σαν τα γερασμένα μαλάκια, εξαντλώντας τη ζωτική περιοχή γύρω του, τρέφεται πλέον από τις ίδιες του τις σάρκες: Αξιωματούχοι από το Τόκιο αναφέρουν ότι η ακτινοβολία στην πρωτεύουσα ήταν δέκα φορές πάνω από το κανονικό το βράδυ της Τρίτης, αλλά δεν συνιστά απειλή για την υγεία.
Ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης Γιούκιο Εντάνο παραδέχεται ότι «τα επίπεδα της ραδιενέργειας στην περιοχή των κατεστραμμένων αντιδραστήρων μπορούν να προκαλέσουν βλάβες στην ανθρώπινη υγεία».
Το Ιράν ανακοινώνει ότι διαθέτει αεροσκάφη για την απομάκρυνση των ιρανών υπηκόων. Το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών εκδίδει προειδοποίηση με την οποία συμβουλεύει τους βρετανούς πολίτες να μην ταξιδεύουν στο Τόκιο και στην ανατολική Ιαπωνία. Η πρεσβεία της Γαλλίας στο Τόκιο προτρέπει τους γάλλους πολίτες που ζουν εκεί, να παραμείνουν στις κατοικίες τους και να διατηρούν την ψυχραιμία τους.
Βιομηχανίες κλείνουν και μεταφέρουν τους εργαζόμενους στα νότια (Πεζό, Ντέιμλερ κ.ά.). Η υπηρεσία πυρηνικής ασφάλειας της Κίνας ενισχύει τους ελέγχους για τα επίπεδα της ραδιενέργειας στη χώρα. Στη μείζονα περιοχή της πρωτεύουσας Τόκιο παρατηρούνται ελλείψεις στην τροφοδοσία ηλεκτρικού ρεύματος.
Την ίδια ώρα η Γερμανία αποφάσισε να προχωρήσει στο κλείσιμο εφτά πυρηνικών εργοστασίων και η Ελβετία ανέστειλε αποφάσεις για τα πυρηνικά της προγράμματα. Ο ευρωπαίος επίτροπος αρμόδιος για την Ενέργεια Γκίντερ Ετινγκερ, συγκαλεί σε συνεδρία την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και δηλώνει στο τηλεοπτικό δίκτυο ARD ότι: «Οφείλουμε να εγείρουμε το θέμα εάν, εμείς στην Ευρώπη, στο ορατό μέλλον, μπορούμε να διασφαλίσουμε τις ενεργειακές μας ανάγκες χωρίς την πυρηνική ενέργεια».
Ταυτόχρονα, ο πραγματικός πολυπρόσωπος ηγεμόνας, οι Αγορές, δηλαδή το τερατώδες σύμπλεγμα τραπεζικού, εμποροερευνητικού, και κατασκευαστικού κεφαλαίου, δια του γαλλικού προς το παρόν κεφαλαίου, διαλαλεί την πραμάτια του -εδώ οι καλοί αντιδραστήρες- διαρρέοντας πως αν η Ιαπωνία χρησιμοποιούσε γαλλική τεχνολογία τα πράγματα θα είχαν πάει αλλιώς. Οι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί καταμεσής της φρίκης λειτουργούν με την ψυχρότητα φιδίσιας επιδερμίδας.
Πηγή: Αλέκος Αναγνωστάης - "Πριν"
Δημοσίευση σχολίου