Ο εργαζόμενος λαός οδηγείται σαν πρόβατο στην σφαγή

 «Αν εφαρμόζονταν τέτοια σκληρά μέτρα σταθεροποίησης στη Γερμανία, όπως στην Ελλάδα, πιθανόν να υπήρχε εξέγερση».

Βόλφγκανγκ Φραντς, επικεφαλής του συμβουλίου οικονομικών εμπειρογνωμόνων της γερμανικής καγκελαρίας.

___________________

Όταν ο Αλέξης Τσίπρας δήλωνε χτες ότι ο κατά τύποις πρωθυπουργός ΓΑΠ «Εχει ξεπεράσει και την Θάτσερ, έχει ξεπεράσει και τον Πινοσέτ. Για να κρατηθεί λίγο ακόμα στην εξουσία ότι του ζητήσουν θα το εξαγγείλει», κάποιοι τον θεώρησαν υπερβολικό. Δυστυχώς μια ματιά στα σημερινά πρωτοσέλιδα των φυλλάδων τον επιβεβαιώνει. «Πετσόκομα στις επικουρικές συντάξεις σε αρκετά ταμεία από την 1 Σεπτέμβρη», γράφει η μια «Απολύσεις 150.000 δημοσίων υπαλλήλων και πρόσθετα μέτρα 6 δις για φέτος εξήγγειλε ο Γ. Παπακωσταντίνου», τονίζει η δεύτερη, «Κόψτε συντάξεις, αργίες και διακοπές, ζητάει η καγκελάριος Μέρκελ» συμπληρώνει η τρίτη.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται ακόμα και οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες που δεν μπορούν να κρύψουν την ολομέτωπη επίθεση από τις δυνάμεις του κεφαλαίου, ντόπιες και ξένες, που δέχεται η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα.

Όπως είχαμε τονίσει και σε περασμένη ανάρτησή μας, η ντόπια αστική τάξη  είναι απόλυτα ικανοποιημένη απ’ όλη αυτή την εξέλιξη που υπάρχει σήμερα. Πρόσφατα δυο εφημερίδας –«Αξία» και Παρόν»- αποκάλυψαν τις μυστικές συναντήσεις που είχε ο «τσάρος» της οικονομίας, Γ. Παπακωνσταντίνου, με το αφόν κατέ των ντόπιων πλουτοκρατών. Προφανώς μοίραζαν τα ιμάτια του ελληνικού λαού –την δημόσια περιουσία- και καθόριζαν τις μίζες που θα πέσουν στο πολιτικό προσωπικό. 


Η κομπραδόρικη από γεννησιμιού της ελληνική αστική τάξη θα συνεργαστεί αρμονικά με τα ξένα αρπακτικά –και το υπαλληλικό της πολιτικό προσωπικό δεν θα μείνει παραπονεμένο αφού οι σχετικές μίζες είναι αναπόσπαστο στοιχείο του όλου σκηνικού- και το ξεπούλημα εργαζομένων και δημόσιου πλούτου της χώρας θα είναι μια καλή ευκαιρία για να παραφουσκώσουν τα ήδη γεμάτα θησαυροφυλάκια της.  (Σίγουρα με την καπιταλιστική οικονομική κρίση θα υπάρξουν κάποιοι καπιταλιστές που, θα χάσουν ένα μικρό μέρος των κεφαλαίων τους, αλλά αυτή είναι μια εξέλιξη σύμφυτη με την λειτουργία του καπιταλισμού σε τέτοιες περιόδους).

Το ζήτημα δεν είναι να εξαντλούμε την παρέμβαση μας σε κοινότυπες διαπιστώσεις. Πρέπει να παλέψουμε για την δημιουργία ενός μαζικού ταξικού κινήματος που θα μπορέσει να αντισταθεί αποτελεσματικά στην επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Και το μεγάλο πρόβλημα για την εργατική τάξη, τον εργαζόμενο λαό είναι ότι αυτή την στιγμή τέτοιο κίνημα δεν υπάρχει. Ο εργαζόμενος λαός οδηγείται σαν πρόβατο στην σφαγή για να ποτίσει το αίμα του το περιβόλι όπου ανθίζουν τα κέρδη των πλουτοκρατών.